Ραφαέλα ΧαμπίπηΝαι, η γιορτή της μητέρας είναι ένας λόγος να αγοράσουμε λουλούδια και να εκτιμήσουμε τις θυσίες της μαμάς μας. Αλλά τι γίνεται με τον άνθρωπο που κάποτε του ανακοίνωσαν ότι θα γίνει πατέρας και έπεσε από τα σύννεφα;
Εκείνον που ξέρουμε πως παρά το χάσμα και τις κόντρες θα είναι πάντα δίπλα μας και θα μας στηρίζει; Είναι ο μπαμπάς μας εκείνος που θα πρέπει να δεχτεί μια αγκαλιά και ένα χρόνια πολλά κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. Η γιορτή του πατέρα είναι μάλλον ξεχασμένη αλλά απίστευτα σημαντική.
Είναι ο μπαμπάς εκείνος που σηκώθηκε στις 3 η ώρα το πρωί για να μην ξυπνήσει τη μαμά.
Είναι ο αυστηρός που όμως θα σε άφηνε να κάνεις σκανταλιά μόλις η μαμά γύριζε την πλάτη.
Είναι ο μπαμπάς εκείνος που σου έμαθε ποδήλατο και αργότερα οδήγηση.
Είναι το μικρό παιδί που παίζατε μαζί στις διακοπές.
Είναι ο γίγαντας με την αγαθή ψυχή.
Πλέον οι μπαμπάδες είναι μία κινητή σοφία και εμπειρία. Μεγάλωσες και μπορείς να ζητήσεις τη συμβουλή τους χωρίς να δεχτείς την κριτική της μαμάς. Θα πιείτε δυο μπύρες (ίσως αστειευτείτε και λίγο για τις παραξενιές της μαμάς) και θα μιλήσετε για όλα όσα σε βαραίνουν.
Είναι αυτός που θα σε πάρει τηλέφωνο γιατί ξέχασε ΠΑΛΙ τον κωδικό για να μπει στα μειλ του.
Είναι αυτός που θα σε κοιτάξει και θα πει με βαθυστόχαστο ύφος “Εγώ στην ηλικία σου…”
Είναι αυτός που θα πει με ανασφάλεια “Ρώτα τη μάνα σου…”
Είναι αυτός που θα σε ρωτήσει που είναι τα γυαλιά του ενώ τα έχει στερεώσει στο κεφάλι του.
Είναι αυτός που θα μονολογήσει ρουφώντας τον ελληνικό καφέ “Μας τα φάγανε τόσα χρόνια μέσα στη Βουλή!”
Είναι τα όχι και τόσο αστεία σατυρικά κόμικ στην αρχική σου στο facebook.
Βλέποντας τον να μεγαλώνει σε πιάνει μια μικρή μελαγχολία και σου ξεφεύγει ένα δακρύ κοιτώντας τα παλιά οικογενειακά άλμπουμ όπου ανέβαινες στους ώμους του και σε κουβαλούσε. Τώρα ίσως και να τον περνάς στο ύψος. Οι υποχρεώσεις σου είναι τόσες πολλές που τον βλέπεις λίγο. Και όταν σκεφτείς πως κι εκείνος είναι άνθρωπος με αδυναμίες και ανασφάλειες και όχι μόνο ο “μπαμπάς”, τότε θα καταλάβεις πόσο ανάγκη σε έχει. Το βάρος ήταν πάντα μεγάλο. Εκτός από το πρότυπο σου ήταν και οδηγός, προπονητής, ψυχολόγος και φυσικά (κακά τα ψέμματα) χρηματοδότης σου.
Μέσα από τις επιτυχίες σου τον κάνεις περήφανο. (Έμμεση υπόνοια πως πρέπει να πάρεις πτυχίο ήταν αυτό…)
Άπειρες φορές να ξέρεις έχει αισθανθεί το τρίτο πρόσωπο όταν έκανες συμμαχία με τη μάνα. Ναι μπορεί να φαινόταν αστείο τότε αλλά κι εκείνος σε μεγάλωσε. Βγάλε το κινητό και στείλε του ένα μήνυμα. Κανονίστε για καφέ. Ναι, που το περίεργο; Εσύ και ο μπαμπάς.
