Δήμητρα ΜουρατίδουΤο φετινό Πάσχα θα κάνεις τη διαφορά!
Η φετινή πρωτοχρονιά θα μου μείνει σίγουρα αξέχαστη. Ίσως γιατί διεκδικεί επάξια μια θέση στις χειρότερες μέχρι τώρα γιορτές που έχω περάσει.
Η φετινή πρωτοχρονιά με βρήκε στο χωριό ενός νησιού μακριά από το σπίτι μου. Ήμουν μόνη, στο μεταίχμιο βάρδιας (δούλευα μπαρ) και ουσιαστικά έκανα το κλασικό διάλειμμα 11-1 πμ που χρειαζόταν για να περάσουν όλοι την πρωτοχρονιά με τους δικούς τους και να έρθουν μετά για το πάρτι!
Εγώ που λες όταν άλλαξε ο χρόνος βαφόμουν.
And that was it.
Οι προηγούμενες και οι επόμενες στιγμές δε θύμισαν σε τίποτα γιορτές για μένα, όπως τουλάχιστον τις είχα στο μυαλό μου.
Χωρίς την οικογένεια και χωρίς τους φίλους μου, χωρίς ένα μέρος που να νιώθω αγάπη και αποδοχή, χωρίς το φαγητό από τα χεράκια της μαμάς μου.
Γίνομαι που γίνομαι μελαγχολική και αναθεωρώ τη ζωή μου ολόκληρη -και- κάτι τέτοιες μέρες, ε τι με θες, άνθρωπος είμαι, λύγισα.
Ήταν ό,τι χειρότερο μπορεί να ζήσει άνθρωπος; Σίγουρα όχι.
Θα μπορούσα να αξιοποιήσω αλλιώς τις συνθήκες και να περάσω καλύτερα; Σίγουρα ναι.
Και αυτό είναι το νόημα εξάλλου. (Συγνώμη μαμά που σου είχα πει ότι είμαι καλά. Δεν ήμουν!)
Εάν περιμένουμε να είναι οι συνθήκες ιδανικές (όπου ιδανικές βάλε ένα φανταστικό σενάριο που έχεις στο μυαλό σου) για να περνάμε καλά, είναι σαν να καταδικάζουμε τον εαυτό μας. Λίγο άδικο, δε βρίσκεις;
Εγώ λέω λοιπόν να τη δούμε λίγο αλλιώς και να αποφασίσουμε σε αυτές τις γιορτές να περάσουμε καλά, no matter what.
Γιατί έτσι και αλλιώς, η αντίδραση στα γεγονότα καθορίζει το αποτέλεσμα και όχι τα γεγονότα αυτά καθ’ αυτά.
Σε ό,τι φάση και αν σε πετυχαίνω λοιπόν, πάμε να ετοιμαστούμε για τις όμορφες μέρες που έρχονται!
Η παρέα!
Όπως και να το κάνουμε η παρέα είναι το ήμισυ του παντός.
Ακόμη και αν αυτή είναι απλά ο εαυτός σου, σε κάθε περίπτωση μπορείς να βρεις έναν τρόπο να περάσεις καλά.
Ας ξεκινήσω από το δύσκολο. Το να είσαι μόνος στις γιορτές είναι, συνήθως, λιγουλάκι μωρέ περίεργο. Αν έχεις βέβαια απηυδήσει με τις οικογενειακές συγκεντρώσεις που μοιάζουν περισσότερο με θίασο του παραλόγου, ίσως και να αδημονείς να περάσεις ένα Πάσχα όχι απλά μόνος αλλά και χωρίς τη θέα κρέατος και αβγού. Σε καταλαβαίνω.
Ένας λόγος παραπάνω για να αξιοποιήσεις στο έπακρον αυτήν την ευκαιρία.
Εάν λοιπόν το Πάσχα προβλέπεται να είναι αντιπροσωπευτικό κλιπ του “μοναξιά μου όλα” είσαι τυχερός. Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις!
