Χρήστος ΦερούσηςΟ Action Bronson έχει φάει τη ζωή με το φτυάρι.
Γεννημένος ως Ariyan Arslani στις 2 Δεκεμβρίου του 1983, στο Queens της Νέας Υόρκης, από Μουσουλμάνο πατέρα Αλβανικής καταγωγής και Εβραία μητέρα Αμερικάνικης καταγωγής. Καταλαβαίνει κανείς πως ο Action Bronson -rapper / παρουσιαστής / μάγειρας / stoner- δίχως απολογία είναι μια ιδιαίτερη ύπαρξη, προϊόν πολικών αντιθέτων και ποικίλων υποβάθρων.
Γνώρισα τον Action Bronson, μέσα από την ιντερνετική του εκπομπή Fuck, That’s Delicious στο Munchies του Vice. Ναι, βλέπω Vice. Το Αμερικάνικο είναι κλάσεις ανώτερο απ’ το δικό μας. Get off my dick.
Ο τύπος αναβλύζει χαρισματικότητα από κάθε πόρο του, ομολογουμένως, μεγάλου κορμιού του. Σίγουρα ό,τι πιο cool στο genre της εκπομπής που συνδυάζει ταξιδιωτικό οδηγό και εκπομπή μαγειρικής, μετά τον Anthony Bourdain και τον Μαμαλάκη. Και ναι, βάζω αυτούς τους δυο στην ίδια κατηγορία. Ο ένας πήγαινε σε όλες τις άκρες τις Γης και φερόταν σαν νταβάς, τρώγοντας και πίνοντας και καυλαντίζοντας ό,τι έπαιζε τριγύρω και τον άλλον τον χάσαμε φέτος. Rest in Peace Anthony.
O man of the hour μας, όμως, είναι ο Action Bronson.
Ξεκινώντας την επαγγελματική του σταδιοδρομία μακριά απ’ τα μικρόφωνα, πάνω από τηγάνια και ψησταριές, ως chef ήταν που μπήκε στον ακόμα σε εμβρυακό στάδιο κόσμο του ιντερνετικού σόου μαγειρικής.
Ακόμα και σε αυτά τα πρώιμα βίντεο με κακή ποιότητα του 2009, μπορεί κάποιος να διακρίνει την άνεση και την αυτοπεποίθηση που έχει μπροστά στον φακό. Δανειζόμενος, όπως έχει πει κι ο ίδιος, το swagger του Bourdain και την πραγματική αγάπη για το φαγητό από του Mario Batali, δημιουργεί μια δική του persona, που σε αναγκάζει να τον προσέξεις και σε πείθει πως ξέρει τι λέει. Κάτι, που ακόμα και μέχρι σήμερα τον ακολουθεί και τον χαρακτηρίζει.
Αφού κατάφερε να σπάσει το πόδι του στην κουζίνα
Αναγκάστηκε να μείνει για καιρό στο κρεβάτι, χωρίς να μπορεί να δουλέψει, για πρώτη φορά στην ενήλικη ζωή του. Όπως έχει παραδεχτεί, η ακινησία και η απραξία κόντεψαν να τον τρελάνουν, πριν αρχίσει να γράφει τους πρώτους στίχους αυτούς, που αργότερα θα γινόταν το Dr Lecter (2011).
Το στιχουργικό του περιεχόμενο απαρτίζεται από αναφορές σε φαγητό, ναρκωτικά, τα πολλά ταξίδια που έχει κάνει και αναλογίες με άγνωστους αθλητές του baseball και της επαγγελματικής πάλης. Δεν είναι το mumble rap του Lil Pump που ακούνε τα παιδιά. Είναι ευφραδής και κατανοητός, με μια χροιά που ανακαλεί τη δεκαετία του ’90.
Το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για το στιλ της μουσικής του.
Σταθερά beat, προσεγμένη ενορχήστρωση, με πολλά samples και μπάσα που σε κάνουν να vibe-άρεις χωρίς να το θες. Ο τρόπος που ραπάρει έχει συγκριθεί με τον Ghostface Killah των Wu-Tang Clan, κάτι που μόνο ως ανώτατος έπαινος μπορεί να θεωρηθεί.
Έχει εμφανιστεί στο Coachella, στο εξώφυλλο XXL Magazine, με την τάξη των ανερχόμενων rapper του 2013 και πέρα απ τα προσωπικά του sold-out σόου, έχει περιοδεύσει με τον Eminem. Τα πέντε του άλμπουμ και οι αμέτρητες συνεργασίες με μεγάλα ονόματα του χώρου όπως Raekwon (Wu-Tang Clan), Prodigy (Mobb Deep) και Wiz Khalifa, δείχνουν την ευελιξία και την αστείρευτη έμπνευσή του.
Κερδίζοντας αναγνώριση μέσα από την μουσική και την ιδιαίτερη προσωπικότητά του, ο Action βρέθηκε με την ευκαιρία να εξερευνήσει την πρώτη του αγάπη του και πάλι.
Ο ίδιος λέει πως η μουσική είναι αυτό που του επέτρεψε να ζήσει την ζωή που κάνει. Πριν έρθει η φήμη και ο διθύραμβος, ίδρωνε όλη μέρα πάνω από μια φωτιά, κάτι το οποίο μισεί ιδιαίτερα, καθώς, όπως παραδέχεται, σιχαίνεται να κολλάνε πάνω του τα ρούχα. Πέρα από chef, έχει ασχοληθεί με την εμπορία ψυχοτροπικών προϊόντων. Ναι, ναρκωτικά.
Πλέον, γυρίζει την υφήλιο
Δοκιμάζει οτιδήποτε του προσφέρεται, μαθαίνει από τους καλύτερους, ραπάρει για δουλειά και μαγειρεύει από χόμπι, παίρνοντας επιταγές και για τα δύο. Θα προσπαθούσα να σου περιγράψω την προσωπικότητα του αν μπορούσα. Αντί αυτού, θα παραφράσω τον Action.
«Η διαγωγή μου ή η εμφάνισή μου μπορεί να είναι απειλητική μερικές φορές. Ή ο τρόπος που μιλάω. Αλλά είμαι γαμημένο αρκουδάκι.»
Και είναι εύκολο να παρεξηγήσει κανείς την αυτοπεποίθηση και το μη απολογητικό του ύφος για επιθετικότητα. Αρκεί, όμως, να τον δεις σε οποιοδήποτε video clip του ή συνέντευξη.
Δεν ντρέπεται να πει την γνώμη του, είναι σταράτος και δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις του. Είναι ευθύς, larger than life και ο άνθρωπος που σίγουρα θα άραζες μαζί.
Δες τον στο ”Fuck, That’s Delicious” του Viceland, ψάξε τα άλμπουμ του και, προς θεού, δες το video clip για το ”Easy Rider”, ένα αριστούργημα, εμπνευσμένο από την ομώνυμη ταινία.
Ride the Harley into the sunset.