Ωραιάνθη ΤουμαζάτουΑς τηλεμεταφερθούμε στην Κίνα και σε μια από τις ομορφότερες λίμνες της!
Ελληνιστί Σίχου, ή ακόμα καλύτερα, Δυτική Λίμνη. Αν έχεις ψαχτεί πολύ, ξέρεις ότι αυτό είναι απλά το πιο πρόσφατο από πολλά ονόματα που έχει πάρει κατά καιρούς η πανέμορφη λίμνη της Χάνγκτζου.
Εκεί ^
Είμαι σίγουρη ότι κάθε άνθρωπος που είχε την τύχη να την επισκεφτεί κάποια στιγμή στη ζωή του, και πραγματικά να την δει, μπορεί να μιλάει με τις ώρες γι’ αυτή. Κι έτσι έχουν κάνει άλλωστε- αμέτρητοι ποιητές και καλλιτέχνες όλων των ειδών έχουν παινέψει την ομορφιά της, με στίχο, με τραγούδι, με πίνακες, με μελωδίες, με χορό… Τον Μάρτιο του 2011 μάλιστα, χαρακτηρίστηκε και Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά από την UNESCO.
Για να σχηματίσετε μια εικόνα: Η Δυτική Λίμνη, οι γέφυρες και τα αξιοθέατά της
Πρόκειται για μια πραγματικά μεγάλη λίμνη, που είναι χωρισμένη σε πέντε τμήματα από τρεις μεγάλες γέφυρες που τη διασχίζουν, και η οποία δεν είχε πάντα τη σημερινή της μορφή, αλλά αποτελεί σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα ανθρώπινης επέμβασης.
Αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες πηγές έμπνευσης για σχεδιασμό κήπων σε Κινέζικο ύφος κι έχει επηρεάσει την τεχνική αρχιτεκτονικής εξωτερικών χώρων τόσο στην Κίνα, όσο και στην Κορέα και την Ιαπωνία για πολλούς αιώνες τώρα.
Χαρακτηρίζεται από μια ιδανική αρμονία μεταξύ του ανθρώπινου και του φυσικού. Δεν χρειάζεται καν να είσαι ειδήμων ή έστω γνώστης του αντικειμένου για να το αντιληφθείς αυτό –ήταν από τις πρώτες μου σκέψεις καθώς περιπλανιόμουν στα διάφορα μέρη της.
Ομολογώ ότι ξεκινώντας την πρώτη φορά στον δρόμο για τη Σίχου, λίγο που φοβόμουνα μη τα κάνω μπακλαβά με τα κινέζικα, λίγο που ήμουνα τόσο εκστασιασμένη ανακαλύπτοντας μόνη μου κομμάτι κομμάτι τη Χάνγκτζου, ώστε η περιέργειά μου να ανακαλύψω πράγματα δεν άφηνε χώρο για πολύ προμελετημένο σχεδιασμό και έρευνα, δεν ήξερα τι πήγαινα να δω. Λίμνη μου είπανε, ωραία είναι, να πας μου είπανε, έναν μύθο μου είπανε (θα σας τον πω), ε, πήγα. Με τα πόδια εκείνη τη μέρα, αλλά έχει και λεωφορεία, πολλά και πρακτικά. Και να τι είδα:
Δέκα γραφικές σκηνές της Δυτικής Λίμνης(西湖十景)
Τα παρακάτω είναι τα πραγματικά ονόματα με τα οποία αναφέρονται, και από αυτά μπορείτε να αντιληφθείτε γιατί λέω “σκηνές” κι όχι “τοπία”. Η Δυτική Λίμνη είναι από εκείνα τα μέρη που μπορούν να σε μαγέψουν ανεξαρτήτως εποχής, πάντα με κάτι διαφορετικό.
Ανοιξιάτικη αυγή στην γέφυρα Σου (Spring Dawn at Su Causeway)
Με μήκος κοντά 3 χιλιόμετρα, η γέφυρα αυτή χτίστηκε τον 11ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Σονγκ, από έναν διανοούμενο και ποιητή, χάριν του οποίου ονομάστηκε.
