Δανάη ΜπασαντήΟ Doug Copp είναι Αρχηγός Διάσωσης και Διευθυντής Καταστροφών της Αμερικανικής Ομάδας Διεθνούς Διάσωσης.
Το πρώτο κτίριο στο οποίο μπήκε ο Copp για να απεγκλωβίσει διασωθέντες ήταν ένα σχολείο στη πόλη του Μεξικού κατά τη διάρκεια σεισμού το 1985. Τότε παρατήρησε ότι όλοι οι μαθητές ήταν κάτω από τα θρανία και κυριολεκτικά είχαν καταπλακωθεί σε σημείο ισοπέδωσης. Σύμφωνα με τον Copp τα παιδιά θα μπορούσαν να είχαν σωθεί άμα είχαν ξαπλώσει δίπλα στα θρανία κατά μήκος του διαδρόμου. Τότε όμως είχε δοθεί η οδηγία στους μαθητές να κρυφτούν κάτω από οποιοδήποτε έπιπλο. Έχοντας αυτό στο νου μου αναρωτήθηκα τι κάνουμε σε περίπτωση σεισμού αν όχι να μπούμε κάτω από αντικείμενα;
Ο Copp υποστηρίζει πως οι άνθρωποι που χώνονται κάτω από αντικείμενα, όπως θρανία ή καρέκλες σε περίπτωση σεισμού, συνθλίβονται. Όταν τα κτίρια γκρεμίζονται, το βάρος της οροφής που πέφτει πάνω στα διάφορα αντικείμενα ή έπιπλα ενός δωματίου συνθλίβει αυτά τα αντικείμενα, αφήνοντας κάποιο χώρο ή κενό δίπλα τους. Αυτός ο χώρος είναι αυτό που ο Copp αποκαλεί “τρίγωνο της ζωής”…
Όσο μεγαλύτερο και δυνατότερο είναι το αντικείμενο, τόσο το λιγότερο θα συμπιεστεί. Όσο λιγότερο συμπιεστεί, τόσο μεγαλύτερο το κενό και τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πιθανότητα ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί το κενό αυτό για την ασφάλειά του να μη τραυματιστεί.
Τι κάνουμε σε περίπτωση σεισμού:
1. Ξαπλώστε δίπλα από ένα αντικείμενο
Όταν καταρρέει ένα κτίριο οι άνθρωποι που χώνονται κάτω από αντικείμενα, όπως θρανία ή αυτοκίνητα, συνθλίβονται. Οι γάτες, τα σκυλιά και τα μωρά πολύ συχνά διπλώνουν το σώμα τους σε εμβρυακή στάση. Ο Copp λέει ότι πρέπει να κάνουμε και εμείς το ίδιο σε περίπτωση σεισμού.
Πηγαίνουμε δίπλα σε ένα αντικείμενο, δίπλα σε ένα καναπέ, δίπλα σε ένα στιβαρό έπιπλο που θα συμπιεστεί ελαφρά αλλά θα αφήσει ένα κενό δίπλα του. Σε αυτό το μικρό κενό μπορεί να επιβιώσουμε. Ξαπλώνουμε κάτω και διπλώνουμε το σώμα μας σε εμβρυακή στάση δίπλα σε ένα καναπέ ή σε μία μεγάλη καρέκλα.
2. Τα οικήματα από ξύλο είναι τα πιο ασφαλή
Τα ξύλινα κτίρια είναι η ασφαλέστερη κατασκευή που μπορεί κανείς να βρεθεί κατά τη διάρκεια ενός σεισμού. Το ξύλο είναι ελαστικό και κινείται με τη δύναμη του σεισμού. Αν όντως ένα ξύλινο κτίριο καταρρεύσει, δημιουργούνται μεγάλα κενά επιβίωσης. Επιπλέον, ένα ξύλινο κτίριο έχει λιγότερη συμπυκνωμένη μάζα όταν καταρρεύσει. Τα κτίρια από τούβλα θα σπάσουν σε πολλά ατομικά τούβλα. Τα τούβλα αυτά θα προκαλέσουν πολλούς τραυματισμούς, αλλά λιγότερα πολτοποιημένα πτώματα σε σύγκριση με πλάκες από μπετόν.
3. Αν είμαστε ξαπλωμένοι σε ένα κρεβάτι τη νύχτα και συμβεί σεισμός, απλά χρειάζεται να κυλήσουμε έξω από το κρεβάτι.
