Μαρία ΠολυχρονιάδουΝαι εγώ είμαι. Εκείνη που ανέλυσε την παρελθοντολαγνεία κι ούτε, λίγο, ούτε πολύ σου έδωσε να καταλάβεις (ή έστω προσπάθησε) πως “θα ξαναβγούν τέτοια τραγούδια”.
Σήμερα ήρθα για να σου δείξω και μια ακόμα εκδοχή της παραπάνω φράσης. Αυτής που λέει ότι: τέτοια τραγούδια θα “παντρευτούν” με πιο σύγχρονους ρυθμούς και ήχους”.
Κι αυτό αποτελεί μια περίτρανη απόδειξη ότι το παρελθόν πρέπει να λειτουργεί ως πηγή έμπνευσης για το μέλλον κι όχι ως τροχοπέδη.
Ποια τραγούδια θα σου παρουσιάσω λοιπον σήμερα;
1. Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι – Papercut Remix
Οκ θα είμαι ειλικρινής. Την Μελίνα Μερκούρη δεν την είχα ποτέ σε ιδιαίτερη εκτίμηση, μου φαίνοταν πολύ μακρινή από τα δικά μου καλλιτεχνικά γουστα. Όμως αυτό το πανέμορφο remix μου κίνησε την περιέργεια να μάθω ποια ήταν αυτή η γυναίκα, να δω μερικές ταινίες της, να μάθω για το έργο της και φυσικά να ακόυσω το τραγούδι στην πρώτη του εκτέλεση .
2.Εσένα Που Σε Ξέρω Τόσο Λίγο – Les Au Revoir
Τι να πρωτοπώ για αυτό το κομμάτι. Ο ρυθμός του που ταξιδεύει, η υπέροχα μελωδική φωνή της ερμηνεύτριας ή η επηρεασμένη από τα 70’s αισθητική του. Το άκουσα τυχαία κι από τότε το εν λόγω τραγούδι αποτελεί νούμερο 1 στις vintage playlists μου.
3. Άλλα μου λεν τα μάτια σου – Gadjo Dilo
Κι από τα κάπως “απελευθερωμένα” 70’s, πάμε στα καταπιεσμένα και συντηρητικά 60’s. Ωστόσο, τόσο η διασκευή όσο και το τραγούδι στην πρώτη του εκτέλεση δίνουν μια πρόσχαρη και πιο ¨μαγκιόρικη” προσέγγιση στην κλασσική περίπτωση του “ψεύτη/παιχνιδιάρη συντρόφου”.
4. Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω – ΕΚΜΕΚ
Μια διασκευή του ομώνυμου τραγουδιού του Μανώλη Χιώτη. Αυτό το κομμάτι θα μπορουσε να χαρακτηριστεί και ως η χορευτική εκδοχή του πρωτοτυπου τραγουδιου.
5. Δε θέλω πια να ξαναρθείς – Imam Baildi
Vintage playlist χωρις Imam Baildi θα ήταν σαν γεμιστά χωρις κιμά. Για άλλη μια φορά διασκευη του Μανώλη Χιώτη. Την παράσταση κλέβει και το videoclip που ξεχωρίζει για την αισθητικη που μας ταξιδευει (κι ευτυχως είναι ταξιδι με επιστροφή) στην δεκαετία των 60’s.