Η Jackie Kennedy έρχεται στη μεγάλη οθόνη δια χειρός Πάμπλο Λαρέν και Νάταλι Πόρτμαν σε μία βιογραφική ταινία έκπληξη. Επίσης, ποιες ταινίες κάνουν πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες αυτή τη βδομάδα;
Μία εβδομάδα μετά το θάνατο του άντρα της, του προέδρου των ΗΠΑ Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, η πρώην πρώτη κυρία Ζακλίν Μπουβιέ Κένεντι Ωνάση (για του πολλούς γνωστή ως απλά Jackie) παραχωρεί μία συνέντευξη σε ένα δημοσιογράφο και ανακαλεί στη μνήμη της τις σοκαριστηκές εκείνες στιγμές της δολοφονίας αλλά και όσα ακολούθησαν το συμβάν.
Η ταινία ξεκινάει με την άφιξη του δημοσιογράφου στο σπίτι όπου θα του παραχωρηθεί η αποκλειστική συνέντευξη από την πρώην πρώτη κυρία των ΗΠΑ και το πρώτο πλάνο της Jackie είναι εστιασμένο στο πρόσωπό της. Και εκεί θα μείνουμε για όλη τη συνέχεια της ταινίας.
Ο σκηνοθέτης, Πάμπλο Λαρέν, ένας από τους μεγαλύτερους Χιλιανούς σκηνοθέτες, βασίζεται πάνω σε μία αληθινή ιστορία ως πρόφαση. Στόχος του είναι να δείξει τι κρύβεται πίσω από αυτό το τεράστιο είδωλο της ποπ κουλτούρας. Όπως έκανε και στις προηγούμενες του ταινίες (No, Η Μυστική Λέσχη) θίγει με στόμφο δημοσιογράφου τα πεπραγμένα για να αποκαλύψει αυτά που κρύβονται σε κοινή θέα.
Τη Jackie δεν την χρησιμοποιεί ως μία φιγούρα κλισέ χολιγουντιανής βιογραφίας μιας από τις πιο δυναμικές γυναίκες του 20ου αιώνα, αλλά ως μία πόρτα για να μιλήσει για το πόνο, για τη θλίψη, για το τι είναι πραγματικότητα και τι είναι στημένο, για τις ιστορίες που λέμε ο ένας στον άλλο για να διατηρήσουμε την εικόνα μας. Έτσι, έκανε και η Jackie για να φτιάξει το “Κάμελοτ”, είπε ιστορίες που κράτησαν τον Τζον Κένεντι, παρά τη διετή του θητεία, σε εξέχουσα θέση στα βιβλία της ιστορίας.
Βέβαια, σε όλο αυτό ο Λαρέν έχει ένα δυνατό σύμμαχο και αυτός δεν είναι άλλος από την εξαιρετική Νάταλι Πόρτμαν. Η Πόρτμαν δεν υποδύεται την Τζάκι Κένεντι. Είναι η Jackie. Κάθε χειρονομία, κάθε έκφραση, κάθε βλέμμα, όλα άψογα μελετημένα για να μετενσαρκωθεί στη προσωπικότητα. Οι καλύτεροι ηθοποιοί δεν μιμούνται τις προσωπικότητες που καλούνται να ερμηνεύσουν, γίνονται αυτές οι προσωπικότητες και εξαλείφουν αυτά που τους κάνουν μοναδικούς κάτω από τα ρούχα, τις κινήσεις και την ομιλία του ανθρώπου που υποδύονται. Αυτό καταφέρνει και η Πόρτμαν. Ξεχνάς ότι είναι η αυτή και απλά παραδίνεσαι στο μεγαλείο της ερμηνείας της.
Το σενάριο από τον Νόουα Όπενιμ, χωρίς να γίνεται μελοδραματικό δίνει τα κατάλληλα πατήματα και στον Λαρέν αλλά και στη Πόρτμαν να ξεπεράσουν τις συμβάσεις της απλή βιογραφίας και να πάνε σε κάτι ανώτερο, σε κάτι που ξεπερνάει τα πεπατημένα. Φυσικά, τη ταινία βοηθάει και η εκπληκτική μουσική της Mica Levi που έρπει κάτω από το δέρμα σου και σε κάνει να νιώσεις βαθειά αυτά που συμβαίνουν στην ταινία. Όλη η ταινία είναι βασισμένη στη Τζάκι και παρά τις αρκετά καλές ερμηνείες σε δευτερεύοντες ρόλους από τον Πίτερ Σάρσγκραντ και τη Γκρέτα Γκέργουιγκ, το βλέμμα σου δεν ξεκολλά από τη Πόρτμαν και το πορτραίτο που έχει φτιάξει.
Τελικά, για να χρησιμοποιήσω και τα λόγια της ίδιας της Jackie, τι είναι αλήθεια και τι παράσταση; Ο άνθρωπος που διαβάζουμε στη σελίδα είναι τελικά περισσότερο αληθινός από αυτόν που κάθεται δίπλα μας;
Εκτός από τη Jackie, αυτή τη βδομάδα κάνουν πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες και αυτές οι ταινίες…