Ένα ασφαλές κενό θα υπάρχει γύρω από το κρεβάτι. Τα ξενοδοχεία θα είναι σε θέση να πετύχουν ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό επιβίωσης από σεισμό, απλά με το να αναρτήσουν μία πινακίδα στο πίσω μέρος της πόρτας κάθε δωματίου, που να λέει στους ενοίκους να ξαπλώσουν στο πάτωμα δίπλα στη βάση του κρεβατιού κατά τη διάρκεια ενός σεισμού.
4. Σχεδόν όλοι όσοι πηγαίνουν κάτω από κούφωμα πόρτας σκοτώνονται
Ο Copp επισημαίνει ότι σχεδόν όλοι όσοι πηγαίνουν κάτω από το κούφωμα της πόρτας όταν καταρρέει το κτίριο, σκοτώνονται, και αυτό γιατί αν καθόμαστε κάτω από το κούφωμα και η πόρτα πέσει προς τα μπρος ή προς τα πίσω θα συνθλιφτούμε από την οροφή από πάνω. Αν η πόρτα πέσει προς τα πλάγια θα κοπούμε στη μέση από το κούφωμα. Και οι δύο περιπτώσεις εγκυμονούν κινδύνους!
5. Να αποφεύγουμε τις σκάλες κατά τη διάρκεια του σεισμού
Οι σκάλες έχουν διαφορετική ιδιοσυχνότητα, γιατί ταλαντώνονται διαφορετικά από το κεντρικό όγκο του κτιρίου. Έτσι, οι σκάλες και το υπόλοιπο τμήμα του κτιρίου συνεχώς προσκρούουν μεταξύ τους μέχρις ότου οι σκάλες διαλυθούν εκ θεμελίων. Ακόμα και αν το κτίριο δεν καταρρεύσει, είναι καλύτερο να μείνουμε μακριά από τις σκάλες, καθόσον αυτές είναι από τα πιο πιθανά μέρη του κτιρίου να υποστούν βλάβες.
Ακόμα και αν οι σκάλες δεν καταρρεύσουν από το σεισμό, μπορεί να καταρρεύσουν αργότερα από την υπερφόρτωσή τους από τον πανικόβλητο κόσμο που έχει στραφεί σ’ αυτές για εκκένωση του κτιρίου. Μπορεί ένα κτίριο μετά από σεισμό να μην έχει υποστεί ζημιές, παρόλα αυτά πρέπει πάντοτε να ελέγχονται οι σκάλες του για καταλληλότητα.
6. Πηγαίνετε κοντά στους εξωτερικούς τοίχους του κτιρίου ή έξω από αυτούς αν είναι δυνατόν.
Είναι πολύ καλύτερα να είστε κοντά στο εξωτερικό του κτιρίου παρά στο εσωτερικό. Όσο πιο μακριά είμαστε από την εξωτερική περίμετρο του κτιρίου, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να μπλοκαριστεί η οδός διαφυγής μας.
7. Όσοι βρίσκονται μέσα στα οχήματά τους μπορούν να σκοτωθούν από κατάρευση κτιρίων
Οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα στα οχήματά τους συνθλίβονται όταν ο δρόμος από πάνω (ανισόπεδοι δρόμοι) καταρρεύσει σε περίπτωση σεισμού και καταπλακώσει τα οχήματά τους. Αυτό είναι ακριβώς αυτό που συνέβη με τις πλάκες ανάμεσα στα καταστρώματα στη λεωφόρο Nimitz στο Σαν Φραντσίσκο. Τα θύματα του σεισμού τότε έμειναν όλα μέσα στα αυτοκίνητά τους με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους.
Θα μπορούσαν να είχαν σωθεί απλά με το να είχαν βγει έξω και να είχαν καθίσει ή ξαπλώσει δίπλα στα οχήματά τους. Όλα τα καταπλακωμένα αυτοκίνητα είχαν κενά ύψους ενός μέτρου δίπλα τους, εκτός από εκείνα στα οποία οι κολώνες από μπετόν είχαν πέσει εγκάρσια πάνω τους. Επιπλέον οι οδηγοί θα πρέπει να απομακρύνονται από πυλώνες με ηλεκτροφόρα καλώδια που βρίσκονται κατά μήκος των επαρχιακών οδών.