Ωραιάνθη ΤουμαζάτουΤελικά, η Κέρκυρα δεν είναι κατάλληλη μόνο για διακοπές και το περίφημο Πάσχα της!
Επιμέλεια ενημερωμένης έκδοσης: Φωτεινή Καρέτση
Για όσους δεν είναι από την Κέρκυρα ή άλλο Επτάνησο στην καταγωγή, ο Άγιος Πίπης δεν είναι άλλος από τον Άη Σπυρίδωνα. Πώς στην Κεφαλλονιά τους Γεράσιμους τους λέμε Μεμάδες; Ε, κάπως έτσι. Τους Θοδωρήδες Λώλους, και τους Διονύσηδες Νιόνιους, σε περίπτωση που αναρωτιόσασταν.
Ώστε περάσατε στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο!! Μπορεί να είναι επαρχιακό και σχετικά μικρό πανεπιστήμιο, αλλά το Ιόνιο έχει μερικά μοναδικά και εξαιρετικά τμήματα που πραγματικά το ξεχωρίζουν και για τα επόμενα 4 ή 5 χρόνια (ανάλογα το τμήμα) θα περιτριγυρίζεστε από φοιτητές- τριες
- του Τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας,
- του Τμήματος Μουσικών Σπουδών
- του Τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας
- του Τμήματος Αρχειονομείας και Βιβλιοθηκονομίας
- του Τμήματος Πληροφορικής
- του Τμήματος Ιστορίας
- και του Τμήματος Ισπανικής Γλώσσας και Πολιτισμού (το οποίο υπολειτουργεί και έχει ουσιαστικά κλείσει. Αν περάσατε εδώ, λυπάμαι.)
(Δεν) Υπάρχει βέβαια και το θρυλικό Τμήμα Ασιατικών Σπουδών που δε λέει να ανοίξει με τίποτα εδώ και 5-6 χρόνια τουλάχιστον. Επίσης για το μεγαλύτερο μέρος των σπουδών μου στην Κέρκυρα, μισο-αστεία, μισο-σοβαρά λέγαμε πως η ύπαρξή των φοιτητών της Πληροφορικής είναι αστικός μύθος, καθώς είχαν την τάση να μην κυκλοφορούν πολύ σε άλλους κύκλους.
Μερικά απ’ τα πρώτα πράγματα που χρειάζεται να ξέρεις για να κατατοπιστείς στην Κέρκυρα είναι τα εξής:
– Καντούνια λέμε τα πλακόστρωτα δρομάκια στην πόλη.
– Σπηλιά λέμε την περιοχή πίσω απ’ το παλιό λιμάνι.
– Λιστόν λέμε το πλακόστρωτο με τις καμάρες και τις καφετέριες στη σειρά τη μία δίπλα στην άλλη που έχετε δει σε όλες τις φωτογραφίες, ακριβώς δίπλα στην Σπιανάδα.
– Η Σπιανάδα είναι η μεγάλη πλατεία της Κέρκυρας, και θεωρείται η μεγαλύτερη στην Ελλάδα. Όποτε δε βρέχει είναι απολύτως αποδεκτό και σχεδόν επιβάλεται αν είσαι πρωτοετής να περάσεις ώρες αράζοντας στα γρασίδια της με καφέ και καλή παρέα. Απέναντί της είναι το Παλιό Φρούριο, όπου στεγάζεται και το Τμήμα Μουσικών Σπουδών.
– Βρέχει πολύ. Ενίοτε ξεχνάει να σταματήσει. Μην κάνεις το λάθος να επενδύσεις σε ακριβή ομπρέλα, θα βραχείς έτσι κι αλλιώς γιατί φυσάει και προφανώς, δε βρέχει κάθετα, αλλά απ’ όλες τις μπάντες, και κυρίως, γιατί θα χαλάσει. Καμία ομπρέλα δεν έχει επιβιώσει, οπότε προστάτεψε τον προϋπολογισμό σου και προτίμησε τις 2ευρες απ’ το σούπερ μάρκετ. Ή ένα κομψότατο (…) αδιάβροχο σα σακούλα σκουπιδιών με γαλότσα.
