Ο Χρήστος Τριπόδης μας μιλά για το ‘Καρναβάλι των Ζώων’
Με αφορμή το πασίγνωστο ‘Καρναβάλι των Ζώων’ του Καμίγ Σεν-Σανς το οποίο βρίσκεται ήδη κοντά κοντά σε όλους μας αυτό το καλοκαίρι ,λόγω της καλοκαιρινής του περιοδείας σε όλη την Ελλάδα συναντούμε τον Χρήστο Τριπόδη και την Μέθεξις!
Μιλήστε μας για το όραμά σας και κατ’ επέκταση ,το όραμα της ‘Μέθεξις’
Η εταιρία Μέθεξις, ιδρύθηκε το 2013 . 10 χρόνια μετά έχοντας ζήσει σαν ηθοποιός αρκετά πράγματα στην τηλεόραση, στο θέατρο και στον κινηματογράφο, έφτασα κάποια στιγμή σε ένα σημείο στη δουλειά μου να μπορώ να επιλέγω με ποιους ανθρώπους θα συνεργάζομαι και το τι έργα θα κάνω.
Θεωρώ πολύ σημαντικό να έχεις επιλογή , γιατί το επάγγελμά μας δεν στη δίνει πάρα πολύ εύκολα.
Αυτό που έχω καταφέρει με την εταιρεία είναι πραγματικά να κάνω παραγωγές και παιδικές παραστάσεις και ενηλίκων, που είναι πιο κοντά στην αισθητική μου, σε αυτό που ονειρεύομαι, σε αυτό που πιστεύω πως θέλει να δει ο κόσμος .
Προσπαθούμε ποιοτικά το αποτέλεσμα της κάθε παραγωγής και παράστασης να είναι καλύτερο από την προηγούμενη. Το ζητούμενό μας είναι να έχουμε παραστάσεις υψηλής ποιότητας και αισθητικής.
Πόσο δύσκολο είναι ένα παιδικό ακροατήριο, και πόσο δύσκολο για ένα σκηνοθέτη να κερδίσει τους πιο αδέκαστους κριτές, τα παιδιά;
Κοιτάξτε, έχοντας κάνει παραγωγή και σκηνοθεσία σε πάνω από 25 παιδικά έργα με πάρα πολύ σεβασμό απέναντι στα παιδιά και επειδή είμαι και εγώ πατέρας 2 ανήλικων παιδιών, τα οποία ήταν αρκετά μικρά όταν ξεκινήσαμε την εταιρεία, πιστεύω σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης, πως τα παιδιά πρέπει να τα αντιμετωπίσεις ισότιμα.
Δεν πρέπει να τα υποτιμήσεις και πόσο μάλλον τα σύγχρονα παιδιά.
Γιατί τα σύγχρονα παιδιά δεν είναι όπως ήμασταν εμείς κάποτε .Τα σημερινά παιδιά ζουν σε έναν κόσμο τεχνολογίας, βλέπουν απίστευτες παραγωγές στον κινηματογράφο.
Ας πάρουμε σαν παράδειγμα τις ταινίες της Ντίσνεϊ, τα ντοκιμαντέρ ή τα παιδικά που βλέπουν στην τηλεόραση, τις παιδικές εκπομπές, τα καρτούν…
Εμείς στην εποχή μας είχαμε μια ασπρόμαυρη τηλεόραση και κάποια κόμικς που αγοράζαμε από το περίπτερο. Σήμερα τα παιδιά παίρνουν ένα τάμπλετ και το ανοίγουν παίρνουν ένα κινητό τηλέφωνο και το χειρίζονται καλύτερα από εμάς.
