Τρία μικρά μυθιστορήματα σε έκταση αλλά με τεράστιο εσωτερικό όγκο για να διαβάσεις τις μέρες του Φθινοπώρου!

Μπορεί ο καιρός να θυμίζει ακόμα καλοκαίρι, το Φθινόπωρο όμως είναι αναπόφευκτα εδώ κι η παρουσία του η αλήθεια είναι πως σηματοδοτεί την έναρξη μίας ακόμα απαιτητικής ακαδημαϊκής χρονιάς για τους περισσότερους. Η εξεταστική έχει ήδη ξεκινήσει κι ο ελεύθερος χρόνος μας έχει περιοριστεί αισθητά κι έτσι δραστηριότητες οι οποίες μας γεμίζουν ουσιαστικά, αναγκαστικά παραγκωνίζονται…

Τι να προλάβεις! Να συναντήσεις φίλους για καφέ; Να βγεις για ένα ποτό; Να παρακολουθήσεις μια ταινία στον κινηματογράφο; Να μείνεις σπίτι και να λιώσεις μπροστά από έναν υπολογιστή βλέποντας κάποια σειρά; Να μείνεις σπίτι και να αφιερώσεις κάποιον από το χρόνο σου στην ανάγνωση λογοτεχνίας; Αλήθεια, τι απ’ όλα αυτά να κάνεις; Δυσκολεύεσαι να ισορροπήσεις τον ελεύθερο σου χρόνο με τις ανάγκες και τα θέλω σου; Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Ομοιοπαθής κι εγώ!

Γι’ αυτό γράφω σήμερα αυτό το άρθρο. Όχι, φυσικά για να σου προτείνω λύσεις, διότι κι εγώ ακόμα ψάχνω αυτή τη χρυσή τομή για να χωρέσω και να ισορροπήσω όλα όσα θέλω μέσα στη βδομάδα μου. Αλλά γιατί ως αθεράπευτα βιβλιο-φίλος, η ανάγνωση κάποιου λογοτεχνικού βιβλίου αποτελεί καθημερινή συνήθεια (οι εθισμοί βλέπεις δεν κόβονται!), έστω και για λίγα λεπτά, αν δεν μου περισσεύει περισσότερος χρόνος. Έτσι, αυτό που κάνω τις περιόδους αυτές είναι να επιλέγω μικρότερα σε έκταση λογοτεχνικά έργα, ώστε να μπορώ να τα διαβάζω δίχως να χάνω τη ροή της πλοκής, μα και να έχω τη δυνατότητα να τα ολοκληρώσω σχετικά άμεσα.

Μέσα λοιπόν από το σημερινό άρθρο θα προσπαθήσω να σου προτείνω 3 λογοτεχνικά έργα σχετικά μικρής έκτασης, τουλάχιστον για τα δικά μου αναγνωστικά δεδομένα, τα οποία έχω ξεχωρίσει μέσα από πολλά αναγνώσματα, τα έχω ξαναδιαβάσει και τα έχω κάνει δώρο σε γενέθλια πολλών αγαπημένων φίλων!

1. Ο κύριος των ψυχών της Irene Nemirovsky από τις Εκδόσεις Πατάκη

3 μικρά μυθιστορήματα με λιγότερες από 300 σελίδες για να διαβάσεις το φθινόπωρο

Ο κύριος των ψυχών της Ουκρανής συγγραφέως Irene Nemirovsky είναι ένα περιεκτικό κοινωνικό μυθιστόρημα με φιλοσοφικές θα τολμούσα να πω προεκτάσεις, το οποίο είναι γραμμένο με λόγο στρωτό και γυμνό από καλολογικά στοιχεία, γεγονός που καθιστά την ανάγνωση του μη κουραστική!

Κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου είναι ο Ουκρανός Ντάριο Άσφαρ, που μεταναστεύει με τη σύζυγο του, στη Νίκαια της Γαλλίας, κάπου στο 1920, με σκοπό να δημιουργήσει μία καλύτερη ζωή μακριά από τη φτώχεια, την εξαθλίωση και την πείνα.

Ωστόσο, ο αγώνας για την απόκτηση αρχικά των βασικών υλικών αγαθών που θα καλύψουν τις ανάγκες της οικογένειας του, θα δημιουργήσουν αργότερα στον Ντάριο Άσφαρ μία ακόρεστη δίψα για χρήμα, δόξα κι εξουσία! Ο Ντάριο θα προσπαθήσει εναγωνίως να αποτινάξει από πάνω του την ταυτότητα της φτωχής καταγωγής του και να ανέβει κοινωνικά με κάθε θεμιτό κι αθέμιτο μέσο που διαθέτει!

