Θάνος - Δανιήλ ΑλεξανδρίδηςΚάθε χρόνο βλέπω στο ελληνικό διαδίκτυο ένα συνονθύλευμα άρθρων χωρίς το απαραίτητο βάθος. Έχοντας ειπωθεί πολλά για την παρέλαση, το νόημά της, την καταγωγή της, την αξία της και το λόγο ύπαρξής της στις μέρες μας, σκέφτομαι τα εξής:
- Η παρέλαση κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν είναι φασιστικό κατάλοιπο του Μεταξά, ακόμα κι αν και όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα την χρησιμοποίησαν.
- Η παρέλαση αντλεί την καταγωγή της από την αρχαιότητα, τους Αθηναϊκούς θριάμβους αλλά και τους τρεις Σπαρτιατικούς χορούς.
- Η παρέλαση δεν είναι χαιρετούρες προς τους επισήμους. Οι επίσημοι είναι ντεκόρ για τον πραγματικό τιμώμενο: Τους Νεκρούς του Πολέμου.
Η παρέλαση όλη, οι μαθητές, τα σωματεία, οι αντιπροσωπείες, η μπάντα κι οι στρατιώτες στρέφονται προς το Μνημείο των Πεσόντων, χαιρετούν και αποδίδουν τιμή στους νεκρούς της Ελλάδας, εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για το ύψιστο αγαθό, την Ελευθερία.
Τι είναι Έλληνας και τι Ελλάδα;
Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρος.
Τι συμβολίζει η σημαία;
Tο δικαίωμα να παρελάσει, θα πρέπει να έχει κάθε μαθητής του σχολείου, κάθε μέλος του συλλόγου, ή του σωματείου κ.λ.π. ανεξάρτητα από την εθνικότητα και τη θρησκεία του, εφόσον το επιθυμεί και του εξηγηθούν οι λόγοι για τους οποίους παρελαύνει.
Δηλαδή, φόρος τιμής στους πεσόντες για την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία και υπόσχεση ότι και οι ίδιοι θα αγωνιστούν και θα πράξουν ανάλογα κάτω από τα ελληνικά ιδεώδη.
Η σημαία, λοιπόν, δεν είναι ούτε έπαθλο ούτε βραβείο ούτε αριστείο. Είναι τιμή κι ευθύνη γι’ αυτόν που την φέρει.
Επίλογος
Η 28η Οκτωβρίου (όπως και η 25η Μαρτίου) εκτός από ημέρα αφιερωμένη στην άρνηση, στην υποταγή και την υποδούλωση είναι και ημέρα μνήμης.
Ένα πραγματικό μνημόσυνο σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα αυτόν, αποδεικνύοντας πως για ό,τι αξίζει κανείς να ζει, αξίζει και να πεθαίνει.
Φωτογραφία εξωφύλλου: kefalonitikanea.gr