Frapress13 λάθη που καταστρέφουν τις σχέσεις
#1. Να απαιτείς παραπάνω από ό,τι ο άλλος θέλει ή μπορεί να δώσει
Υπάρχει μία σιωπηρή συμφωνία στις σχέσεις ότι κι οι δύο θα τηρήσουν τον ρόλο των φύλων τους: όταν ο άντρας είναι Άντρας, η γυναίκα θα πρέπει να το ξεπληρώσει με Γυναικεία συμπεριφορά. Όταν δηλαδή ο άντρας πληρώσει ή δώσει τη ζακέτα του στο μωράκι του για να μην κρυώνει, περιμένει ως αντάλλαγμα περισσότερη τρυφερότητα ή στοργή. Προσοχή: είναι ένα λάθος που λειτουργεί αμφίδρομα. Στην παραπάνω περίπτωση ας πούμε, ή ο άντρας απαιτεί το αντάλλαγμα, ή η γυναίκα νιώθει υποχρεωμένη να του το παρέχει. Αποτέλεσμα; Ό,τι κάνεις, δεν το κάνεις επειδή το νιώθεις. Let’s change that!
#2. Τα “να με δέχεσαι όπως είμαι” μαζί με το “δεν αλλάζω για κανέναν”
Κανείς δεν είναι τόσο τέλειος που να μην επιδέχεται αλλαγής, οι αμοιβαίες υποχωρήσεις ΔΕΝ είναι επιλογή αλλά υποχρέωση. Όταν λείπει η διάθεση για αλλαγή και συμβιβασμό, η σχέση είναι καταδικασμένη.
#3. Να μην έχεις υπομονή με τον άλλον
Κι όμως, ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από εμάς! Η διαπίστωση αυτή, όσο θλιβερή και αν είναι, πρέπει να μας γίνει κτήμα. Υπάρχει διαφορετικός κόσμος από εμάς, που θα μας εκνευρίσει, θα μας εξοργίσει, αλλά τον επιλέξαμε. Η υπομονή είναι ο καλύτερος σύμμαχος σε αυτή τη διαφορετικότητα, γιατί μετά από λίγο η διαφορετικότητα γίνεται το “κάτι παραπάνω” σε μία σχέση. Και, τέλος, όταν υπομένεις εσύ, θα υπομείνει κι ο άλλος με την πάρτη σου. Γιατί, αν δεν το διάβασες στο #2, κανείς δεν είναι τέλειος. Ούτε καν εσύ.
#4. Οικονομική Υπεροχή στη σχέση
Παρατηρείται λίγο περισσότερο στους άντρες μέτοχους της σχέσης. Για κάποιο λόγο μεγαλώνοντας μας έβαλαν στο μυαλό πως οι άντρες πρέπει να έχουν το πάνω χέρι. Στην κοινωνία που ζούμε, το πάνω χέρι το έχει αυτός με την εξουσία, ή το χρήμα. Το θέμα είναι όμως ότι δεν έχουν μόνο οι άντρες το κόμπλεξ: υπάρχουν και γυναίκες που απαιτούν μία σχέση σε τέτοια βάση, να φέρνει δηλαδή ο άντρας το χρήμα. Ας αφοσιωθούμε στα σημαντικότερα σημεία της σχέσης, χωρίς μιζέριες. Πρέπει να ξεκολλήσουμε λίγο από το μυαλό μας, ειδικά στις εποχές που ζούμε, και να μην αφήνουμε το χρήμα να είναι παράγοντας μίας σχέσης. Στο βαθμό βέβαια που αυτό είναι εφικτό… (βλέπε #11)
#5. Όταν ο αγαπημένος μας τύπος είναι ο στερεότυπος
Η γυναίκα είναι δούλα και κυρά, στην κουζίνα της. Ο άντρας είναι μπερμπάντης και κομπολογάς. Μερικοί δε ζούμε στο 2014, ζούμε στον 63ο Ιούνη του 1951. Αλλάξαν οι εποχές, ας αλλάξουν και οι σχέσεις.
#6. Έλλειψη συναισθηματικής νοημοσύνης
Όσο ώριμος και αν είσαι, με όσους άντρες κι αν έχεις πάει και όσες γυναίκες κι αν είχες φίλες, ποτέ δεν θα καταλάβεις την πεμπτουσία του αντίθετου φύλου. Είμαστε όλοι καταδικασμένοι να ζούμε σε αυτή την αμφισήμαντη άγνοια. Παρόλα αυτά, πολλοί κάνουμε το λάθος και παραιτούμαστε. Η λύση, δεν είναι τόσο να καταλαβαίνεις τον άλλον, όσο το να προσπαθείς να τον καταλάβεις. Οι άντρες δε θα καταλάβουν ποτέ πώς νιώθετε, ή γιατί το νιώθετε, όπως οι γυναίκες δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβουν γιατί σας αρέσουν αυτά που σας αρέσουν. Ας προσπαθήσουμε όμως: θα μάθουμε κάτι καινούριο.
