Όσοι μεγάλωσαν βλέποντας τηλεόραση, και ειδικά τις δεκαετίες του ’80 και ’90, σίγουρα θα θυμούνται τόσα πολλά και νοσταλγικά παιδικά προγράμματα, των οποίων την ποιότητα δυστυχώς δεν μπορούν να χαρούν να παιδιά που μεγαλώνει η τηλεόραση σήμερα.

Πρώτα στην λίστα, και πιθανόν καλύτερα, είναι τα προγράμματα που παρήγαγε η τότε ΕΡΤ, με την πολύτιμη συνδρομή της οικογένειας Σοφιανού, στην οποία χρωστάμε τις αξιαγάπητες κούκλες τους.

Έτσι λοιπόν, το 1985 θα προβληθεί το πρώτο επεισόδιο της σειράς “Φρουτοπία“, βασισμένο στο ομώνυμο, γνωστό κόμικ του Ευγένιου Τριβιζά, και η σειρά θα διαρκέσει μέχρι το 1988, αποτελούμενη από 47 ολιγόλεπτα επεισόδια με φωνές πασίγνωστων και αγαπημένων ηθοποιών όπως η Άννα Παναγιωτοπούλου,ο Τάσος Κωστής, ο Παύλος Χαϊκάλης και άλλοι. Η σειρά τελείωσε απότομα χωρίς να δοθεί κάποιο καταληκτικό επεισόδιο – δηλαδή κόπηκε, όπως λέμε, για αδιευκρίνιστους λόγους.

 

Δύο χρόνια μετά, το 1987, στο κανάλι ΕΤ2 θα προβληθεί η παραγωγή “Του Κουτιού Τα Παραμύθια“, όπου η Παρασκευούλα, μετά από την παρότρυνση της γιαγιάς της θα ευχηθεί σε ένα πεφταστέρι να της λένε ο Σεβαστιανός, ο Φιόγκος, ο Ρούχλας και η Μελιά (πνεύματα που ζουν μέσα σε ένα μαγικό κουτί ), παραμύθια κάθε βράδυ πριν πέσει για ύπνο. Με τις φωνές του Παύλου Χαϊκάλη, του Φαίδωνα Σοφιανού, του Παύλου Κοντογιαννίδη και της Ήβης Σοφιανού, τα πνεύματα αυτά αφηγούνταν παραμύθια από όλον τον κόσμο με ευαισθησία αλλά και πολύ χιούμορ (χάρη στον ανεπανάληπτο Ρούχλα!). Η σειρά των ολιγόλεπτων 22 επεισοδίων θα παιχτεί σε επανάληψη για πολλά χρόνια μέχρι το κλείσιμο της ΕΡΤ.

 

Τον επόμενο χρόνο, την σκυτάλη του κουκλοθεάτρου της οικογένειας Σοφιανού θα πάρουν οι μαριονέτες του Λάκη Αποστολίδη στην, εξαιρετικής ποιότητας, σειρά “Κάπου, Κάπως, Κάποτε“. Αποτελούμενη από 26 επεισόδια και προβαλλόμενη από την ΕΤ2, η σειρά έδειχνε αυτοτελή παραμύθια με ενωτικό κρίκο τον Κατσουλίνο, που μπορούσε να περιδιαβαίνει στον κόσμο των παραμυθιών και των ανθρώπων ανενόχλητος, και την Βασούλα (Βάσω Γουλιελμάκη), την φίλη του Κατσουλίνου, που διέμενε στον κόσμο των ανθρώπων και με την οποία ο Κατσουλίνος κουτσομπόλευε ότι γινόταν στον κόσμο των παραμυθιών.  Αγαπημένη των παιδιών και με καλές κριτικές, η σειρά θα προβληθεί σε επανάληψη το 2010.

 

Στο Ιαπωνικό μέτωπο τώρα, σειρές που σίγουρα οι περισσότεροι θα θυμάστε είναι διάφορα κινούμενα σχέδια  – που ίσως να μην ξέρετε καν πως τα λέγανε αλλά σας έχουν αποτυπωθεί οι εικόνες τους στο μυαλό εδώ και χρόνια.

