Κική ΦωτοπούλουΠοιο είναι οι λόγοι που σε κάνουν τόσο να θες να φύγεις από το σπίτι και καθιστούν αφόρητη τη συμβίωση με τους γονείς;
Οι περισσότεροι από εμάς, όταν τελειώνουμε το σχολείο και κλείνουμε τα 18, έχουμε την τάση να θέλουμε να ανεξαρτητοποιηθούμε και να κάνουμε πράγματα μόνοι μας. Όσο μεγαλώνεις, είναι λογικό να επιθυμείς μια ελευθερία και γενικότερα την ευκαιρία να παίρνεις από μόνος σου πρωτοβουλίες και να αποφασίζεις για το τι θα κάνεις και τι όχι, χωρίς να σου κάνει κανένας “κουμάντο”. Θέλεις να πατήσεις επιτέλους στα πόδια σου!
Οι κυριότεροι λόγοι που θέλει να μείνει κανείς σε δικό του σπίτι, χωρίς τους γονείς του είναι οι εξής:
#1. Και οι τοίχοι έχουν αυτιά!
Αυτό το καταλαβαίνουν κυρίως όσοι έχουν μικρό σπίτι. Κάθε φορά που θέλεις να μιλήσεις στο τηλέφωνο, χωρίς να ακούσουν τι λες, ψάχνεις να βρεις τα πιο απομονωμένα και απόκρυφα μέρη του σπιτιού. Και στο τέλος, καταλήγεις σε μία γωνίτσα άκρη άκρη, αγκαλιά με το ντουβάρι, μιλώντας ψιθυριστά. Και το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι όταν βγεις από το δωμάτιο που κρύφτηκες, θα σου κάνουν μια ερώτηση του τύπου “άκουσα που είπες στο τηλέφωνο ότι θα πας για καφέ, ισχύει;”
#2. Πού πας, τι ώρα θα γυρίσεις;
Είναι η στιγμή που αναρωτιέσαι αν οι γονείς σου έχουν συνειδητοποιήσει πόσο χρονών είσαι. Λες ότι θα βγεις και αρχίζει ένας καταιγισμός ερωτήσεων για το που θα πας, με ποιους, τι ώρα θα γυρίσεις κλπ κλπ. Ενώ αν είσαι μόνος σου δεν ξέρουν καν ότι βγήκες. Και το χειρότερο είναι ότι γυρνάς σπίτι 2 η ώρα το βράδυ και βλέπεις τον μπαμπά σου να κοιμάται όρθιος στον καναπέ και να σε περιμένει να γυρίσεις για να πάει στο κρεβάτι (αν είσαι κοπέλα, πιο πιθανόν να το έχεις βιώσει).
#3. Ακατάστατο σπίτι!
Πολύ βασικό για ένα νέο άνθρωπο να ξέρει ότι έχει έναν δικό του χώρο, τον οποίο τακτοποιεί όποτε εκείνος θέλει, χωρίς να έχει κανέναν πάνω από το κεφάλι του να του λέει τι πρέπει να κάνει και πως. Σχεδόν σε όλους έχει συμβεί, να αφήσουν ένα ρούχο πάνω στην καρέκλα και το επόμενο λεπτό να ακουστεί η φωνή της μαμάς τους “πάρτο από εδώ και κρέμασέ το στην ντουλάπα”. Αν μένεις μόνος σου, αφήνεις τα πράγματα όπου θέλεις και εκεί που τα αφήνεις εκεί να βρίσκεις. Το πολύ πολύ να καθαρίσεις λίγο πριν κάνει έφοδο η μαμά σου!
#4. Μουσική στη διαπασών!
Ετοιμάζεσαι να βγεις; – ακούς μουσική. Τρως; – ακούς μουσική. Κάνεις μπάνιο; – ακούς μουσική. Ό,τι ώρα θέλεις, οποιαδήποτε στιγμή και σε όποια ένταση θέλεις ακούς μουσική. Χωρίς να ενοχλείς κανέναν και χωρίς να σου κάνουν παρατήρηση. Εκτός από τους γείτονες… εκεί θα πρέπει να το προσέξεις λίγο!
#5. Φέρνεις τον σύντροφό σου σπίτι!
Ειδικά αν είσαι κοπέλα, δε νομίζω να θέλεις να φέρεις το αγόρι σου στο σπίτι μαζί με τους γονείς σου. Θα αρχίσουν επικριτικά βλέμματα, ματιές γεμάτες νόημα, ενώ η ανάκριση θα είναι εξονυχιστική (μόνο η λάμπα στα μάτια θα λείπει). Γενικά είναι μια αμήχανη στιγμή, γι’αυτό καλύτερα να αποφεύγεται. Και από την άλλη, δε ρισκάρεις να τον φέρεις κρυφά στο σπίτι, ενόσω θα λείπουν, διότι θα έχεις μονίμως το φόβο μην ακούσεις το κλειδί στην πόρτα. Ενώ αν μένεις μόνη, όλα είναι διαφορετικά!
#6 Έχεις την ηρεμία σου!
Είναι στιγμές που θέλεις να μείνεις και λίγο μόνος σου. Να σκεφτείς, να χαλαρώσεις και να μην έχεις κανέναν να σου μιλάει και να σε ρωτάει αν σου συμβαίνει κάτι. Να φτιάξεις έναν καφέ και να καθίσεις στον καναπέ ή στο κρεβάτι, να τον πιεις με την ησυχία σου. Γενικότερα, να απολαύσεις στιγμές ηρεμίας. Με γονείς και αδέρφια μέσα στο σπίτι είναι λίγο δύσκολο να βρεις χρόνο για κάτι τέτοιο. Τουλάχιστον αν έχεις δικό σου σπίτι, επιλέγεις εσύ πότε θα είσαι μόνος και πότε θα έχεις παρέα.