Η μητέρα που δεν γιορτάζει σήμερα…

Ένα άρθρο για τη μητέρα. Όχι τη δική μου. Ούτε τη δική σου. Ένα άρθρο για τη μητέρα που δεν θα γιορτάσει σήμερα. Ούτε ποτέ.

Σήμερα είναι η μέρα της μητέρας. Γιορτάζει κάθε μητέρα. Θετή, βιολογική, γλυκιά, αυστηρή, συντηρητική, προοδευτική, νεαρή, ηλικιωμένη, έμπειρη, πελαγωμένη κτλπ. Όμως υπάρχει και κάποια που δε θα γιορτάσει ποτέ ξανά…

Άραγε πόσο να πονάει μια γέννα;

Δεν γέννησα ποτέ. Όμως κάποτε γεννήθηκα κι εγώ.

Μου έχουν πει πως πονάει πολύ. Σκίζεται λέει το σώμα σου και βγαίνει από μέσα σου ένας νέος άνθρωπος. Σαν κι εσένα. Και γίνεσαι μητέρα.

Άραγε πόσο κοστίζει να αναθρέψεις ένα παιδί;

Δεν έχω μεγαλώσει κανένα παιδί. Με ανέθρεψαν όμως εμένα.

Είναι λέει πολύ δύσκολο, χρονοβόρο, ψυχοφθόρο κι απαιτεί θυσίες. Δεν υπάρχει σχολείο πως να γίνεις σωστός γονιός. Δοκιμάζεις. Κάποιες φόρες κάνεις λάθη. Κάποιες φορές στέφεται το εγχείρημα σου με απόλυτη επιτυχία.

Αλλά πάντα στο τέλος της μέρας ξέρεις ότι προσπάθησες να φτιάξεις έναν καλύτερο άνθρωπο.

Αυτή είναι λέει η ομορφιά του να είσαι μητέρα. 

Άραγε πως να νιώθεις όταν βλέπεις το παιδί σου να γελά;

Ούτε αυτό το έχω νιώσει. Αλλά θαρρώ πως η δική μου μάνα το έχει ζήσει.

Λυτρωτικό να βλέπεις το σπλάχνο σου να είναι ευτυχισμένο. Γιατί αυτή η ευτυχία ταυτίζεται με την ευτυχία του να είσαι μητέρα.

Άραγε πως να νιώθεις όταν το παιδί σου κλαίει, πονά, λυπάται;

Ακόμα κάτι που δεν έχω νιώσει. Αλλά ξέρω ότι η μαμά μου το έχει ζήσει κι αυτό.

Θα πονάς, θα κλαις, θα λυπάσαι κι εσύ μαζί. Γιατί νιώθεις πως δεν μπόρεσες να προλάβεις τον πόνο του, να τον απομακρύνεις.

Αυτή είναι η δυσκολία του να είσαι μητέρα. 

Άραγε πόσο μεγάλος να είναι ο πόνος όταν χάνεις το παιδί σου;

Δεν έχω χάσει. Όμως ξέρω κάποιες που έχουν. Και ακόμα δεν έχω καταλάβει πως επιβιώνουν (γιατί αποκλείεται να ζούνε).

Σαν να κόβεται ένα κομμάτι από το σώμα σου και την ψυχή σου ταυτόχρονα, μου φαντάζει. Ένα κομμάτι που δεν μπορείς να αντικαταστήσεις. Ούτε να υποκαταστήσεις. Ένας πόνος και δεκάδες γιατί, μέχρι να χαθείς κι εσύ. Για πάντα. Να λυτρωθείς.

Αυτό είναι η μεγαλύτερη δυστυχία που μπορεί να σου συμβεί αν είσαι μητέρα. 

Η ορφάνια της μητέρας.

Δεν ξέρω αν έχει νόημα όλη αυτή η γιορτή όσο ακόμα εκεί έξω υπάρχει κάποια ορφανή μητέρα…

Αφιερωμένο σε όλες εκείνες που σήμερα δε θα λάβουν λουλούδια, δε θα ακούσουν ευχές, δε θα τους πούνε “Σ’ αγαπώ πολύ μανούλα”