– Το πιο κλασικό σημείο συνάντησης είναι το Πεντοφάναρο. Χαρακτηρίζεται απ’ το γεγονός ότι είναι ένας στύλος… με πέντε φανάρια. Είναι πάνω απ’ το Λιστόν κι έχει ακριβώς δίπλα ένα κανόνι και περίπου το μισό μαθητικό και φοιτητικό πλυθησμό της Κέρκυρας που έχει δώσει εκεί ραντεβού.
– Η Κέρκυρα χωρίζεται στην Νέα και την Παλιά Πόλη, και την διαφορά την καταλαβαίνεις κυρίως απ΄την διαφορά στην αρχιτεκτονική (και την απουσία πλακόστρωτων).
– Η πλατεία Σαρόκο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, έχει επίσης ένα διακοσμητικό κανόνι, και είναι πιο κοντά στο κτίριο του Ιστορικού και τη φοιτητική λέσχη (παλιό ψυχιατρείο).
– Η φοιτητική λέσχη και το φαγητό της, τουλάχιστον τα χρόνια που ήμουν εγώ εκεί, ήταν μόνο για τους τολμηρούς και τους έχοντες γερό στομάχι. Δίπλα, στο προαύλιο του ψυχιατρείου βρίσκεται το Λουνάτικο, το οποίο θυμίζει καφενείο περισσότερο από καφετέρια, είναι το κυλικείο μας, και ένα ακόμα αγαπημένο κομμάτι της φοιτητικής ζωής. Συνδυάζεται ιδανικά με μαραθώνιους τίτσου, τάβλι, φραπέ και άλλα αντι-παραγωγικά πράγματα.
– Το Κανόνι είναι περιοχή, λίγο έξω απ’ την πόλη της Κέρκυρας, κι εκεί βρίσκονται το αεροδρόμιο και το πολυτραγουδισμένο Ποντικονήσι.
– Ο Άγιος Σπυρίδωνας γιορτάζει τρεις φορές στον τόπο του, και κάθε φορά είναι μια δικαιολογία για να φάμε λουκουμάδες (η παράδοση το λέει, όχι εγώ, μη με κοιτάτε έτσι).
– Κάτι θα χει πάρει το αυτί σας όσο να ‘ναι για το Πάσχα στην Κέρκυρα. Από την συνεχή παρέλαση των φιλαρμονικών καθ’ όλη την Μεγάλη Εβδομάδα, μέχρι την ελεύθερη πτώση εκατοντάδων πήλινων την ημέρα της Ανάστασης και τα πυροτεχνήματα το βράδυ του Μ. Σαββάτου στη Σπιανάδα, είναι μια μοναδική εμπειρία. Τουλάχιστον μια φορά πρέπει να το ζήσετε. Ντάξει, ότι γίνεται της τρελής εξυπακούεται.
– Υπάρχουν δύο φρούρια, το Νέο και το Παλαιό, και τα δύο πολύ ωραία, το Νέο προτιμάται για τζαζ/ αλτέρνατιβ/ ροκ ας τα λέμε καταστάσεις και θέα, το Παλαιό για ωραίες βραδιές με παρέα και κιθάρα, συναυλίες, και γενικότερα για ρέμβη και διαλογισμό.
– Τα αστικά λεωφορεία είναι μεν στην ώρα τους αλλά τα δρομολόγιά τους δεν είναι ακριβώς συχνά ή επαρκή, και σταματάνε αρκετά νωρίς. Αν σκοπεύετε να νοικιάσετε εκτός πόλης (Κανόνι ή εμπορικό), ή θα αγαπήσετε το περπάτημα, ή θα κάνετε thighs of steel με το ποδήλατο στην ανηφόρα, ή ιδανικά έχετε μεταφορικό μέσο.
– Τα ενοίκια στο νησί, ειδικά στο κέντρο, είναι πολύ τσιμπημένα, ειδικά τα μικρά στούντιο και οι γκαρσονιέρες. Ψάξτε το και κάνετε ένα βήμα για να βελτιώσετε τα οικονομικά σας, αλλά και, γιατί όχι, να δοκιμάσετε να βγείτε από την ζώνη ασφαλείας σας, νοικιάζοντας ένα μεγαλύτερο διαμέρισμα με φίλους ή συμφοιτητές σας. Αξίζει τον κόπο.