Καλοκαιρινοί Λωτοί στην Κυρτή Αυλή (Curved Yard and Lotus Pool in Summer)
Κάποτε, δίπλα στο σημείο αυτό υπήρχε ένα οινοποιείο, και ο τρόπος που αναμειγνυόταν η μυρωδιά των λουλουδιών του λωτού με το κρασί, και το δροσερό αεράκι της λίμνης, λεγόταν ότι ήταν πραγματικά μεθυστικό. Το οινοποιείο δεν υπάρχει πλέον, και τη θέση του έχει πάρει ένα πάρκο, όπου είναι υπέροχο να κάθεσαι και να απολαμβάνεις την αύρα.
Φθινοπωρινό Φεγγάρι πάνω από Γαλήνια Λίμνη (Autumn Moon over Calm Lake)
Στην δυτική άκρη της γέφυρας Μπάι, υπάρχει ένα τεϊοποτείο, που μοιάζει να στέκεται πάνω στο νερό, με τη λίμνη να το αγκαλίαζει από τρεις πλευρές. Είναι το πλέον παραδοσιακό μέρος να απολαύσει κανείς το φεγγάρι πάνω από τη λίμνη, είδικά το φθινόπωρο, που λέγεται ότι είναι και το ομορφότερο του χρόνου. Η γενικότερη περιοχή εδώ καλύπτει περίπου 6 στρέμματα, με διάφορα φυτά και λουλούδια, πλατφόρμες και περίπτερα (όχι τα κίτρινα τα δικά μας- απ’ τ’ άλλα).
Λιωμένο Χιόνι πάνω στη Σπασμένη Γέφυρα (Melting Snow over Broken Bridge)
Η πιο ρομαντική σκηνή, λόγω της ιστορίας με την οποία είναι συνυφασμένη, της Δυτικής Λίμνης. Σύμφωνα με το θρύλο, η Σπαμένη Γέφυρα, που δεν είναι στ’ αλήθεια σπασμένη, είναι μια παραδοσιακή πέτρινη γέφυρα πάνω στην οποία δύο εραστές, ο Σου Σιάν και η Μπάι Σουτζέν, γνωρίζονται κι ερωτεύονται.
Βέβαια δεν ξέρει ότι η Μπάι Σουτζέν είναι στην πραγματικότητα ένα λευκό φίδι με υπερφυσικές δυνάμεις. Όταν την άνοιξη αρχίζει και λιώνει το χιόνι, επειδή λιώνει στη μία πλευρά πρώτα μιας και η άλλη είναι στη σκιά, χωρίζοντας την γέφυρα στα δύο. Αν κοιτάξεις από μακριά, δίνει την εντύπωση πως η μισή γέφυρα έχει γκριμιστεί, και να πως πήρε το όνομά της.
Ακούγοντας τα Αηδόνια να Κελαηδούν στις Ιτιές (Listening to Orioles Singing in the Willows)
Κατά την περίοδο της Νότιας Δυναστείας των Σονγκ, ένας αυτοκρατικός κήπος με κλαίουσες ιτιές φτιάχτηκε στο σημείο αυτό. Κι όπως οι αυτοκράτορες τότε, έτσι και τώρα μπορείτε να ακουσετε τα πουλιά που επισκέπτονται τα δέντρα και κελαηδούν, απολαμβάνοντας το γαλήνιο τοπίο.
Κοιτώντας τα ψάρια στη Λιμνούλα με τα Λουλούδια (Fish Viewing at the Flower Pond)
Στη νότια πλευρά της γέφυρας Σου, εκεί που ένα ρυάκι από τον Λόφο Χουάτζα συναντάει τη Δυτική Λίμνη, σχηματίζεται το «Λουλουδιαστό Λιμάνι», λόγω των πολλών λουλουδιών που φυτρώνουν εκεί. Η γενικότερη περιοχή έχει σχηματιστεί σε ένα πάρκο 54 στρεμμάτων, με πολλά είδη δέντρων και λουλουδιών, ένα κήπο με παιωνίες που ανθίζουν τον Απρίλη, και μια λιμνούλα με χρυσόψαρα (τα μεγάλα, τα κόι, όχι τον κύριο Ψαρούλη που είχατε στο δημοτικό), τα οποία οι επισκέπτες κάθονται και χαζεύουν ή ταϊζουν.