#7. Η ισορροπία αγνοείται.
Πότε σταματάει η σχέση να γίνεται προτεραιότητα, αλλά εκκρεμότητα; Γιατί, εκεί που αλληλοϋποστηρίζονται οι δύο, στην πορεία ο ένας γίνεται το δεκανίκι του άλλου; Γιατί δε μπορεί να υπάρξει ισορροπία; Τι κάνουμε λάθος επιτέλους; Θα σας πούμε εμείς: πρέπει πρώτα να μάθουμε να ισορροπούμε μόνοι μας, αν θέλουμε να ισορροπήσουμε με άλλους.
#8. Lets talk about sex.
Εξίσου καταδικασμένη είναι μία σχέση χωρίς διάλογο. Όταν προκύπτει ένα πρόβλημα και ο καθένας προσπαθεί να το λύσει μόνος του ή, ακόμα χειρότερα, όταν γίνεται κάτι καλό και ο καθένας το βιώνει μόνος του. Το αποτέλεσμα είναι η απομόνωση, η αίσθηση μοναξιάς (που μέσα στη σχέση, ας πούμε πως είναι κάπως αντιφατικό), γεμίζουν κι οι δύο ανείπωτες και ανεκπλήρωτες σκέψεις. Έκρηξη μετά..
#9. Η τέχνη του να μην ακούς.
Όλοι το έχουμε ζήσει: “Μα γιατί δε με προσέχεις;”. Άλλοι το έχουμε πει (οκ, όλοι το έχουμε πει), άλλοι το έχουμε ακούσει (πολλές φορές). Πολύ συχνά ξεχνάμε πως απέναντί μας έχουμε έναν άνθρωπο που έχει πράγματα στο κεφάλι του, που θέλει να τα πει σε κάποιον. Μην κουνάς απλώς το κεφάλι, δε σημαίνει τίποτα αυτό. Από την άλλη, δεν είναι ανάγκη να απαντήσεις άμεσα. Πέρα από την ομιλία υπάρχει και η απλή κατανόηση…
#10. Η στάση στις αρχικές στάσεις της σχέσης
Η γνωστή, δυστυχώς, ασφάλεια που νιώθεις σε μία σχέση: “σιγά μη με παρατήσει, χαλαρά μωρέ”, “νταξ, θα πιτσικάρει και το μάτι δώθε κείθε, δεν έγινε και τίποτα”. Με την αναχώρηση του αρχικού ενθουσιασμού, ο κόσμος ξενερώνει και είναι θέμα χρόνου να το διαλύσουν. Πρέπει να το δούμε με υπομονή (Remember “ipomoni”? #3). Ο ενθουσιασμός έρχεται σε κύματα, δεν έρχεται ή φεύγει άπαξ. Μα τι ανυπόμονα παιδιά που είστε όλοι και την κάνετε με ελαφρά κατευθείαν;
#11. Οι παροχές
Καλά όλα αυτά, αλλά όταν δεν υπάρχει αυτοκίνητο, σπίτι, λεφτά… πώς να προχωρήσει η σχέση; Ας υποθέσουμε ότι μας βλέπετε σε ασπρόμαυρο, και ακούγεται λυπητερό μπουζούκι: Θα σας ζήσει η αγάπη σας. Για όλα βρίσκεται η άκρη. Μάλιστα τα καλύτερα, ήταν πάντα τα λιτότερα. Η παραλία είναι free. Ε τώρα, πως δε θα την πας με το διθέσιο.. Αν σε θέλει, δε θα τη νοιάζει.
#12. Πού πάει όταν χάνεται το flirt;
Αααχ, εκείνοι οι πρώτοι μήνες, οι καυτοί χειμώνες και τα καλοκαίρια που η βόλτα με το λεωφορείο βιώνεται σαν σε διθέσιο (καλή πάσα για το #11, αν δεν το διάβασες)… Όταν φεύγει όμως, η συνειδητοποίηση είναι γειωτική. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε πού πάει το flirt… μπορεί να γίνεται κάτι δυνατότερο, μπορεί να εξαφανίζεται. Η ενέργεια όμως δε χάνεται, απλώς αλλάζει μορφή, οπότε είμαστε σίγουροι για το πρώτο…
#13. Μετά το πάθος, τι;
Μετά το πάθος μπορείς να παρουσιάζεσαι όπως γουστάρεις. Ας είσαι συνέχεια με τις φόρμες, ας είναι το σπίτι σου ασυμμάζευτο, ας είσαι σαν θύμα απαγωγής, who cares? Ε, λοιπόν, ο άλλος cares. Μαζέψου λίγο. Το ότι έφυγε το πάθος δε σημαίνει ότι έφυγε και η αισθητική. Κι αν έφυγε το πάθος, δεν έφυγε και η διάθεση για να ζήσεις πράγματα. Να είστε δραστήριοι, τώρα που μπορείτε. Στα 60 σας θα κοιτάτε πίσω και θα βλέπετε μόνο πιτζάμες και άδεια άλμπουμ. Carpe Diem people!