Από το να μαγειρέψεις τα καλύτερα κομμάτια που πάντα λιγουρευόσουν αλλά αναγκαζόσουν να μοιραστείς και να τα απολαύσεις ΟΛΑ μόνος σου, από το να ζήσεις την ίσως awkward εμπειρία του να βγεις μόνος βράδυ, μέχρι το να χορεύεις σαν τρελός μέσα στο σπίτι. Πίνοντας. Γυμνός. Δεν υπάρχει περιορισμός!
Και να θυμάσαι πως αν μελαγχολήσεις επειδή σου λείπουν οι δικοί σου, αυτό δεν είναι παρά μια απόδειξη του πόσο τους αγαπάς και τους νοιάζεσαι. Τι πιο όμορφο;!
Στην αντίπερα όχθη, η νόρμα μας χαιρετά. Εάν προβλέπεται λοιπόν Πάσχα με την οικογένεια εγκυμονεί ο κίνδυνος της προβλεψιμότητας μέχρι αναγούλας. Αλλά. Αλλά καλέ μου αναγνώστη, δεν μπορείς να αναιρέσεις το δεδομένο γεγονός του καλού φαγητού και των αστείων γεγονότων.
Πάντοτε τις μέρες αυτές γίνεται κάτι που θα σε κάνει να γελάσεις. Χαλάρωσε λοιπόν και απόλαυσε τη θαλπωρή και την περιποίηση που η οικογένειά σου σού προσφέρει. Μπορεί να σου φαίνεται δεδομένη. Δεν είναι. Θύμισέ το λοιπόν στον εαυτό σου και πίστεψε με, αν νιώσεις ευγνωμοσύνη για όλα όσα έχεις, θα περάσεις σίγουρα πιο όμορφα.
Αν τώρα είσαι από αυτούς που βγαίνουν έξω κάτι τέτοιες μέρες ή που τέλος πάντων τις περνάνε πιο κοινωνικά, με τη σχέση, φίλους, παρέα τους, το πλάνο είναι επίσης σύνηθες.
12 παρά 1′ στην εκκλησία, 12.30 στο κλαμπ/μπουζούκια κτλ!
Προσωπικά δεν ήμουν ποτέ αυτής της επιλογής γιατί απλά δεν αντέχω το στρίμωγμα.
Ελπίζω λοιπόν εάν κανόνισες να βγεις.. well, να το κανόνισες. Το ελάχιστο που μπορείς να κάνεις για να απολαύσεις μια βραδινή έξοδο τέτοιες μέρες είναι να κλείσεις τραπέζι και τελοσπάντων να οργανωθείς λίγο. Και βάζω συνειδητά β’ ενικό γιατί αν περιμένεις απ’ τους άλλους σε βλέπω να σε περνάνε για PR δίπλα στην είσοδο, έξω από το μαγαζί και με το ποτό στο χέρι.
Επίσης μια πολύ καλή λύση σε αυτό είναι το να μαζευτείτε με την παρέα σου σε κάποιο σπίτι. Μουσική, χορός, φαγητό, ποτό, διασκέδαση χωρίς όλη την ταλαιπωρία. Και οικονομικότατα, ειδικά αν κανονίσετε ο καθένας να συνεισφέρει με κάποιον τρόπο (όχι, η απαγγελία αστείων meme δε συγκαταλέγεται στη λίστα με τις προσφορές).
Βέβαια έτσι θα χάσετε την πασαρέλα, οπότε ζυγίστε σοφά τις επιλογές σας!
Ανεξαρτήτου όμως του πώς θα ήθελες να περάσεις τις γιορτές, τίθεται και το θέμα του τι μπορείς όντως να κάνεις.
Αν η τσέπη δε σηκώνει πολλά, η επιλογή οικογένεια και σπίτι με φίλους φαντάζει ήδη πιο δελεαστική (άλλωστε για την πασαρέλα θα έχουμε πάντα τα social media, thank you very much).
