Η Χρύσα Κατσαρίνη έρχεται στην Αθήνα και το Superfly cafe bar στο Παγκράτι με νέα διάθεση και ό,τι πολυτιμότερο έχει!

Καλησπέρα Χρύσα. Να σε ρωτήσω κάτι που μάλλον θα σε ρωτούν συχνά. Μικρή ήσουν αστεία;

Δεν έχω ιδέα. Λέω αστεία από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Στην αρχή δεν έβγαζαν καν νόημα. Η μητέρα μου γελούσε με όλα για να με ενθαρρύνει.  Τώρα έχει γίνει πολύ αυστηρή. Πρέπει να ζοριστώ για να την κάνω να γελάσει. Αν το καταφέρω, συνήθως το κείμενο πάει καλά και στο κοινό.

Ήσουν η αστεία της παρέας;

Αχ, αυτή η φράση! Ξέρεις πόσοι έρχονται μετά τις παραστάσεις και μας λένε αυτό ακριβώς; Ότι δηλαδή είναι η ψυχή της παρέας και άνετα θα μπορούσαν να κάνουν την δουλειά μας; Δεν είναι το ίδιο.

Το να κάνεις τους φίλους σου, με τους οποίους έχετε κοινούς κώδικες επικοινωνίας και ήδη σε συμπαθούν, να γελάνε, δεν είναι το ίδιο με το να κάνεις 100 άγνωστους ανθρώπους να γελάσουν, οι οποίοι πιθανόν δεν σε έχουν ξαναδεί ποτέ στην ζωή τους.

Όλα αυτά τα λέω κυρίως γιατί αποφεύγω να σου πω ότι «Όχι, δεν ήμουν η πιο αστεία στην παρέα μου. Να, το είπα. ‘νταξει τώρα;»

Ποιο είναι το κύριο (χιουμοριστικό) χαρακτηριστικό σου;

Οι γάμπες μου….α χιουμοριστικό είπες, σόρρυ, σκεφτόμουν κάτι άλλο.

Αυτήν την περίοδο με τι αστεία καταπιάνεσαι;

Γενικά είμαι story teller. Λέω ιστορίες από την καθημερινότητα και την ζωή μου. Παρατηρήσεις και σκέψεις μου, περιστατικά που μου έχουν συμβεί. Και πίστεψέ με , μου έχουν συμβεί πολλά. Νομίζω ότι αν υπάρχει μοίρα, η δική μου έχει επενδύσει στην καριέρα μου και μου δίνει υλικό.

Τι θα δούμε/ακούσουμε την Πέμπτη στο Superfly;

Την πρώτη μου solo παράσταση που λέγεται “Ό,τι πολυτιμότερο έχω”, καθώς και νέο υλικό που δουλεύω για την καινούρια.

Πιο αγαπημένος κωμικός (όλων των εποχών);

Είναι πολύ δύσκολο να το απαντήσω αυτό, γιατί συνέχεια αλλάζει. Αλλά θα έλεγα Marc Maron.

Πιο αγαπημένος κωμικός από τους νέους;

Ο Marc Maron, αλλά θα έλεγα και Ted Alexandro και Jim Jefferies… καλά… νέοι, δεν είναι και τζόβενα, αλλά καταλαβαίνεις.

Τι κάνεις πριν ένα show;

Αγχώνομαι και κοιτάζω τις σημειώσεις μου, αλλά χωρίς να τις διαβάζω. Απλά τις κοιτάζω, ακριβώς όπως έκανα πριν γράψω πανελλήνιες.

Τι κάνεις μετά;

Εξαρτάται από το πως πήγε η παράσταση. Αν πάει καλά, χαιρετάω τον κόσμο, αγκαλιές και τέτοια και μετά πίνω ένα ποτό. Αν πάει χάλια, χαιρετάω τον κόσμο, αγκαλιές και τέτοια και μετά πίνω ένα ποτό…ναι μετά κλαίω στο σπίτι.

Θα μπορέσουμε να βρούμε κάπου αυτή την παράσταση ιντερνετικά;

Η παράσταση θα ανέβει τον Ιούνιο, στο κανάλι μου, στο YouTube.

Σας ευχαριστώ πολύ!

Σχόλια