Ας δούμε την λίστα και ίσως θυμηθείτε κάτι!

Προσωπικά, αγαπημένη μου σειρά από την Χώρα των Χρυσανθέμων, είναι ο Καμπαμαρού! Ένας νίντζα που ζούσε για να τρώει “μακαρονάδες” (όπως ήθελε η μεταγλώττιση), θα πάει να ζήσει στην πόλη, αποχωρίζοντας την αυστηρή ζωή των βουνών, και θα μπλέξει με την μεγαλοαστική κοινωνία και τον ανταγωνισμό 2 ισχυρών ιδιωτικών σχολείων. Πέρα από το ότι η σειρά ακολουθεί την πεπατημένη της Ιαπωνικής κωμικής υπερβολής, κάτι άλλο, πιο σημαντικό σε κερδίζει, ο αξιαγάπητος Καμπαμαρού και η ίδια η μεταγλώττιση. Τώρα, γιατί η μεταγλώττιση; Σας προκαλώ να το δείτε μόνοι σας!

 

Η αμέσως επόμενη και πολύ αγαπημένη για μένα παιδική σειρά είναι ο Ρομπέν Των Δασών. Μία πρωτότυπη αφήγηση της ζωής του γνωστού Άγγλου αρχιληστή, η σειρά Robin Hood No Daiboken παρουσιάζει όλους τους γνωστούς χαρακτήρες καθώς και άλλους ως μικρά παιδιά σε έναν μυστικιστικό σχεδόν κόσμο. Ως τυπικό shonen anime που στοχεύει τα πολύ νεανικά κοινά, ο ήρωάς μας (που σφυρίζει με ένα φύλλο) περνά μέσα από δοκιμασίες, διαμάχες και εσωτερικούς διχασμούς. Όσοι θυμάστε το τέλος, ξέρετε. Οι υπόλοιποι, δείτε την σειρά!

 

Επόμενη στην λίστα είναι μία φαντάζομαι αξιομνημόνευτη παιδική σειρά, “Οι Περιπέτειες του Πινόκιο”! Συμπαραγωγής Ιαπωνίας και Γερμανίας, με 52 συνολικά επεισόδια, ο Πινόκιο προβλήθηκε για πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση το 1986, στην ΕΡΤ2. Μια όμορφη και πολύ συγκινητική σειρά (πιστή, εις το πλείστον, στην γνωστή ιστορία της ζωντανής μαριονέτας) που θα μπορούσε να απολαύσει και μεγαλύτερο κοινό. “Οι Περιπέτειες του Πινόκιο” εξερευνούν θέματα, τα οποία οι γονείς γενικά αποφεύγουν, όπως η θλίψη, η απώλεια και η αδικία. Όμως, η σειρά αυτή καθεαυτή είναι αισιόδοξη, καθώς ο Πινόκιο παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, καταφέρνει να ξεπερνά τον εαυτό του σε κάθε περιπέτεια.

 

Άλλη μία αξιομνημόνευτη σειρά είναι σίγουρα τα κινούμενα σχέδια “Ο Νταρτακάν και οι 3 Σκυλοφύλακες“. Οι γνωστοί χαρακτήρες του Alexandre Dumas, αντί για άνθρωποι είναι σκύλοι (με κάποιες εξαιρέσεις) σε έναν σκυλίσιο κόσμο. Η σειρά “Ο Νταρτακάν και οι 3 Σκυλοφύλακες” είναι Ιαπωνικής και Ισπανικής συμπαραγωγής και όσοι το έβλεπαν μικροί θα θυμούνται πως το τραγούδι των τίτλων αρχής ήταν στα Ισπανικά! Η σειρά βέβαια, με την επιτυχία που σημείωσε (κερδίζοντας παράλληλα 4 βραβεία σε Η.Π.Α., Ισπανία και Ιαπωνία), θα αναβιώσει φέτος, κατόπιν ανακοίνωσης της BRB International, για την 30η επέτειο του Νταρτακάν με μια CGI ταινία!

