SOLIDGRAD-PLASTICGRAD: Θεατροδίνη-Μια ξεχωριστή θεατρική ομάδα

Το άρθρο αυτό είναι αφιερωμένο με πολλή αγάπη σε μια θεατρική ομάδα διαφορετική από τις άλλες, τη φοιτητική θεατρική ομάδα του ΠΟΦΠΑ (Πολιτιστικός Όμιλος Φοιτητών Πανεπιστημίου Αθηνών) που είχα τη τύχη να γνωρίσω και να αγαπήσω για όλες εκείνες τις δημιουργικές στιγμές που μου χάρισε απλόχερα, τη «Θεατροδίνη».

Έχοντας προσωπικά μια αγάπη για το θέατρο και μαζί με αυτό μια επιθυμία να συμμετάσχω και ενεργά, στο μέτρο του δυνατού, αποφάσισα φέτος να κάνω την προσέγγιση μου στη Θεατροδίνη, μια θεατρική ομάδα που γεννήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 90 από πάλαι ποτέ ανήσυχους φοιτητές του ΕΚΠΑ.

Συμμετέχοντας σε όλες εκείνες τις χειμωνιάτικες πρόβες στο διάστημα των λίγων μηνών που αποτέλεσα μέλος αυτής της ομάδας αποκόμισα πάρα πολλά, κυρίως όμως, γνώρισα και συναναστράφηκα με μερικά εξαιρετικά άτομα, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους αλλά και πολύ ίδια στην ουσία τους. Κάποιοι αποχώρησαν πιο νωρίς, άλλοι συνέχισαν.

Άτομα με ήθος, ποιότητα, όνειρα, πάθος και που πέρα από ξεχωριστά άτομα κατάφεραν να δώσουν τη δική τους ξεχωριστή ερμηνεία στην παράσταση που έδωσαν υπό την επιβλητική σκηνοθεσία του Ανδρέα Πάλλη.

Το έργο

SOLIDGRAD–PLASTICGRAD («Plasticine»), Vassily Sigarev. Στην παράσταση χρησιμοποιήθηκε η Μετάφραση από τα Αγγλικά της Αθηνάς Παραπονιάρη με επεξεργασία από το ρωσικό πρωτότυπο κείμενο από την Κατερίνα Ευαγγελάτου.

Εισαγωγή

GRAD: Σλαβικής προέλευσης λέξη που σημαίνει πόλη. Μια «Πόλη-Αλληγορία», διαφορετική, πιο μοναχική, πιο ξεχασμένη, πιο γυμνή. Μια επίγεια κόλαση μέσα από τη ματιά του Μαξίμ,  ενός δεκατετράχρονου αγοριού, καταδικασμένου να δέχεται τα αλλεπάλληλα χτυπήματα μιας μοίρας άδικης, σκληρής, από την οποία παλεύει να ξεφύγει σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μην αλλοτριωθεί.

Ένα σκληρό θεατρικό έργο γραμμένο από τον Ρώσο θεατρικό συγγραφέα Vassily Sigarev το 2000 όταν ο ίδιος ήταν ακόμη σε ηλικία 23 ετών. Ένα ωμό έργο χρονικά τοποθετημένο αμέσως μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.

Η πλοκή

Η Σοβιετική Ένωση έχει πέσει. Σφοδρή οικονομική κρίση, εξαθλίωση, εξευτελισμός. Μια πόλη ταυτόσημη της κόλασης, χωρίς προοπτική, μακριά από οποιαδήποτε ελπίδα αναγέννησης. Οι χαρακτήρες, τραγικοί ήρωες μιας παράστασης ετεροκαθορισμένης στην οποία κλήθηκαν να παίξουν. Ζωές κατεστραμμένες, κενές, άνθρωποι που έχουν φτάσει στο κατώτατο σημείο της ανθρώπινης υπόστασης.

Ένα νεαρό αγόρι, ο δεκατετράχρονος Μαξίμ παλεύει να ξεφύγει δίνοντας καθημερινά τη δική του μάχη με ένα τερατώδες περιβάλλον που καραδοκεί να τον κατασπαράξει. Όνειρα για μια άλλη ζωή, η φαντασίωση ενός ιδεαλιστικού προτύπου. Ερωτήματα για το κατά πόσο σε μια κοινωνία τόσο ρευστή, τόσο επιβλητική μπορεί κάποιος να πλάσει τον εαυτό του. Θα τα καταφέρει ή αναπόφευκτα το περιβάλλον θα τον πλάσει; Μια μάχη ίσως εξαρχής χαμένη, η σθεναρή αντίσταση, η πάλη με τις ισχυρές επιταγές μιας πόλης κόλασης, το τέλος.

Εντυπώσεις

Ένα σκληρό θεατρικό έργο αποτυπωμένο με τον ρεαλισμό που του αρμόζει, χωρίς ωραιοποιήσεις, χωρίς αισθητικές υπερβολές. Δυνατές σκηνές που μας επέτρεψαν να ταυτιστούμε με τους εξαθλιωμένους χαρακτήρες του έργου, κάνοντάς μας να προβληματιστούμε για τα ανθρώπινα όρια, τις ανθρώπινες αδυναμίες, τα πάθη, την ελπίδα, το ψυχικό σθένος, την επιρροή της κοινωνίας στη διαμόρφωση του τελικού προτύπου. Πολύ καλή αφήγηση, πειστικές ερμηνείες, εκπληκτικοί πρωταγωνιστές, σωστή εναλλαγή των σκηνών, γρήγορη πλοκή, ακριβής αναπαράσταση μιας δύσκολης σύλληψης. Μια ερασιτεχνική φοιτητική παράσταση δοσμένη με άκρατο επαγγελματισμό. Εξαιρετική.

