Ελευθερία ΜαρίνουΈνα αφιέρωμα γεμάτο αλμύρα και βοριά, βουτηγμένο στα έγκατα των βυθών το οποίο έρχεται να μας υπενθυμίσει, όχι μόνο πόσο όμορφη, αλλά και πόσο εύθραυστη είναι η θάλασσα…
Η θάλασσα είναι ένα στοιχείο της φύσης που αν και κοινό για όλους μπορεί να γίνει απολύτως προσωπικό μιας και αποτελεί μια από τις κύριες πηγές έμπνευσης και δημιουργίας.
Η φύση, ασκεί κατεξοχήν μια ακαταμάχητη έλξη για φυγή από τον κόσμο, για μια νέα πνοή, γι’ αυτό και το υδάτινο στοιχείο αποτελούσε πάντα ένα από τα πιο αγαπημένα θέματα των νεοελλήνων λογοτεχνών. Ακόμα, ζωγράφοι, μουσικοί, χορευτές, ποιητές, φωτογράφοι- άνθρωποι που τείνουν να έχουν την ανάγκη της έκφρασης, βουτούν το αλφάβητο της τέχνης τους, βρίσκοντας εκεί την προσωπική τους απελευθέρωση…
Γιατί, πρέπει εν τέλει να έχουμε μια θάλασσα μέσα μας, πως αλλιώς άλλωστε πνιγόμαστε τόσο εύκολα, ναυαγούμε και σαλπάρουμε από κάπου αλλού για αλλού..
Είδα πολλά λιμάνια.
Στοιβαγμένες πράσινες βάρκες επήγαιναν δώθε κείθε σαν εύθυμοι μικροί μαθητές.
Κουρασμένα πλοία, με ονόματα περίεργα, εξωτικά, ύψωναν κάθε πρωί τη σκιά τους.
[…]
Ύστερα ενύχτωσε.
Μια κόκκινη γραμμή στον ορίζοντα, μόλις έβρισκε απάντηση στις ράχες των μεγάλων,
αργών κυμάτων.
[…]
[…]Όλα τ’ άλλα — ο ουρανός, τα βουνά αντίκρυ,
το ανοιχτό πέλαγος — ένα τεράστιο μάυρο παραπέτασμα.
[Το Εγκώμιο της Θαλάσσης/ K. Καρυωτάκης]
Υποβρυχια Φωτογραφια
Ένας φωτογράφος που θέλει να αναμετρηθεί με την θάλασσα, μπορεί να επιχειρήσει τόσο πάνω από την επιφάνεια, όσο και κάτω από αυτήν. Το δεύτερο είδος όμως, η υποβρύχια φωτογραφία, απαιτεί μια ιδιαίτερη τεχνογνωσία. Η ιδιαιτερότητα έγκειται στο γεγονός ότι πρέπει, πέρα από το τεχνικό κομμάτι (πχ οι ρυθμίσεις της μηχανής), να ληφθούν στα υπόψιν και άλλοι παράμετροι. Κάποιοι από αυτούς είναι:
1) Τα ρεύματα των ωκεανών, η θέση του σώματος και οι αναπνοές είναι μεταβλητές που τείνουν να δυσκολεύουν τις λήψεις. Αυτό σημαίνει ότι ένας φωτογράφος πρέπει να έχει και μερική εκπαίδευση δύτη για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στο αποτέλεσμα που προσδοκεί.
2) Το νερό είναι ένα μέσο το οποίο είναι δύσκολο να εργαστεί κανείς αφού “κόβει ” το φως, μειώνει την ευκρίνεια και την αντίθεση με αποτέλεσμα τα χρώματα να φαίνονται ξεθωριασμένα. Μια λύση για το παραπάνω είναι να μειωθεί η απόσταση μεταξύ του φωτογράφου και του θέματος προς αποτύπωση, προκειμένου να μεσολαβεί όσο τον δυνατόν λιγότερο νερό.