Ο καθένας φέρνει ό, τι έχει ευχαρίστηση από φαγητά, ποτά και τα συναφή, μουσική ή καμιά ταινία, επιτραπέζια, χαρτιά, ποτό μέχρι κάποιος να γίνει πολύ, πολύ ρεζίλι- αλλά κανείς να μη το θυμάται- και άλλα τέτοια απλά, καθημερινά πράγματα μπορούν να σου εγγυηθούν ότι θα περάσεις τουλάχιστον ικανοποιητικά.
Εάν πάλι η τσέπη το σηκώνει, μήπως να σκεφτείς ένα ταξιδάκι;
Τίποτα δε μένει περισσότερο χαραγμένο στη μνήμη από μια παντελώς καινούρια εμπειρία.
Νέοι νευρώνες δημιουργούνται, οι αισθήσεις εντείνονται, ο χρόνος επιβραδύνεται και επιταχύνεται ταυτόχρονα, χαμός σου λέω!
Άσε που εδώ που φτάσαμε σήμερα (και ναι, χρησιμοποιώ τη φράση για καλό) μπορείς να βρεις προορισμούς κυριολεκτικά για κάθε budget.
Αλλά για να μη παιδεύεσαι έχουμε φροντίσει ήδη να σου δώσουμε μερικές ιδέες για το Πάσχα 2018. Δες εδώ για προορισμούς εξωτερικού και εδώ για εσωτερικού!
Πάσχα και Διατροφή! Ή αλλιώς, καταστροφή!
Και ερχόμαστε στο κομμάτι που ΟΛΟΙ, ανάθεμά με ΟΛΟΙ, αναφέρουμε όταν κάποια γιορτή πλησιάζει. Το ΠΟΣΑ κιλά θα πάρουμε και πώς να μη τα πάρουμε και τι θα γίνει τελοσπάντων με αυτό το δράμα της άπειρης τροφής και το πρόβλημα του πλεονασμού που δεν μπορούμε να λύσουμε (είναι ξεκάθαρη η ειρωνεία, αλλά καλού κακού ας την κάνω bold.)
Ε λύσε μου την απορία, θα το πω.
Είσαι όλους τους άλλους μήνες με τη ζυγαριά τροφίμων στο χέρι και φοβάσαι μη χαλάσει τώρα η αυτοπειθαρχία σου;
Αρχικά αν έχεις τέτοιο αυτοέλεγχο που εδώ και μήνες τρως σωστά, απo-και-κλειεται να λυγίσεις τόσο εύκολα γιατί έχεις χτίσει άμυνες.
Έπειτα, εάν έτσι κι αλλιώς είσαι στον μέσο όρο και ξεφεύγεις που και που γιατί μωρέ, άνθρωποι είμαστε και μια φορά ζούμε.. ε ζήσε το λίγο ακόμη! Τι έγινε;!
Ωστόσο, κατανοώ ότι αυτές οι μέρες έχουν πολλούς πειρασμούς, ειδικά αν τρως από όλα. Επίσης εάν νήστευες απαιτεί και λίγη προσοχή η μετάβαση από τη χορτοφαγία στη λιποφαγία, όπως και να το κάνουμε.
Εγώ όμως αυτό που έχω να πω είναι ένα.
ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΟ!
Δηλαδή πραγματικά, αν έχεις την τύχη να είσαι σε ένα σπιτικό με όλα τα καλούδια, τι να πω, κρίμα απ’ το θεό να μη το ευχαριστιέσαι.
Μια πληροφορία που για μένα είναι παρήγορη είναι η εξής:
Ένα κιλό ισοδυναμεί με περίπου 8000 θερμίδες. Πίστεψε με, δεν μπαίνει τόσο εύκολα! Εάν είσαι ένας μέσος άνθρωπος “δικαιούσαι” έτσι κι αλλιώς μια κατανάλωση από 2000 μέχρι 3000 απλά για τη συντήρησή σου.
