Εβίτα ΓοργορίνηΑυτό που ζήσαμε όσοι ήμασταν το Σάββατο στην Πλατεία Νερού δεν ήταν μια ακόμη συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου και του Σωκράτη Μάλαμα
Καταρχάς ναι, ποτέ μια συναυλία του Θανάση και του Σωκράτη δεν είναι “μια ακόμη συναυλία” και πάντα η κάθε συναυλία τους είναι η καλύτερη μέχρι την επόμενη αλλά η συγκεκριμένη ξεπέρασε σίγουρα κάθε προσδοκία.
Νομίζω ότι δεν έχω κάποιο φίλο ή γνωστό που να μην ήταν εκείνο το Σάββατο στην Πλατεία Νερού. Ο Θανάσης και ο Σωκράτης κατάφεραν να ταξιδέψουν με τους στίχους και τη μουσική τους πάνω από 17.000 άτομα για περισσότερο από 4 ώρες , οι οποίες εννοείται ότι δεν μας έφτασαν.
Ό,τι και να πω αλήθεια είναι λίγο. Δεν ξέρω πώς να περιγράψω αυτή τη συναυλία και όποιον έχω ρωτήσει για να με βοηθήσει να σας μεταφέρω αυτό που ζήσαμε, όλοι μου λένε το ίδιο.
“Ήταν απλά μοναδικά”.
Και ειλικρινά δεν υπερβάλει κανείς τους.
Το θέμα είναι ότι δύο μοναδικοί καλλιτέχνες, τόσο ξεχωριστοί αλλά και τόσο ίδιοι ταυτόχρονα καταφέρνουν να παίζουν μπροστά από 17.000 άτομα λες και είναι σε κάποιο μαγαζί με την παρέα τους και πίνουν τσίπουρα.
Και αυτό περνάνε σε εμάς που καταλήγουμε να μιλάμε με αγνώστους να χορεύουμε και να πίνουμε μαζί τους λες και γνωριζόμαστε χρόνια.
Γιατί αν με ρωτάς, αυτή είναι η μαγεία της μουσικής του Θανάση και του Σωκράτη.
Νομίζω ότι θα μπορούσα να είμαι δέκα ώρες στην Πλατεία Νερού και να ακούσω όλα τα τραγούδια που έχουν γράψει αυτοί οι άνθρωποι και πάλι να ήθελα και άλλο.
Kάπου εδώ να πούμε ότι η προσθήκη του Πέτρου Μάλαμα που άνοιξε τη συναυλία και της Ιουλίας Καραπατάκη που μας ταξίδεψε με τη φωνάρα της, ήταν ό,τι έπρεπε για να απογειωθεί αυτή η εμπειρία.
Η συνεργασία των Θανάση Παπακωνσταντίνου – Σωκράτη Μάλαμα και η απόφαση τους να κάνουν περιοδεία σε όλη την Ελλάδα είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να συμβεί αυτό το καλοκαίρι.
Σε περίπτωση λοιπόν που δεν πρόλαβες να τους δεις στην Αθήνα, πρώτον να ξέρεις ότι θα γίνει άλλη μια συναυλία στις 15 Ιουνίου και έπειτα προφανώς μπορείς να τους ακολουθήσεις σε κάποιον σταθμό της περιοδείας τους.
Επίσης να ξέρεις ότι γράφω αυτό το άρθρο λίγο πριν φύγω για Πάτρα ώστε να τους δω και πάλι.
Οπότε και εσύ μη το σκέφτεσαι καν, πήγαινε να τους δεις ξανά και ΞΑΝΑ.
Tέλος θα αφιερώσω αυτό το άρθρο στη τυπάρα Βιβιάννα και τον Κώστα που γνωρίσαμε εκεί επειδή το υποσχέθηκα.
Δες εδώ: ΚΟΥΙΖ – Πόσο καλά ξέρεις τους στίχους του Θανάση Παπακωνσταντίνου;
Photo: Manolis Symeonidis Photography
Οι συντελεστές της συναυλίας:
Ιουλία Καραπατάκη: τραγούδι
Γιάννης Αντωνιάδης: κλαρίνο
Αποστόλης Γιάγκος: πλήκτρα
Δημήτρης Λάππας: κιθάρες, τζουρά, μπουζούκι
Νίκος Μαγνήσαλης: τύμπανα
Κώστας Παντέλης: ηλεκτρική κιθάρα
Γιάννης Παπατριανταφύλλου: μπάσο
Φώτης Σιώτας: βιολί, βιόλα, τραγούδι
Κυριάκος Ταπάκης: λάούτο, μπουζούκι
Τίτος Καργιωτάκης – Μάκης Πελοπίδας: ηχοληψία
Χρήστος Λαζαρίδης: σχεδιασμός φώτων
Δημήτρης Κατέβας – Αλέξανδρος Κτιστάκης: τεχνικοί σκηνής