Έχουμε να κάνουμε με μια γενιά έξυπνων παιδιών. Αυτά λοιπόν τα έξυπνα παιδιά, που έχουν μάθει στη γρήγορη εικόνα ,είναι πολύ δύσκολο να τα εντυπωσιάσεις. Ακόμα και με μία υπερπαραγωγή στο θέατρο, αν δεν έχεις αλήθεια δεν θα καταφέρεις να τα κερδίσεις. Και ξέρετε τα παιδιά είναι αρένα, δεν είναι σαν το ενήλικο κοινό. Ένας ενήλικας όταν πάει στο θέατρο, αν δεν του αρέσει η παράσταση θα χασμουρηθεί, θα κοιτάξει το ρολόι του. Το παιδί όμως αν δεν του αρέσει αυτό που βλέπει, θα φωνάξει, θα κουνηθεί από τη θέση του, θα βαρεθεί πολύ εύκολα. Οπότε πάνω από όλα, πάνω από τα σκηνικά και τα κοστούμια, σημασία έχει η ενέργεια, η αλήθεια των ηθοποιών και η σημαντικότητα του κειμένου. Γιατί το θέατρο είναι μια σοβαρή υπόθεση, είναι μία τέχνη η οποία εμπεριέχει όλες τις τέχνες μαζί (υποκριτική, εικαστικά, μουσική) και τα παιδιά τα μαγνητίζει να βλέπουν μία θεατρική παράσταση που να βασίζεται πάνω στην αλήθεια. Μόνο έτσι μπορείς να κερδίσεις τα σημερινά παιδιά, με την αλήθεια.
Δύο λόγια για το ‘Καρναβάλι των Ζώων’ που θα παρακολουθήσουμε
Το Καρναβάλι των ζώων, πρόκειται για ένα αριστούργημα της κλασσικής μουσικής. Δύο είναι τα κυριότερα μουσικά έργα που απευθύνονται σε παιδιά, κατά τη δική μου προσωπική άποψη και αισθητική πάντα, «Ο Πέτρος και ο Λύκος», του Sergueï Prokofiev και «Το καρναβάλι των ζώων», του Camille Saint Seáns.
Είχαμε το ευτύχημα πριν από δύο χρόνια να ετοιμάσουμε το «Ο Πέτρος και ο Λύκος», κάνοντας την πρώτη μας απόπειρα να έχουμε ζωντανά επί σκηνής μουσικά όργανα και να κάνουμε μια διαφορετική προσέγγιση του παραμυθιού του Prokofiev, το οποίο μου έδωσε το έναυσμα να στήσω «Το καρναβάλι των ζώων».
Η παράσταση, αποτελεί μια θεατρική εκδοχή της ομώνυμης χιουμοριστικής σουίτας. Το έργο γράφτηκε για ιδιωτική παράσταση για δύο πιάνα και ένα σύνολο δωματίου. Ο συνθέτης απαγόρευσε τη δημόσια εκτέλεσή του κατά τη διάρκεια της ζωής του, πιστεύοντας ότι η επιπολαιότητά του θα έβλαπτε τη θέση του ως σοβαρού συνθέτη. Η σουίτα εκδόθηκε το 1922 μετά τον θάνατό του και γνώρισε μεγάλη επιτυχία.
To κείμενο υπογράφει ο Γιώργος Γαλίτης το οποίο είναι αρκετά κωμικό είναι αρκετά δια δραστικό, συμμετέχουν οι μουσικοί, συμμετέχουν οι ηθοποιοί οι χορευτές, συμμετέχουν τα παιδιά. Το κείμενο έχει πολύ ουσία , κλείνει το μάτι στους θεατές για σύγχρονα προβλήματα όπως η περιβαλλοντική κρίση, η συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι στη φύση και τα ζώα και η κοινωνική διαφορετικότητα. Αλλά μιλάει και για τη φιλία την αλληλεγγύη και αξίζει να το παρακολουθήσουν μικροί και μεγάλοι.
Πόσο σημαντικό είναι για ένα παιδί να παρακολουθεί ζωντανά ηθοποιούς, μουσικούς και να βιώνει μία παράσταση ;
Είναι πολύ σημαντικό ένα παιδί να παρακολουθεί ζωντανά μουσικούς και ηθοποιούς και είναι ακόμα πιο σημαντικό να βιώνει την εμπειρία μιας τέτοιας παράστασης σαν αυτή που έχουμε δημιουργήσει του Camille Saint Seáns.
Είναι άλλη η επαφή, άλλο να ακούς ένα μουσικό όργανο (ένα βιολί, ένα τσέλο, ένα φλάουτο) ηχογραφημένο και άλλο να το βλέπεις ζωντανά. Για μένα όλο αυτό που συμβαίνει είναι μαγικό και είναι κάτι που δεν πρέπει να χάσει κανείς.
Είναι μεγάλη τύχη να μπορούμε στον τόπο μας ,από άκρη σε άκρη, να έχουμε πρόσβαση σε Μουσικά Αριστουργήματα μέσα από την διδαχή του Θεάτρου!
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για τα λόγια σας και το όραμά σας!
Για περισσότερες πληροφορίες και εισιτήρια :