Η ζωή είναι ένα αίνιγμα για τους ανθρώπους. Για μερικούς περισσότερο αξεδιάλυτο, για κάποιους πιο ξεκάθαρο, για όλους ανεξήγητο…

Τα χρόνια που περνούν και φέρνουν άλλα,

και εκείνα άλλα,

-όλα καινούρια κι όλα γνωστά-

τα ενώνει ένας βαθύς αναστεναγμός.

Το παρελθόν από το αύριο ένα αόρατο νήμα

το κρατά και το διαχωρίζει,

μια λεπτή κλωστή τεντωμένη…

Είναι η κοινή, η μοίρα των ανθρώπων

τα «αχ» και τα «γιατί»

που αέναα θα ακούγονται,

όσο υπάρχουν άνθρωποι.

Η ζωή, η άγνωστη

που φέρνει λογιών ελπίδες,

που παίρνει απρόσμενες τροπές

κι όλο πάλι αλλάζει…

 

Η αβεβαιότητα, η μόνη βεβαιότητα,

σταθερή κατεύθυνση καμιά

ένας ο προορισμός.

Γνωστός, κοινός για όλους

μα ολότελα μοναδικός για τον καθένα.

Το αίνιγμα της ύπαρξης: σκέψεις για τη ζωή και τα μυστήριά της

Όσα η ζωή κι αν φέρει

εύκολα πίσω θα τα πάρει.

Όλα προσωρινά

ό, τι καλό κι ό, τι κακό

ο άνθρωπος κι αν πράττει…

Πόσο αντιφατικό το αίσθημα,

πόνος και λύτρωση μαζί,

ένας κλαυσίγελος η ύπαρξη,

ένα αίνιγμα.

Αίνιγμα η αρχή

Αίνιγμα κι το τέλος

Στο μεταξύ ό, τι προλάβουμε

να νιώσουμε…

Το αίνιγμα της ύπαρξης: σκέψεις για τη ζωή και τα μυστήριά της

Σχόλια