Η street art σε συνδυασμό με την ελληνική ποίηση!
Ο Κώστας Καρυωτάκης είχε γράψει εύστοχα ότι η ποίηση είναι το καταφύγιο που φθονούμε. Κάποια χρόνια αργότερα μερικοί street artists μάλλον βρήκαν το καταφύγιό τους κάπου ανάμεσα στην ποίηση και το graffiti. Και φυσικά το παρουσίασαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε διάφορους τοίχους και διάφορες γειτονιές στην Ελλάδα!


Ζωή πως με παρέδωσες, Μαρία Πολυδούρη, Ηχώ στο χάος (1929)
Από την συλλογή «Ήλιος ο Πρώτος», XVI , Οδυσσέας Ελύτης (1943)
Από τη συλλογή Συμφωνία αρ. Ι, Τάσος Λειβαδίτης (1957)
Ηλιοβασίλεμα, Ντίνος Χριστιανόπουλος , Ανυπεράσπιστος καημός (1960)
Και να αδερφέ μου, Μελοποιημένο ποίημα του Γ. Ρίτσου από το Ν. Ξυλούρη (1975)
ΙΣΤ΄, Γιώργος Σεφέρης, Μυθιστόρημα (1935)
ΕΔΩ μπορείς να μάθεις για τα μελοποιημένα ποιήματα