Τρεις Λίμνες που Αντικατοπτρίζουν το Φεγγάρι (Three Ponds Mirroring the Moon)
Τρεις πέτρινες παγόδες- μινιατούρες, που λειτουργούν σαν φάροι, χτισμένες πάνω απο 800 χρόνια πριν, με ύψος γύρω στα 2 μετρα, είναι το στολίδι της σκηνής αυτής. Την βραδιά του Μεσο-φθινοπωρινού φεστιβάλ,μιας πολύ σημαντικής παραδοσιακής γιορτής που γίνεται κάπου στα μέσα Σεπτέμβρη- αρχές Οκτώβρη, ανάβουν ένα κερί σε κάθε μια από τις τρεις παγόδες, και όπως πέφτει το φως τους πάνω στη λίμνη, μαζί με την αντανάκλαση του φεγγαριού, έτσι προέκυψε και το όνομα αυτό.
Η Παγόδα Λέιφονγκ το Ηλιοβασίλεμα (Leifeng Pagoda in the Sunset)
Η Παγόδα αυτή είναι το κέντρο του θρύλου του Λευκού Φιδιού που αναφέραμε πιο πάνω, καθώς εδώ φυλακίστηκε και παγιδεύτηκε η Μπάι Σουτζέν από τον μοναχό Φα Χάι, πριν αρχίσει μια μάζη επικών διαστάσεων μεταξύ θεών και θνητών (σοβαρά, διαβάστε την ιστορία, αξίζει). Το να την κοιτάς το ηλιοβασίλεμα είναι απλά μαγευτικό.
Δίδυμες Κορφές που Τρυπάνε τα Σύννεφα (Twin Peaks Piercing the Clouds)
Πολλοί απ’ τους επισκέπτες της Λίμνης απορροφώνται τόσο από το θέαμα της, ώστε ξεχνούν να παρατηρήσουν το γύρω περιβάλλον. Αν όμως σηκώσει κανείς το βλέμμα από την επιφάνεια του νερού, θα δει στην απέναντι όχθη δύο κοντινές βουνοκορφές, που λόγω της ομίχλης ή των χαμηλών σύννεφων που συχνά τα περιτρυγιρίζουν, δίνουν την εντύπωση πως «τρυπάνε» τα σύννεφα.
Ο Ήχος της Απογευματινής Καμπάνας στο Λόφο Ναν-πινγκ (Evening Bell Ringing at Nanping Hill)
Η σκηνή αυτή, όπως και οι περισσότερες που αναφέραμε, μπορεί να εκτιμηθεί πραγματικά μόνο υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Όπως δηλώνει και το όνομα, όταν σουρουπώνει, η καμπάνα του Ναού της Αγνής Καλοσύνης (Jingxi Temple), ηχεί 54 φορές, αντηχώντας σ’ όλη τη λίμνη, θυμίζοντας στους Βουδιστές την θρησκευτική κληρονομιά τους –αλλά και σε καθέναν που βιώνει αυτή την όμορφη εμπειρία την μικρότητά μας στο μεγαλύτερο φάσμα των πραγμάτων.
Μερικά ακόμα μέρη που πρέπει να επισκεφτεί κανείς:
Η Παγόδα Λέιφονγκ
Αγαπάμε τις σκάλες. Ή παίρνουμε απόφαση ότι είμαστε τουρίστες και παίρνουμε τις κυλιόμενες. Ό, τι και να επιλέξετε, το σίγουρο είναι ότι δε θα απογοητευτείτε όταν εντέλει ανεβείτε. Σε κάθε όροφο που ανεβαίνεις, όχι μόνο η θέα στην πόλη γίνεται όλο και καλύτερη, αλλά είνα διακοσμημένοι γύρω γύρω με τρισδιάστατες ξυλογραφίες που περιγράφουν τον μύθο του Λευκού Φιδιού, ή πίνακες που δείχνουν την ιστορία του Πύργου και της πόλης της Χάνγκτζου. Η είσοδος κάνει 5 ευρώ. (40 γιουάν)
Ο Ναός Λιν-γιν (Temple of Soul’s Retreat) και η Κορυφή που ήρθε Πετώντας από Μακριά (Fei Lai Feng).
