Ηλέκτρα ΚατσίκηΤο Frapress.gr ήταν στην ιστορική συναυλία των Stereo Nova στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ένα βράδυ του Ιούνη.
Θα βρέξει; Δεν θα βρέξει; Κι όμως μετά τις μεσημεριανές μπόρες και τα μπουμπουνιτά όλοι- μα όλοι κυριολεκτικά- κατηφορίσαμε κοντά στη θάλασσα και στο Σταύρος Νιάρχος το οποίο στα πλαίσια του Summer Nostos Festival 2018 μας κάλεσε να βρεθούμε λίγα χρόνια πίσω, σε μία άλλη Ελλάδα με τους Stereo Nova. Για να μαθαίνουν καινούριοι και να αναπολούν οι παλιοί.
Έφτασα κατά τις 19:30 και αν και ήταν νωρίς ο κόσμος είχε αρχίσει να έρχεται και να γεμίζει το γρασίδι. Για κάποιους ιστορική συναυλία, μετά από τριάντα χρόνια συνεργασίας, θα μπορούσες να το πεις κι έτσι. Κατά τις 21:00, ο κόσμος πια είχε γεμίσει ασφυκτικά τον χώρο- αν και είμαι διστακτική για το αν όλοι είχαν έρθει λόγω των Stereo Nova ή βοήθησε η ελεύθερη είσοδος- αλλά και πάλι ήταν συγκινητικό ειδικά για εκείνους που τους έζησαν.
Εγώ προσωπικά τους έμαθα όταν ήμουν γυμνάσιο και πήγα να ακούσω τον Κωνσταντίνο Βήτα στην Τεχνόπολις για πρώτη φορά πριν λίγα χρόνια. Κατά την ταπεινή μου άποψη, λοιπόν, νομίζω ότι γράφουν μελοποιημένη ποίηση με άμεση πολιτική τοποθέτηση και όλα αυτά δένουν μαγικά μέσω της ηλεκτρονικής μουσικής. Οπότε όπως καταλαβαίνετε θες να χορεύεις ασταμάτητα ως το πρωί, πίνοντας μπύρες και καπνίζοντας.
Σήμερα έκαναν την εμφάνιση τους γύρω στις 10 με πολλά φωτο-ρυθμικά που σε ωθούν να χορέψεις- αν και ήταν λίγο δύσκολο λόγω του κόσμου- παρ’ όλα αυτά κουνηθήκαμε και ταρακουνηθήκαμε για αρκετή ώρα. Έκαναν μία μίνι παρουσίαση του καινούριου τους δίσκου, το αγαπημένο μου είναι το “Βίντεο Κλαμπ” αλλά έπαιξαν και πολλά παλιά τραγούδια από τότε, που όλα έμοιαζαν όμορφα ή που μάλλον φαντάζομαι ότι έμοιαζαν.
Η δεκαετία του ’90 είχε κάτι το γοϊτευτικό σε συνδυασμό με όλα τα κοινωνικοπολιτικά γεγονότα του τότε. Αγαπημένο κομμάτι του τότε- όπως και πολλών άλλων- το “Ταξίδι της Φάλαινας”. Προσπάθησαν και νομίζω το πέτυχαν να ενσωματώσουν με ριζοσπαστικό τρόπο ολόκληρη την κοινωνική πραγματικότητα μέσα σε ένα κομμάτι πέντε λεπτών!
Η ώρα πέρασε, τα λεωφορεία σταμάτησαν να κυκλοφορούν και οι Stereo Nova μας έκανα να ζαλιστούμε από το χορό και να μην θέλουμε να γυρίσουμε σπίτι. Παρ’ όλα αυτά, βγήκα μέχρι τη Συγγρού και άρχιζα να ανηφορίζω μες στη ζάλη μου μέχρι να βρω τη στάση του 040.
Έως ότου ο καπνός από γύρω μου να φύγει, η υγρασία της θάλασσας να με εγκαταλείψει και να επιστρέψω από την Ελλάδα του 1990 στην Ελλάδα του 2018, που ίσως τελικά να μην έχει αλλάξει και πολύ.
Και για όσους δεν τους ξέρουν αλλά πρέπει σύντομα να τους μάθουν:
Οι Στέρεο Νόβα δημιουργήθηκαν το 1989 και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ το 1992. Ήταν συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής με στοιχεία trip hop, ambient και techno. Τα μέλη τού συγκροτήματος ήταν οι Κωνσταντίνος Βήτα, Μιχάλης Δέλτα και Αντώνης Παλάσκας.
Ηχογράφησαν 5 άλμπουμ που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, με το MTV να αναφέρει ότι η μουσική τους επηρέασε την ελληνική ηλεκτρονική μουσική όσο και την ποπ. Το συγκρότημα διαλύθηκε το καλοκαίρι του 1997 ενώ τα μέλη του γκρουπ συνέχισαν την μουσική τους πορεία ξεχωριστά.
Συντελεστές:
Κωνσταντίνος Βήτα, synths, φωνή
Μιχάλης Δέλτα, synths
Συμμετέχει στα τύμπανα ο Πέτρος Τσαμπαρλής
Ηχοληψία: Γιάννης Λαμπρόπουλος
Ηχοληψία: Παύλος Πανταζόπουλος
Φωτισμοί: Σπύρος Κουρκουμέλης:
Visuals & Video Art: DOC TV Specials
Σκηνοθεσία: Νίκος Πατρελάκης
Κινηματογράφηση & Επεξεργασία: Κώστας Κατριός, Νίκος Πατρελάκης
3D Animation: Ηλιάνα Τσαπατσάρη