Μέσα απ’ το βιβλίο αυτό, ο αναγνώστης παρακολουθεί την ψυχική καταστροφή και την ηθική διάβρωση ενός ανθρώπου φυλακισμένου στις επιταγές ενός ακόρεστου υλισμού!

Αριθμός Σελίδων: 296

2. Ξενοδοχείο Ίρις της Yoko Ogawa από τις Εκδόσεις Άγρα

Το Ξενοδοχείο Ίρις ήταν η πρώτη μου αναγνωστική επαφή με την Γιαπωνέζα συγγραφέα Yoko Ogawa που ειλικρινά με γοήτευσε!

Η συγγραφέας σε αιχμαλωτίζει από τις πρώτες κιόλας σελίδες με την λυρικότητα που διακρίνει τη γραφή της, καθώς και την υποβλητική και γλαφυρή ατμόσφαιρα που χτίζει.

Ο αναγνώστης παρακολουθεί την ιδιαίτερη ερωτική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ της δεκαεπτάχρονης ρεσεψιονίστ Μαρί και του ηλικιωμένου μεταφραστή. Οι δύο ήρωες του βιβλίου δένονται σφικτά μεταξύ τους με τα δεσμά ενός σκοτεινού και άκρατου πόθου, που τους οδηγεί στη διαστροφή, εκεί που η ανάγκη της σάρκας επιβάλλεται σε κάθε ίχνος λογικής!

Το Ξενοδοχείο Ίρις είναι ένα ανάγνωσμα τρυφερό και σκοτεινό ταυτόχρονα, γεμάτο με σκληρές εικόνες, εικόνες διαστροφής, οι οποίες όμως είναι γραμμένες με τόσο φωτεινό και ποιητικό τρόπο!

Αριθμός Σελίδων: 271

 

3. Νόμος περί τέκνων του Ian McEwan από τις Εκδόσεις Πατάκη

Κι ο Νόμος περί τέκνων αποτελεί την πρώτη μου επαφή με τον Βρετανό συγγραφέα Ίαν ΜακΓιούαν. Πρόκειται για ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, μικρό σε μέγεθος, τεράστιο όμως σε εσωτερικό όγκο, αφού μέσα απ’ τη διαδικασία της ανάγνωσης πυροδοτείται η σκέψη κι ο προβληματισμός του εκάστοτε αναγνώστη!

Πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι η πενηνταεννιάχρονη Φιόνα Μέι, δικαστικός στο επάγγελμα, που λόγω ατεκνίας έχει αφοσιωθεί πλήρως στην καριέρα της, η οποία γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Η καθημερινότητα της Φιόνας διαταράσσεται όταν ο σύζυγος της, ο Τζακ, της εκφράζει την επιθυμία του να δημιουργήσει ερωτικό δεσμό με την Μέλανι, μία τριαντάχρονη γυναίκα, δίχως όμως να χωρίσουν. Γεγονός που θα δημιουργήσει μία κρίση στη σχέση τους.

Κρίση κατά τη διάρκεια της οποίας η Φιόνα θα αναλάβει την υπόθεση του 17χρονου μάρτυρα του Ιεχωβά Άνταμ, που αρνείται τη μετάγγιση αίματος λόγω θρησκείας παρά τη δυσμενή κατάσταση της υγείας του, αφού πάσχει από λευχαιμία και βρίσκεται στο κατώφλι του θανάτου!

Γίνεται αντιληπτό πως δύο είναι οι θεματικοί άξονες που απασχολούν τον συγγραφέα σε αυτό του το βιβλίο. Ο πρώτος αφορά τον γάμο και τη συζυγική πίστη κι ο δεύτερος το δίπολο που δημιουργείται μεταξύ της θρησκείας και του ορθολογισμού. Όσοι λοιπόν, δεν έχετε επιχειρήσει να διαβάσετε ακόμη τον Ίαν ΜακΓιούαν νομίζω πως αυτό του το μυθιστόρημα αποτελεί μία εξαιρετική επιλογή!

Αριθμός Σελίδων: 272


Αυτές οι τρεις αναγνωστικές μου επιλογές νομίζω πως θα σου κρατήσουν όμορφη συντροφιά τις βροχερές μέρες του Φθινοπώρου όπου ο χρόνος σου για ανάγνωση λογοτεχνίας θα είναι περιορισμένος!

Αν τύχει και διαβάσεις κάποιο απ’ αυτά τα τρία βιβλία:

  1. Να το απολαύσεις!
  2. Αναμένω τις εντυπώσεις σου!

Σχόλια