Γωγώ ΝταλλήΟι βραβευμένοι Κλέφτες Καταστημάτων που κέρδισαν το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών, ήρθαν για να μας κλέψουν την καρδιά.
Υπόθεση της ταινίας Κλέφτες Καταστημάτων: Μια φτωχή οικογένεια που προσπαθεί να επιβιώσει στο πολύβουο Τόκιο κάνοντας μικροκλοπές σε σούπερ μάρκετ, παίρνει υπό την προστασία του ένα μικρό κορίτσι, τη Γιούρι, που κακοποιείται από τους γονείς του. Μόνο που η ενσωμάτωση της μικρής στην οικογένεια και συνεπώς στο μικροέγκλημα, θα ταράξει τις ισορροπίες του σπιτιού, θέτοντας σε κίνδυνο τον ιστό που τους ενώνει.
Όλες οι οικογένειες έχουν μυστικά. Αυτή έχει το έγκλημα.
Ο Χιροκάζου Κόρε-εντά, συνεπής στην ουμανιστική κινηματογραφική του προσέγγιση μετά το «Πατέρας και Γιος» και τη “Μικρή μας αδερφή” μας χαρίζει ένα τρυφερό αυθεντικό αριστούργημα για την ανθρώπινη συνύπαρξη, την οικογένεια, τους δεσμούς που μας ενώνουν και μας χωρίζουν.
Σε ένα φτωχικό σκηνικό -ένα χαμόσπιτο με δύο δωμάτια- όπου θα έπρεπε να δεσπόζει η μιζέρια και η εξαθλίωση, ο Ιάπωνας δημιουργός κατορθώνει να στήσει μια πηγή ατόφιας χαράς και ανεμελιάς που διαχέεται αβίαστα μέσα από απλές καθημερινές στιγμές μιας ετερόκλητης οικογένειας που την ενώνει η ανάγκη για επιβίωση, η παρανομία και η αγάπη.
Με νατουραλιστική διάθεση και λιτές σκηνοθετικές γραμμές, αυτή η ιδιόρρυθμη οικογένεια σε αφήνει να κρυφοκοιτάξεις τη ζωή της, χωρίς να ζητιανέψει ούτε λεπτό τη συγκίνησή σου.
Οι κλέφτες καταστημάτων δεν κλέβουν μόνο υλικά αγαθά αλλά καθημερινά προσπαθούν να κλέψουν στιγμές χαράς. Οι κανόνες της ευτυχίας είναι απλοί. Μια βόλτα στην παραλία, μερικά πυροτεχνήματα και ένα κέικ γλουτένης είναι αρκετά για να φέρουν χαμόγελα στις ζωές τους.
Ο Κόρε-εντα αναδεικνύει ένα κοινωνικό μωσαϊκό που νοσεί από το έγκλημα και την απατεωνιά. Ψυχογραφεί υπό ένα ανθρωπιστικό πρίσμα τους δικούς του ήρωες που «μικροεκληματούν» και τιμωρούνται σε αντίθεση με τους ανθρώπους που εγκληματούν και δεν τιμωρούνται.
Πλέκει τα νήματα της ιστορίας του με ψυχολογική ακρίβεια και συναισθηματική ευφυΐα, χωρίς να εξιδανικεύει τους χαρακτήρες του.
Ο ίδιος αλωνίζει στις ταραγμένες και πολύπλοκες συνειδήσεις τους, τους νοιάζεται, αλλά τους «δίνει» στεγνά όταν πρέπει, χωρίς όμως να παραβλέπει να αναφέρει τα ελαφρυντικά της μορφωτικής αφέλειας, του διεφθαρμένου συστήματος και φυσικά της αγάπης και της δοτικότητας που δείχνουν ο ένας για τον άλλον.
Τι είναι ηθικό και τι όχι; Σε έναν κόσμο άδικο, η ηθική είναι σχετική. Δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο. Καλό και κακό. Η αγάπη, όμως, είναι μία και απόλυτη και κρύβεται καλά ακόμη και κάτω από το στρώμα της ανηθικότητας.
7 πράγματα που μας έμαθαν οι Κλέφτες Καταστημάτων
1. Κάποιοι άνθρωποι έχουν τα ίδια σημάδια. Άτυπους δεσμούς αίματος που τους ενώνουν.
2. Όλοι έχουν δικαίωμα στην ευτυχία στην αγάπη και στην οικογένεια, απόκληροι και μη, αθώοι ή ένοχοι.
3. Η ευτυχία είναι απλή, αρκεί να μάθεις να την αναγνωρίζεις.
4. Δεν μπορείς να μάθεις τους άλλους να νοιάζονται. Απλώς συμβαίνει. Η Γιούρι μπαίνει στην οικογένεια γιατί νοιάζεται. Πληροί τις προϋποθέσεις. Είναι σαν εκείνους.
5. Μερικές φορές μπορείς να επιλέξεις την οικογένεια που θες.
6. Μητέρα σου δεν είναι αυτή που σε γέννησε, ούτε απαραίτητα αυτή που σε μεγάλωσε, αλλά αυτή που σε αγάπησε. Αυτή που έκαψε στη φωτιά ό,τι σε πλήγωσε και σου έδειξε τι σου αξίζει. Όχι ένα χτύπημα, αλλά μια αγκαλιά.
7. Όλοι περιμένουμε κάποιον να μας σώσει, να μας αγαπήσει και να μας δείξει ότι ανήκουμε κάπου. Όπως η Γιούρι περιμένει στο μπαλκόνι τους κλέφτες καταστημάτων. Τη δική της οικογένεια.