Άντε, και 6000 να φας σε μια μέρα αντιλαμβάνεσαι ότι χρειάζεσαι μέρες γουρουνιάσματος για να πάρεις όντως 1-2 κιλά.
Γι αυτό κάνε στον εαυτό σου τη χάρη και ΜΗ ΖΥΓΙΖΕΣΑΙ αυτές τις μέρες αλλά και για 15 μέρες τουλάχιστον μετά το Πάσχα. Γενικότερα, η απότομη κατανάλωση πολλών υδατανθράκων αλλά και γενικότερα θερμίδων, είναι δεδομένο ότι θα σου προκαλέσει κατακράτηση, άσε που αν είσαι γυναίκα τα ορμονικά σου θα πάθουν ένα τραλαλό. Γιατί λοιπόν να επιβαρύνεις τη θέση σου με πλασματικά νούμερα που κανένα ρόλο δεν παίζουν;
Στην τελική να σου πω κάτι; Αν όντως το ξεφτιλίσεις διατροφικά, δες το και αλλιώς.
Είναι ευκαιρία για να αξιοποιήσεις την ενέργεια που πήρες και την τροφή που έδωσες στον οργανισμό σου με πολύ καλές προπονήσεις. Μπορείς να δοκιμάσεις να κάνεις μερικές προπονήσεις δύναμης στο γυμναστήριο (λιγότερες επαναλήψεις, περισσότερα κιλά, τσέκαρε 5X5) ή/και να εντάξεις διαλειμματική προπόνηση (HIIT), που βοηθά ιδιαιτέρως στην καύση του λίπους όντας ταυτόχρονα σύντομη, στο πρόγραμμά σου.
Αν αυτά σου ακούγονται αλαμπουρνέζικα και δεν ασχολείσαι, μπορείς να εντάξεις περισσότερο περπάτημα στην καθημερινότητά σου και να ελαττώσεις ελάχιστα (2-3 μπουκιές αρκούν) τα γεύματά σου ή να φροντίσεις να τρως μια μεγάλη ικανοποιητική σαλάτα για βραδινό.
Μπορείς να βρεις εδώ βίντεο για γυμναστική στο σπίτι που θα σου λύσουν τα χέρια!
Πάντως, εγώ από καρδιάς και εκ πείρας βασικά ένα πράγμα θα σου πρότεινα.
Προφανώς και είμαι υπέρ στο να βελτιώσεις κάτι από άποψη διατροφής, γυμναστικής κτλ αν όντως το θέλεις, το νιώθεις, το γουστάρεις βρε παιδί μου.
Αν το σκέφτεσαι και πιέζεσαι όμως μόνο για το θέμα των κιλών, για μένα μία είναι η απάντηση. Συνέχισε να τρως όπως πριν. Απλά ξαναέλα στα φυσιολογικά σου.
Έτρωγες πριν στις 12 το βράδυ πριν πέσεις για ύπνο και αυτό ήταν το νορμάλ σου; Τέλεια!
Περνούσες έξω από γυμναστήριο και σχημάτιζες με τα δάχτυλά σου σχήμα σταυρού βγάζοντας τον χαρακτηριστικό “κς κςςςς” ήχο; Φανταστικά.
Ό, τι και αν έκανες, απ τη στιγμή που λειτουργούσε και που δε διατίθεσαι να το αλλάξεις, απλά συνέχισε.
Στο υπόσχομαι, το σώμα σου θα σε ανταμείψει. Και θα γλιτώσεις από το περιττότατο στρες της στέρησης. Και τώρα που λύσαμε το τεράστιο αυτό πρόβλημα του Πάσχα-not, μπορείς να επιστρέψεις στην καθημερινότητά σου και να διοχετεύσεις την ενέργειά σου σε πιο χρήσιμα πράγματα.
Dismissed!!!