Ειδική μνεία

Κατά τη διάρκεια της παράστασης θα επαναλάβω πολύ ειλικρινά ότι όλες οι ερμηνείες που παρατήρησα ήταν πραγματικά πολύ καλές και πολύ πηγαίες. Θα κάνω, ωστόσο, μια σύντομη αναφορά (δυστυχώς δεν μπορώ να αναφερθώ εκτενέστερα σε όλους) σε δύο αγόρια και δύο κορίτσια που με έκαναν να ανατριχιάσω.

Γεωργόπουλος Μανώλης: Εξαιρετικός. Ηθοποιός. Φυσικός. Ταλέντο επί σκηνής.

Καλαβρός Άρης: Δυνατή παρουσία. Πειστικές εκφράσεις. Φυσικές κινήσεις. Έδωσε τον εαυτό του στη σκηνή.

Μέλισσα Υβόννη: Η απόλυτη κραυγή που με έκανε να θέλω να φωνάξω μαζί της. Ρεαλιστική. Συγκινητική.

Πουλούδη Ευδοκία: Πειστική. Τολμηρή. Πέρα από δυνατότητα ελιγμού ταλέντο.

Συντελεστές

Στην παράσταση χρησιμοποιείται η Μετάφραση από τα Αγγλικά της Αθηνάς Παραπονιάρη με Επεξεργασία από το ρωσικό πρωτότυπο από την Κατερίνα Ευαγγελάτου.

Ερμηνείες

(συνοδεύονται από έναν χαρακτηρισμό για κάθε μέλος της Θεατροδίνης ξεχωριστά μέσα από τα δικά μου μάτια)

Καλαβρός Άρης (Μαξίμ)-πραγματιστής

Μπόκολας Αλέξανδρος Μιχάλης (Λιόχα)-ασυμβίβαστος

Γεωργόπουλος Μανώλης (Μαξίμ)-υποσχόμενος

Σούφερης Στάθης (Λιόχα)-αιθεροβάμων

Αθανασόπουλος Βασίλης (μικρόσωμος άνδρας με τεράστιο μπουφάν, δεύτερο αγόρι με κόκκινο μπουφάν, ουρά)-πολυμορφικός

Αναγνωστοπούλου Αναστασία (Λουντμίλα Ιβάνοβνα)-ανήσυχη

Αναστούλη Ναταλία (πρώτη γυναίκα στην κηδεία, γιαγιά του Σπύρα, γυναίκα στην ουρά)-καλοσυνάτη

Βαγιανέλη Αλεξάνδρα (μητέρα Τάνυας)-ρομαντική

Βασιλοπούλου Αναστασία (κορίτσι στην κηδεία, ουρά)-εκπληκτική

Γαλερού Αναστασία (πρώτη ηλικιωμένη γυναίκα στην κηδεία, γυναίκα με τσάντα στην ουρά)-ξεκαρδιστική

Διολέτης Μηνάς (Σπύρα)-ισορροπημένος

Ζορμπά Μαρκέλλα (δεύτερη γυναίκα στην κηδεία, μητέρα του Σπύρα)-αντιδραστική

Θεοδώρου Γιώργος (γαμπρός, αγόρι στο γήπεδο, μεγαλόσωμο αγόρι με χνούδι στο πηγούνι)-άνετος

Καρακώστα Φωτεινή (κορίτσι στην κηδεία, κόρη της γυναίκας με τσάντα στην ουρά)-γλυκιά

Καρανικόλας Γιάννης (δόκιμος, αγόρι στο προαύλιο)-εναλλακτικός

Κοντενίδη Μαριάντα (γιαγιά Μαξίμ)-δημιουργική

Κρομμύδας Αλέξανδρος (ημίγυμνος άνδρας/Γκρίζος, αγόρι στο προαύλιο)-πληθωρικός

Μαρίνη Γαρυφαλιά (γυναίκα με μαύρο σάλι, μητέρα του Μαξίμ, ουρά)-ποιοτική

Μέλισσα Υβόννη (γυναίκα στο γήπεδο)-δυναμική

Μποτσάκη Ελισάβετ (εκείνη/Τάνυα)-αιθέρια

Παυλοπούλου Νικολέττα (δεύτερη ηλικιωμένη γυναίκα στην κηδεία, κόρη της γυναίκας στην ουρά)-τολμηρή

Πουλούδη Ευδοκία (Νατάσα)-εκρηκτική

Σιδηρά Αναστασία (νύφη, μητέρα του Λιόχα)-χορευτική

Φλώρου Γιώργος (γυμνασιάρχης, αγόρι στην κηδεία, πωλητής)-επίμονος

Αφήγηση

Λαγού Μελίνα–αφοπλιστική

Καρφίτσας Σπύρος (στο ρόλο του Ψυχιάτρου)-αστειάτορας

Σκηνοθεσία/Κίνηση

Πάλλης Ανδρέας–ήρεμη δύναμη

Υ.Γ.: Δυστυχώς υστερούμε σε φωτογραφικό υλικό 🙁

Με πολλή αγάπη