Δανάη ΖαχαρίουΑν ρωτήσεις ένα γιατρό ή έναν επιστήμονα, ποιο είναι το μυστικό της πνευματικής και σωματικής ευημερίας και υγείας, θα σου πει τρία πράγματα.
Ο πρώτος παράγοντας, είναι η γενετική. Τα γονίδια, που απλόχερα σου έχουν μεταβιβάσει οι πρόγονοί σου, μπορεί να είναι ή ένα βιολογικό δώρο, ή ένα βιολογικό λάθος.
Ο δεύτερος παράγοντας, είναι ο τρόπος διατροφής και ζωής. Δηλαδή, αν οι τροφές που βάζεις μες το στομάχι σου, θα φροντίσουν τον οργανισμό σου ή θα του κάνουν την ζωή (δηλαδή την λειτουργία) δύσκολη. Αν οι συνήθειές σου, ο κύκλος του ύπνου, οι ώρες δουλειάς, η πνευματική κούραση ακόμα και οι εθισμοί σου, επιβραβεύουν τον οργανισμό σου, αντί να τον καταπονούν.
Ο τρίτος και αρκετά σημαντικός, είναι η κοινωνική ζωή. Οι σχέσεις που έχεις δημιουργήσει, φιλικές, ερωτικές και οικογενειακές, μπορεί στην κυριολεξία να σου σώσουν την ζωή. Όσους πιο πολλούς αγαπάς και όσο πιο δυνατή είναι αυτή η αγάπη, τόσο πιο χαρούμενος είσαι, άρα και υγιής.
Ωστόσο, είμαστε μια κοινωνία που έχει τις πιο πολλές περιπτώσεις ”social anxiety’‘, από ποτέ άλλοτε. Πλέον, η κοινωνικοποίηση, γίνεται μέσω ίντερνετ και των μέσων της. Facebook, Twitter, Viber, Instagram και πάει λέγοντας. Ό τι έχεις να πεις, το λες από εκεί. Έχεις την ασφάλεια του χώρου σου και τον έλεγχο της συζήτησης. Αν δεν νιώθεις άλλο άνετα και θες να αποχωρήσεις από την συζήτηση, πατάς αποσύνδεση και όλα καλά.
Όταν νιώσεις και πάλι έτοιμος να απαντήσεις, μπαίνεις ξανά στην συνομιλία και με ένα απλό «έλα συγνώμη τώρα το είδα», εξαφανίζεις από τον συνομιλητή σου πίσω από την οθόνη, οποιαδήποτε κακόβουλη υποψία που μπορεί να του είχε μπει στο μυαλό. Αυτό, σου δίνει την ασφάλεια που θες.
Σε ένα κόσμο χαοτικό, γεμάτο πληροφορίες, προσπαθείς να προστατεύσεις τον εαυτό σου από τις φαινομενικά ”άχρηστες”. Για το λόγο αυτό, θες να έχεις τον έλεγχο μιας συζήτησης, προκειμένου να μην ”υπερφορτώσεις” τον εγκέφαλό σου, με πράγματα που ενδεχομένως δεν σε ενδιαφέρουν να ακούσεις ή να αποθηκεύσεις.
Έτσι, κρατάς μια αμυντική στάση, την οποία, δεν αφήνεις να αντιληφθεί ο άλλος. Στην πραγματική συνάντηση, αυτή η αμυντική στάση, είναι εύκολα αντιληπτή και μπορεί να προκαλέσει την άλλη πλευρά να προβεί σε μια πιο επιθετική στάση και έτσι, να καταστρέψει αυτή τη σχέση.
Το πρόβλημα είναι, ότι αν και μέσω του ίντερνετ και των κοινωνικών δικτύων, μπορούν να δημιουργηθούν σχέσεις, δεν μπορούν να δημιουργηθούν αληθινές και δυνατές σχέσεις. Πάντα, πρέπει να υπάρχει το στοιχείο της επαφής. Κάτι, που στις μέρες μας τείνει να εκλείψει.
Επιπλέον, αυτός ο σύγχρονος τρόπος κοινωνικοποίησης, μας καθιστά πολλές φορές μη ικανούς να διαβάσουμε τους ανθρώπους. Μιλώντας, πίσω από την οθόνη, συνηθίζεις να πιστεύεις ότι η διάθεση αυτού με τον οποίο συνομιλείς, είναι αυτή που ”μαρτυρούν” τα emojis που στέλνει.
Έτσι, τις περισσότερες φορές, δεν μπαίνεις στην διαδικασία να αμφισβητήσεις ό τι σου δείχνει ο άνθρωπος πίσω από την οθόνη, με αποτέλεσμα, πολλές φορές, να έχουμε χάσει το χάρισμα της ενσυναίσθησης στην αληθινή και τετ α τετ επαφή και να μην μπορούμε να διαβάσουμε τα μηνύματα πίσω από της λέξεις και της γλώσσας του σώματος. Γιατί; Γιατί ο εγκέφαλος μπορεί να αδρανεί και να μην εξασκεί αυτή την δεξιότητα, λόγω της εύκολης ερμηνείας διαδικτυακών μηνυμάτων. Κάτι, που μπορεί να πλήξει μια σχέση.
Βέβαια, αυτή η αδρανής κατάσταση δεν είναι συχνό φαινόμενο. Περισσότερο συχνό φαινόμενο, είναι μάλλον το αντίστροφο. Έχοντας τον έλεγχο των συζητήσεων και αφήνοντας τον άλλον να καταλάβει, ό τι επιτρέπεις εσύ να καταλάβει, στην περίπτωση μιας συζήτησης από κοντά, όλα σου τα συναισθήματα μπορεί να φανούν. Δεν μπορείς εύκολα να κρυφτείς. Έτσι, νιώθεις εκτεθειμένος. Και αυτό, πολλές φορές σε αγχώνει, ίσως και να σε φοβίζει.
Όπου υπάρχει φόβος, άμυνα και έλεγχος, δεν γίνεται να υπάρξει μια αληθινή ανθρώπινη σχέση. Στις σχέσεις, πρέπει να αφήνουμε ένα κομμάτι μας -αν όχι τον εαυτό μας- ελεύθερο, να κάνει ότι νιώθει, χωρίς να το σκέφτεται υπερβολικά ή να το αναλύει. Χωρίς να υποκρίνεται ή και να κρύβει τα συναισθήματά του.
Όσο δε συμβαίνει αυτό, δεν θα υπάρχουν πραγματικές και επιτυχημένες κοινωνικές σχέσεις στην ζωή μας. Και αν δεν υπάρχουν αυτοί οι δεσμοί, δεν θα υπάρχουν και θετικά συναισθήματα. Μόνο αρνητικά. Με αποτέλεσμα, να έχουμε διαταραχές, νευρωτικές συμπεριφορές ακόμα και κατάθλιψη. Επομένως, ο δρόμος για την δυστυχία, ξεκινάει με γρήγορη ταχύτητα. Και αν δεν έχουμε ψυχική και πνευματική υγεία, αργά η γρήγορα, αυτό θα έχει επιπτώσεις και στην σωματική. Αυτός ο σύγχρονος τρόπος κοινωνικοποίησης βλάπτει τον άνθρωπο.
Αν θες πραγματικά να βρεις την ευτυχία και να είσαι υγιής, μην κρύβεσαι πίσω από μια οθόνη, βρες το θάρρος να εκφραστείς ελεύθερα, να κάνεις γνωριμίες και ουσιαστικές συζητήσεις και να δείχνεις τα συναισθήματά σου. Τότε, θα είσαι ελεύθερος. Τότε θα είσαι και υγιής.