Μπαίνοντας στο θέατρο Badminton είχα σχετικά υψηλές προσδοκίες για το “Mamma Mia!” για δύο λόγους. Αρχικά επειδή η παραγωγή έρχεται από τη κεντρική σκηνή του Λονδίνου, το West End, το οποίο είναι από τις διασημότερες θεατρικές σκηνές του κόσμου μαζί με το Broadway. Έπειτα, επειδή έχω δει την ταινία, και αναπόφευκτα δημιουργείται σύγκριση μεταξύ τους. Ωστόσο δεν πρέπει να συγχέονται οι δύο αυτές εκφάνσεις του musical καθώς η παράσταση του μουσικού θεάτρου με την version της ταινίας είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.

Στο “Mamma Mia!” βλέπουμε μια νεαρή κοπέλα, τη Sophie (Niamh Perry) να καλεί τρεις άντρες στον επικείμενο γάμο της(ο οποίος γίνεται σε ένα ελληνικό νησί), στην προσπάθειά της να μάθει την ταυτότητα του πατέρα της, έχοντας ανακαλύψει το ημερολόγιο της μητέρας της Donna(Sara Poyzer) από το καλοκαίρι που έμεινε έγκυος.

Καθώς εξελίσσεται η πλοκή και ξεδιπλώνονται οι χαρακτήρες, κατακλυζόμαστε από την ξεσηκωτική μουσική των ABBA, πάνω στην οποία δημιουργήθηκε η ιστορία του musical από την Judy Craymer. Σε σχέση με την ταινία, η πρόζα ήταν μειωμένη,  δείχνοντας την αφοσίωση του έργου περισσότερο στο μουσικοχορευτικό μέρος του μιούζικαλ παρά στην δραματουργία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μερικές φορές, όταν τα κομμάτια διαδέχονταν το ένα το άλλο, να δημιουργήσει ίσως την εντύπωση της βιασύνης.

Μία μικρή απογοήτευση ένιωσα όταν συνειδητοποίησα πως όχι μόνο δεν υπήρχε ορχήστρα μάλλον, αλλά και ότι τα περισσότερα φωνητικά ήταν playback. Επίσης τα σκηνικά ήταν υπερβολικά λιτά, αποτρέποντας μία πλήρης βύθιση στην ατμόσφαιρα του “Mamma Mia!”. Άλλωστε έχω ήδη αναφέρει πως προσωπικά είχα υψηλές προσδοκίες, λόγω του ότι η παραγωγή του μιούζικαλ έρχεται από το εξωτερικό. Το γεγονός όμως αυτό δεν θα έπρεπε να με είχε προϊδεάσει, διότι με αυτόν τον τρόπο το μοναδικό που κατάφερα ήταν να απογοητευτώ νωρίς κατά τη διάρκεια της παράστασης.

Κατάφερα ωστόσο εύκολα να απαγκιστρωθώ από το αίσθημα της απογοήτευσης και να απολαύσω το φαινόμενο “Mamma Mia!” που για δεύτερη φορά ήρθε στη χώρα μας. Τα soli των πρωταγωνιστών ήταν δοσμένα σε πολύ καλά εκπαιδευμένους χορευτές και ερμηνευτές, με αποτέλεσμα να ευχαριστηθώ το θέαμα και με το παραπάνω, ως fan του μιούζικαλ αλλά και των ABBA. Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν η ομοιότητα της χροιάς της Niamh Perry με την Amanda Seyfried, η οποία φάνηκε ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της πρόζας αλλά και σε μερικά τραγούδια(I have a dream, Thank you for the music) που φυσικά με χαροποίησε καθώς η φωνή της τελευταίας θεωρείται κατ’εμέ αγγελική.

Για τους fans της ταινίας ή των ABBA, είναι ένα show που πρέπει να το προλάβετε αναμφισβήτητα την επόμενη φορά που θα έρθει στην Ελλάδα! Το μιούζικαλ αυτό είναι αστείο και συγκινητικό ταυτόχρονα, με έναν μοναδικό συνδυασμό που μονάχα η μουσική των ABBA θα μπορούσε να καταφέρει!

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

Το “Mamma Mia!” πραγματοποιεί παραστάσεις για μία τελευταία μέρα στο Θέατρο Badminton, με ελληνικούς υπέρτιτλους.

Μουσική και στίχοι

Benny Andersson & Björn Ulvaeus

Θεατρική συγγραφέας

Catherine Johnson

Σχεδιασμός παραγωγής

Mark Thompson

Σχεδιασμός φωτισμού

Howard Harrison

Σχεδιασμός ήχου

Andrew Bruce & Bobby Aitken

Επιμελητής μουσικής, επιπρόσθετου υλικού και οργάνωσης

Martin Koch

Χορογραφία

Anthony Van Laast

Σκηνοθεσία

Phyllida Lloyd

Πηγή