 

Πέρα από την μεταγλώττιση του Καμπαμαρού, και το Ισπανικό τραγούδι του Νταρτακάν, στα κινούμενα σχέδια γνωστά ως Παλιά Ιαπωνικά Παραμύθια (Nippon No Mukashi Βanashi), ο τίτλος για κάποιο λόγο άλλαξε σε Κινέζικα Παραμύθια!!! Προβλήθηκε στην ΕΡΤ, με προσεγμένη μεταγλώττιση, αν και εγώ την έβλεπα πολύ μετά στο Αχελώος TV, όχι ολόκληρη την σειρά βέβαια, διότι τα επεισόδια ήταν εκατοντάδες, όπως και είναι στην αναβίωση της σειράς, Furusato Saisei Nippon No Mukashi Banashi (αγγλιστί ως Hοmetown Rebuilding:Folktales From Japan). Όσοι ξέρουν από Ιαπωνικούς μύθους ή θυμούνται την σειρά, θα γνωρίζουν πως οι ιστορίες των “Κινέζικων Παραμυθιών” δείχνουν την σκληρή πραγματικότητα μέσα από ένα καλά προσεγμένο φίλτρο και δεν πρόκειται για κάποια “εμπορική” σειρά με χαριτωμένα παραμυθάκια. Ορίστε παράδειγμα:

 

Μία ακόμη, νομίζω, αγαπημένη σε πολλούς σειρά είναι “Ο Σερίφης του Διαστήματος και οι Αστρομαχητές“, ή αλλιώς “Saber Rider and the Star Sheriffs“. Ένα πάντρεμα, ασυνήθιστο για τους περισσότερους, του είδους western και της επιστημονικής φαντασίας (space western), το anime αυτό θα σημειώσει μια κάπως περίεργη πορεία. Πρώτα, θα προβληθεί στην Ιαπωνία (όπως είναι φυσικό) με το όνομα Star Musketeer Bismarck, μετά θα εξαγοράσει τα δικαιώματα της σειράς η Αμερικανική εταιρεία World Events Production, η οποία, πέρα από την μετονομασία της σειράς, θα είναι υπεύθυνη για τον εμπλουτισμό του anime με 6 καινούρια επεισόδια. Στην σειρά αυτή, όπου οι άνθρωποι πλέον κατοικούν σε άλλους πλανήτες, μακριά από τη Γη, πάνω σε άλογα-ρομπότ, με ξίφη και διαστημόπλοια οι αστρομαχητές προσπαθούν να πατάξουν το έγκλημα και την παρανομία. Ίσως και μία από τις πιο ωραίες σειρές της εποχής εκείνης.

 

Τελευταία και καλύτερη σειρά από την ρετρό παιδική τηλεόραση είναι θεωρώ το anime Getter Robot G, που στην Ελλάδα είχε τον παρεμφερή τίτλο Γκέττα Ρομπότ. Αν θυμάστε μία σειρά όπου υπήρχαν κάτι τεράστια ρομπότ σαν τρανσφόρμερς που τα πιλόταραν κάποιοι εναντίον γιγαντιαίων και κακών δεινοσαύρων, και που στα μισά επεισόδια χάνεται η κοπέλα πιλότος και τρέχουν οι άλλοι να την σώσουν, τότε εδώ είστε! Και δεν θέλω να σας παραπλανήσει η περιγραφή μου, το Γκέττα Ρομπότ είναι πρωτοπόρο στο είδος του (mecha). Βασισμένο στο ομώνυμο manga του Ken Ishikawa, παρουσιάζει για πρώτη φορά την ιδέα να ενώνονται αυτόνομα υπερ-ρομπότ και να δημιουργούν ένα καινούργιο και πανίσχυρο mecha ενώ θα σας θυμίσει και κάτι από το παγκοσμίως επιτυχημένο Godzilla. Σας παροτρύνω να το δείτε όσοι δεν το ξέρετε και είστε φανατικοί των anime. Οι επιρροές του φτάνουν από το Gurren Lagann μέχρι τις Powerpuff Girls!

Εσείς ποια άλλα παιδικά θυμάστε;

 

Σχόλια