Θάνος - Δανιήλ ΑλεξανδρίδηςΜε πολύ μεγάλη μας χαρά έχουμε και πάλι κοντά μας(τρόπος του λέγειν #ΜενουμεΣπιτι) τον μαέστρο της Αθηναϊκής Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων (ΑΣΟΝ) Παύλο Σεργίου!
Δεν θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε διαφορετικά, δεδομένων των συνθηκών, από τον σχολιασμό σας αναφορικά με την πανδημία που βιώνει ο πλανήτης και την επίδραση της στους ανθρώπους αλλά και ειδικότερα στις διαδραστικές -παραστατικές τέχνες.
Το φαινόμενο είναι πρωτόγνωρο, νομίζω ότι οφείλουμε να κρατάμε την ψυχραιμία μας και να πληροφορούμαστε σφαιρικά και κατά το δυνατόν χωρίς να …. «τρώμε κουτόχορτο» αναμασώντας τις άπειρες βλακείες που ακούμε γύρω μας, οφείλουμε να βρούμε πρόσωπα εμπιστοσύνης που θα μας πούν έγκυρα τί να κάνουμε, νομίζω ότι ευτυχώς τα πρόσωπα αυτά υπάρχουν, νομίζω επίσης ότι η αμέσως προσεχής περίοδος σταδιακής μας … «αποσυμφόρησης» θα είναι πιο δύσκολη …
Βγαίνει και το συμπέρασμα ότι οι υπεύθυνοι εδώ στην Ελλάδα μάλλον αντιμετώπισαν με επιτυχία το φαινόμενο κι ότι όλες κι όλοι εμείς μάλλον συμμορφωθήκαμε με τις κατευθύνσεις που μας έδωσαν.
Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων (ΑΣΟΝ)
Ακόμα αναδύεται γλαφυρή κι ολόλαμπρη η ανεπάρκεια άλλων «υπευθύνων» σε άλλες χώρες προεξάρχοντος του αρχιηλιθίου στην Αμερική, νομίζω ότι η περίπτωσή του είναι τραγική αν αναλογιστεί κανείς ότι οι μισοί Αμερικανοί τον ψήφισαν.
Εις ότι αφορά την Τέχνη μας… υπομονή…. Έχω την πεποίθηση ότι όταν «επιστρέψουμε», θα έχουμε πολλή φόρα!
Αργά η γρήγορα η πανδημία θα φύγει, τι θα μείνει σαν συμπέρασμα στο σύγχρονο άνθρωπο και τι θα πρέπει να αναλάβει να διδάξει η τέχνη στους ανθρώπους ώστε να μην ξεχάσουμε και πάλι τα πολύτιμα διδάγματα της φύσης?
Νομίζω ότι θα μάθουμε να ζούμε πιο υπεύθυνα σε σχέση με την υγεία μας, μ’ αυτά που τρώμε, με το περιβάλλον τελικά. Η Τέχνη είναι διαχρονικά και πανανθρώπινα παρούσα για να «αίρει» την καθημερινότητα, προσοχή, όχι να μας απομακρύνει από την καθημερινότητα, να εξανθρωπίζει την καθημερινότητα, να την «κερνάει» ντύμα που φωτίζει διαφορετικά τις στιγμές της, για να δώσω ένα παράδειγμα: ένα φιλί – στα χείλια ή .. σταλμένο από μακριά, είναι καθημερινή υπόθεση, στην τέχνη όμως «αίρεται» σε υψηλότερο επίπεδο κι αποκτά μία εντονότερη αλήθεια.
Ακριβώς αυτός ο ρόλος της Τέχνης δεν ξέρει ούτε από πανδημίες, ούτε από πολέμους, ούτε από κρίσεις.
Θυμάμαι σχετικά τον δάσκαλό μου Γιάννη Ιωαννίδη που επανελάμβανε στην Τάξη… «Θυμηθείτε τον Χάϊνριχ Σύτς, που έγραφε τις ουράνιες Μουσικές του ενώ στο καλντερίμι έξω από την σοφίτα του έρεε ποτάμι το αίμα των θυμάτων του Τριακονταετούς Πολέμου…»
Η Τέχνη δεν κολάει κανενός είδους κορονοϊό…. κι ευτυχώς!…
Τώρα: πότε θα επιστρέψουμε στις πρόβες και στις συναυλίες μας;΄Οποτε!
Όταν όμως επιστρέψουμε, έχω την πεποίθηση ότι θα’μαστε εκεί με περισσότερη επίγνωση της αξίας αυτού που κάνουμε, με περισσότερη αγάπη σ’ αυτό που κάνουμε.