Ακόμα, η επένδυση σε ένα πρόσθετο φως για το υποβρύχιο κιτ σας θα βοηθούσε καταλυτικά το αποτέλεσμα. Κάτι τέτοιο είναι αρκετά φθηνό και συμβατό με τα περισσότερα set-ups, και θα σας βοηθήσουν να προσθέσετε επιπλέον λάμψη στις εικόνες σας.
Ακόμα, η επένδυση σε ένα πρόσθετο φως για το υποβρύχιο κιτ σας θα βοηθούσε καταλυτικά το αποτέλεσμα. Κάτι τέτοιο είναι αρκετά φθηνό και συμβατό με τα περισσότερα set-ups, και θα σας βοηθήσουν να προσθέσετε επιπλέον λάμψη στις εικόνες σας.Επίσης, μια άλλη πρόταση είναι οι εικόνες ευρείας γωνίας με φακούς που έχουν εστιακή απόσταση από 12-35 mm. Αυτοί οι φακοί σας επιτρέπουν να καδράρετε αυτό ακριβώς που συλλαμβάνει το ανθρώπινο μάτι γυμνό.
Μάθε περισσότερα εδώ για την άλλη σύγχρονη τάση στο χώρο της φωτογραφίας, την αστροφωτογραφία!
Η ψηφιακή επανάσταση στη φωτογραφία, μαζί με την ξαφνική ανάπτυξη της κοινότητας scuba έχει κάνει την υποβρύχια φωτογραφία εξαιρετικά προσιτή. Σχεδόν κάθε υπάρχουσα φωτογραφική μηχανή διαθέτει συμβατά υποβρύχια περιβλήματα τα οποία ποικίλουν ανάλογα με την τιμή του κατασκευαστή.
Η υποβρύχια φωτογραφία είναι ένα πολύ ιδιαίτερο χόμπι και ένα πολύ ισχυρό εργαλείο για την ανακάλυψη του ωκεανού. Ωστόσο, απαιτεί σεβασμό και προσοχή καθώς είναι ένα εξαιρετικά εύθραυστο περιβάλλον.
Οι επόμενες δύο αναφορές έχουν σκοπό να τονίσουν την ευαισθησία αυτού του περιβάλλοντος μέσα από δυο διαφορετικές προσεγγίσεις: Αυτή του παραδείγματος και αυτού της πρόληψης…
Πως ένα ανθρώπινο λάθος επηρεάζει το περιβάλλον;
Η φωτογραφία ανήκει στον Ούγγρο φωτογράφο Csaba Tökölyi, ο οποίος βραβεύτηκε στην κατηγορία Wrecks του διαγωνισμού Underwater Photographer of the Year 2017.To πλοίο Loullia, όπως ονομαζόταν, εγκαταλείφθηκε από το πλήρωμα ύστερα από πολλές προσπάθειες να ξεκολλήσει από τα στενά του Tiran, κοντά στην Χερσόνησο του Σινά. Ύστερα από χρόνια, το πλοίο αυτό έχει γίνει μέρος του οικοσυστήματος, όπως γίνεται με τα περισσότερα ναυάγια.
Η επόμενη προσέγγιση μας “γνωρίζει” την Ζάρια Φόρμαν, μια μεγάλης κλίμακας συνθέτρια η οποία μέσα από τους πίνακές της δείχνει τόσο την ομορφιά όσο και την ευπάθεια της γης. Συνθέσεις από λιωμένους πάγους, πάνω στις αλλαγές μιας ήρεμης αναταραχής…
«Τα σχέδιά μου προβάλλουν την ομορφιά αυτού που κινδυνεύουμε να χάσουμε.
Ελπίζω να χρησιμεύσουν ως μαρτυρίες εντυπωσιακών τοπίων που αλλάζουν συνεχώς»
Η Φόρμαν επισκέφτηκε πολλές φορές τις Μαλδίβες, τη χαμηλότερη χώρα του κόσμου και αναμφισβήτητα την πιο ευάλωτη στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
“Ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου λούζεται στην ἁγνότητα τῆς θαλάσσης…
Βρίσκει ἡ νοσταλγία μας διέξοδο καὶ ὁ πόνος μας την ἔκφρασή του”