Σίγουρα όταν έχει 45 βαθμούς κελσίου με υγρασία (δεν υπερβάλω), δυσκολεύεσαι να εκτιμήσεις τα πράγματα γύρω σου, κι όμως αυτό δε μας εμπόδισε απ’ το να μείνουμε άφωνες όταν επισκεφτήκαμε το Ναό. Ας ξεκαθαρίσουμε ότι όταν λέμε “ναό”, εννοώ μάλλον κάτι σε μοναστήρι, μιας και απαρτίζεται από 9 κτίρια, 18 περίπτερα, 77 παλάτια και χώρους με περισσότερα από 1300 δωμάτια που κάποτε στέγαζαν περίπου 3000 μοναχούς. Δεν είναι μόνο ο Ναός όμως που σου εμπνέει δέος, με τα τεράστια αγάλματα μέσα στις αίθουσές του, αλλά και η περιοχή με την οποία ενώνεται, που ονομάζεται Fei Lai Feng, σε ελεύθερη μετάφραση “Κορυφή που ήρθε Πετώντας από Μακριά”, μιας και ο μοναχός που τη βάφτισε, τη βρήκε τόσο ξεχωριστή και διαφορετική από τις υπόλοιπες στην κοιλάδα, ώστε θεώρησε ότι πρέπει να ήρθε από την Ινδία, όπου τέτοιοι σχηματισμοί είναι πιο συνήθεις.
Μεγάλες πέτρες στην Φέι Λάι Φένγκ μοιάζουν να απεικονίζουν έναν δράκο που πετάει, μια σκυμμένη τίγρη, έναν ελέφαντα που τρέχει, και μια μαϊμού που φεύγει. Στις πολλές σπηλιές του λόφου βρίσκονται περίπου 330 πέτρινα αγάλματα του Βούδα, όλα από τον 10ο –14ο αιώνα. Λένε ότι μια επίσκεψη εκεί θα σου αφήσει αναμνήσεις για όλη την υπόλοιπη ζωή σου, και μπορώ να πω πως έχουν δίκιο. Εισόδος και στα δύο 9 ευρώ (30+45 γιουάν).
H Παγόδα των Έξι Χρωμάτων (LiuHe Pagoda)
Το αριστούργημα αυτό της Κινέζικης αρχιτεκτονικής, η Παγόδα των Έξι Χρωμάτων, χτίστηκε πρώτη φορά τον 4ο αιώνα, κατά τη Βόρεια Δυναστεία των Σόνγκ, αλλά από τότε έχει αναστηλωθεί πολλές φορές. Απ’ έξω, μοιάζει να έχει 13 ορόφους, ενώ στην πραγματικότητα είναι μόλις 7.
Μια σπειροειδής σκάλα ανεβαίνει από το ισόγειο μέχρι και τον τελευταίο όροφο. Σε κάθε επίπεδο υπάρχουν υπέροχα ξύλινα γλυπτά λουλουδιών, ζώων, πουλιών, και προσωπικοτήτων. Στο εξωτερικό της μοιάζει να είναι βαμμένη σκούρα από κάτω και φωτεινά από πάνω, δημιουργώντας μια υπέροχη αρμονία χρωμάτων. Η είσοδος κάνει 3,5 ευρώ (20 γιουάν).
Αλλά δεν τελειώνουμε εδώ… Αυτά είναι μόνο λίγα από τα πράγματα που έχει να δεις και να κάνεις. Όπως είπαμε, γύρω από τη Δυτική Λίμνη υπάρχουν πολλά αξιοθέατα, ιστορικά ή πολιτιστικά, και περισσότερες παραδόσεις ή θρύλοι απ΄ότι μπορείς να μετρήσεις.
Όπως το Dragonboat Festival, στη μέση του καλοκαιριού, που παραδοσιακά ο κόσμος τρώει ρυζόμπαλες, και όπως υπονοεί το όνομα, βάρκες σε σχήμα δράκου (περίπου) διαγωνίζονται στη λίμνη, και το βράδυ έχει πυροτεχνήματα. Την ιστορία του πως και γιατί γίνεται αυτό, μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Τα βράδια, μπορείτε να απολάυσετε το εντυπωσιακότατο θέαμα με νερό, φώτα και μουσική, όπου πίδακες νερού απ’ τη λίμνη χορεύουν στο ρυθμό παραδοσιακής μουσικής. Ίσως δείτε κάποιον ηλικιωμένο να κάνει τάι τσι κάπου εκεί, ή πολλά ζευγαράκια να περπατάνε χέρι-χέρι. Είτε κάνετε μίνι κρουαζιέρα με τις βάρκες στη λίμνη, είτε καθίσετε σε ένα παγκάκι ή σε ένα τεϊοποτείο και απλά αγναντεύετε, βγάζετε φωτογραφίες, και σκέφτεστε, η Δυτική Λίμνη δε πρόκειται να σας απογοητεύσει.