Περί μουσικής με τον μαέστρο Παύλο Σεργίου
Για την δε φύση, αφού ρωτάτε και περί φύσης…., όπως ξέρετε και ξέρουμε όλες κι όλοι, η φύση δεν μας έχει ανάγκη, εμείς την έχουμε….. όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε τόσο περισσότερο θ’ αποφύγουμε το ενδεχόμενο…. κάποτε να μας πετάξει ως αχρείαστο υλικό … ό,τι θα’χει μείνει από μας …
Η ΑΣΟΝ, παρά το σύντομο της φετινής καλλιτεχνικής σεζόν, κατάφερε να έχει ένα πλήρες καλλιτεχνικό πρόγραμμα με πραγματικά κατάμεστες αίθουσες,ενδεικτικά αναφέρω, Μουσείο Μπενάκη, Εναλλακτική σκηνή του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, Προπύλαια Πανεπιστημίου Αθηνών.Πως καταφέρνει μία νεανική ορχήστρα, δίχως κάποιο ίδρυμα ως χορηγό η κρατική υποστήριξη να στέκεται μόνη της και να παράγει τόσο καλλιτεχνικό έργο και κάτι τόσο σπάνιο, κατάμεστες αίθουσες?
Τά’χουμε πεί: Η ειλικρίνεια των προθέσεων, η αγάπη όσων εμπλέκονται μαζί της, ο ζήλος των μελών της και κάποια … όση … νοικοκυροσύνη της διαχείρισής της.
Ένας άλλος τομέας που πραγματικά είναι μια μοναδική προσφορά στην ελληνική μουσική,και όχι μόνο,κοινωνία είναι η εκπαίδευση των ίδιων των μουσικών.Δεν μιλώ μόνο για τους αναρίθμητους μουσικούς που έχουν περάσει από τα αναλόγια της,αλλα και κάτι που πολλές ορχήστρες ξεχνούν ή απλά προσπερνούν με φειδωλές απόπειρες,τους Μαέστρους.Μόνο στην φετινή ΄΄λειψή΄΄ χρονιά 4 νέοι μαέστροι ανέλαβαν να διευθύνουν την ΑΣΟΝ. Γιατί είναι σημαντικό νέοι μαέστροι να έχουν αυτές τις ευκαιρίες και γιατί δεν το συναντούμε πιο συχνά στα μουσικά γίγνεσθαι της χώρας μας?
Κατ’ αρχήν πρέπει να πώ ότι «πλατφόρμες» για νέες μαεστρίνες και νέους μαέστρους υπάρχουν αρκετές πλέον, χωρίς να σημαίνει βέβαια ότι αποτελούν αποφασιστική ώθηση της καριέρας τους. Απαραίτητη είναι η οποιαδήποτε ευκαιρία για την νέα ή τον νέο, αποφασιστικής σημασίας για την εξέλιξή της/του, μακάρι να βοηθηθεί να συνειδητοποιήσει και την βαθιά ουσία αυτού που φιλοδοξεί να κάνει βέβαια, δηλαδή ανθρώπινη καλλιτεχνική διαχείριση ομάδας ανθρώπων καλλιτεχνών κι όχι «θωπεία» ασαφών και μη ρεαλιστικών φιλοδοξιών καριέρας.
Διαπιστώσαμε με χαρά πως η ΑΣΟΝ είναι η μοναδική ελληνική ορχήστρα που συμμετέχει στη διεθνή δράση των Ηνωμένων Εθνών, beethoven pastoral project, μία διεθνής δράση για την κλιματική αλλαγή με συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο,μεταξύ των οποίων κάποιες από τις σημαντικότερες ορχήστρες παγκοσμίως. Τι έχει να μας διδάξει ο Μπετόβεν σαν ανθρωπότητα, σε μία εποχή που μπροστά σε ένα κοινό πρόβλημα η οικουμενικότητα μας εγκατέλειψε για την περιχαράκωση του εθνικού κράτους?
beethoven pastoral project.
Κρίμα που ο κορονοϊός βάζει στο ψυγείο την μεγάλη συναυλία που θα κάναμε στα πλαίσια αυτής της παγκόσμιας πλατφόρμας στο Περιστύλιο του Ζαππείου….
Πάντως τα projects αυτά παγκοσμίως θα μετατεθούν γι αργότερα, μακάρι! Ο κύριος Beethoven …. Λέγονται, γράφονται, γίνονται τόσα πολλά γι αυτόν….Νομίζω ότι ο οικείος μας αυτός Δάσκαλος κομίζει ένα παγκόσμιο-διαχρονικό-πανανθρώπινο μήνυμα: συνέπεια σε αρχές …με κάθε κόστος, με κάθε θυσία, κόντρα σε κάθε κοινωνική και προσωπική σύμβαση και βέβαια …. ακατάβλητη εργατικότητα!
Τώρα, η Μουσική του: μεγάλη περιουσία μας …. προ κορονοϊού, μετά κορονοϊό και …. εις τους αιώνας των αιώνων αμήν!…