– Τέλος, κάτι που πρέπει να ξέρετε, και να το πάρετε απόφαση μιας και δεν μπορείτε να κάνετε κάτι για αυτό: Στην Κέρκυρα έχει υγρασία. Πολλή. Μόνο αν είστε απ’ τα Γιάννενα μπορείτε να το φανταστείτε. Χτυπάει 80 και 90% για πλάκα. Όλο το χρόνο. Προετοιμαστείτε ψυχολογικά, και επενδύστε σε μια καλή κουβέρτα.
Όσον αφορά το που θα βγείτε, που θα φάτε, που θα πιείτε, δε σας φοβάμαι, τα γκρουπ πρωτοετών έχουν την τάση να ανακαλύπτουν ότι υπάρχει και δεν υπάρχει σε ταχύτητα ρεκόρ. Σίγουρα δεν έχει την ποικιλία της Αθήνας, αλλά υπάρχει κάτι για όλα τα γούστα. Μπορεί η Κέρκυρα τους χειμερινούς μήνες να φαίνεται ψιλονεκρή εκ πρώτης όψεως, αλλά είναι μόνο επιφανειακή αυτή η εικόνα (λόγω βροχής).
Προτείνω ανεπιφύλακτα να επισκεφθείτε το “Μικρό Καφέ” (Θεμ. Κοτάρδου 42), ένα vintage cafe-bar στο κέντρο της πόλης, που αποτελεί φοιτητικό και όχι μόνο στέκι.
Τα πολλά τσιπουράδικα, μπυραρίες και καφετέριες της πόλης είναι πάντα γεμάτα και σας περιμένουν. Μερικά από τα must τσιπουράδικα για φοιτητοπαρέες είναι “Το βινύλιο του Προκόπη”, ο “Μπακαλόγατος” και το “Εκτός σχεδίου και ό τι προκύψει”, ενώ για χαλαρό καφέ ή μπύρα μπορείτε να αράξετε σε κάποιο από τα πολλά μαγαζάκια στο Λιστόν (Κοχλίας, Josephine, Liston, Sessions) ή στο πιο κυριλέ Bristol cafe (Ευγένιου Βουλγάρεως 49).
Για κλαμπάκια θα πρέπει να μεταφερθείτε κυρίως εκτός κέντρου και στην περιοχή του Εμπορικού, όπου θα συναντήσετε το περίφημο 54, το Yard και το Elite ενώ υπάρχουν και διάφορα μαγαζιά για γρήγορο φαγητό στην περιοχή. Μην παραλείψετε να φάτε από την Patatomania, μερίδες από πατάτες τηγανιτές σερβιρισμένες με ό τι σως επιθυμείτε καθώς και διάφορα άλλα συνοδευτικά!
Από δραστηριότητες, οι πιο καλλιτεχνικές φύσεις ανάμεσά σας είναι στο κατάλληλο μέρος. Το δημοτικό ωδείο είναι εξαιρετικό, μπορείτε να παρακολουθείτε μαθήματα στο Μουσικό, υπάρχουν 14 φιλαρμονικές στην Πόλη, υπάρχει θεατρική ομάδα (τουλάχιστον μία, αλλά άμα ψαχτείτε θα βρείτε κι άλλες), και γενικά το κλίμα ευνοεί την εκδήλωση των καλλιτεχνικών σαν ανησυχιών.
Υπάρχει πανεπιστημιακό γυμναστήριο, σας ορκίζομαι ότι δεν έχω ιδέα αν λέει τίποτα, αλλά τουλάχιστον, υπάρχει. Επιπλέον, ο Κερκυραϊκός ΓΣ, αποτελεί μια από τις κορυφαίες αθλητικές ομάδες στην Ελλάδα με πλήθος πρωταθλητών και τμήματα στίβου, μπάσκετ και όχι μόνο, για όποιον ενδιαφέρεται να αθληθεί λιγάκι περισσότερο!
Γενικά το μότο σας για να περάσετε καλά στο νησί και να δραστηριοποιηθείτε είναι το “όποιος ψάχνει βρίσκει”.
Επειδή είναι μικρή πόλη, δεν σημαίνει ότι υπάρχει λόγος να βαρεθείτε ποτέ.
Καλή φοιτητική ζωή λοιπόν!!!