Το καλοκαίρι συνεπάγεται με ηρεμία, χαλάρωση, αλλά και περιπέτεια και διασκέδαση. Για αυτό συνιστώ ανεπιφύλακτα Τζακ Κερουάκ και “Μοναχικός Ταξιδιώτης”…

Μετά από όλη αυτή τη φανφάρα κι ακόμα περισσότερα, έφτασα σ’ ένα σημείο που έπρεπε να μείνω μόνος σταματώντας τη μηχανή που «σκέφτεται» και «απολαμβάνει» αυτό που λένε «ζωή». Ήθελα απλώς, να ξαπλώσω στο γρασίδι και να χαζεύω τα σύννεφα.

Η γέννηση…

Ο Ζαν-Λουί Λεμπρί ντε Κερουάκ ή απλώς Τζακ Κερουάκ, γεννημένος το 1922 στο Λόουελ, ήταν το παιδί μιας γαλλο-καναδικής οικογένειας. Στο Λόουελ πηγάζουν οι αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας. Ο χριστιανισμός του και η βαθύτατη τελικά ηθική στάση του απέναντι στη ζωή.

Το τέλος…

Στις 24 Οκτωβρίου 1969, στην καθολική εκκλησία του Άγιου Ιωάννη του Βαπτιστή, στην πόλη Λόουελ της Μασαχουσέτης. ο Άλεν Γκινζμπεργκ με μία παρέα φίλων- ανάμεσά τους ο Γκρέγκορι Κόρσο, ο Πήτερ Ορλόφσκι, ο Ρόμπερτ Κρήλι και ο Τζον Χολμς- παρακολουθούσαν την τελετή μιας κηδείας.

Την περασμένη νύχτα, είχαν βρεθεί σε ένα γραφείο κηδειών της Πόουτακιτ Στριτ του Λόουελ, μπροστά σ’ ένα ανοιχτό φέρετρο όπου ήταν ξαπλωμένος ένας άντρας ντυμένος με σπορ καρό κουστούμι, μ’ ένα παπιγιόν κόκκινο και μ΄ένα κομπολόι προσευχών στα σταυρωμένα του χέρια. Ο κύκλος είχε κλείσει οριστικά για τον Τζακ Κερουάκ, το “βασιλιά των μπιτ”. (Παραφράζοντας Αλεξ. Ζήρα)

Αεικίνητος, ακούραστος τόσο στην ζωή όσο και στο έργο του.

Μοναδικός σκοπός του γραψίματος του να συνεπάρει και να ταξιδέψει, δείχνοντας διαρκώς νέα μονοπάτια, νέους δρόμους, νέες  μορφές διασκέδασης.

Έως την τελευταία παράγραφο κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ταξιδεύοντας τον σε μέρη και καταστάσεις που πλέον, δυστυχώς,  έχουν εξαφανιστεί.

Ενέπνευσε με το έργο του ολόκληρες γενιές περιπετειολάγνων, τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη.

Ανάλαφρο, γνήσιο στιλ γραψίματος, γεμάτο εικόνες από όλο τον κόσμο.

Ιδανικός (ο Τζακ Κερουάκ) για ανάγνωση κατά την διάρκεια των διακοπών σας, θα σας κάνει να αμφισβήτησε πολλά πιστεύω, πολλές σας αποφάσεις, έχοντας μάλιστα απόλυτο δίκαιο.

Ο όρος μπιτ προέρχεται από την τζαζ και το beat, τον ρυθμό και επειδή το καλοκαίρι πέρα από ξεκούραση επιβάλλει και μεγάλη δόση διασκέδασης, χορού, έρωτα και νυχτοπερπατήματος.

Ξεκινήστε κάπου ήσυχα από τον “Μοναχικό Ταξιδιώτη” και συνεχίστε κάπου με το “Οι υπόγειοι”!

Καλό καλοκαίρι και καλή ανάγνωση!

Υ.γ: If you can’t boogie Ι know Ι’ ll show you how!

Σχόλια