Γιώργος ΦιρμάνιΕάν πιστεύεις πως όποιος καίγεται στα videogames χάνει το χρόνο του ήρθε ο καιρός να αναθεωρήσεις! Δες ποιοι παίζουν videogames για καλό σκοπό…
*Αν ακούς ψιθύρους πήγαινε στο τέλος του άρθρου και πάτα pause*
Πρέπει να ήμασταν στο έτος 1997. Εγώ ήμουν ένα μικρό χαρούμενο παιδάκι, ο αδελφός ακόμα δε μπορούσε να μιλήσει και οι δίδυμοι πύργοι ήτανε ακόμα στη θέση τους. Κάπου τότε, λοιπόν, έγινε η γνωριμία μου με το γκρι κουτί των – εντυπωσιακών για την εποχή – 32-bit που έμελλε να δημιουργήσει το δικό του θρύλο. Το Playstation. Και το πρώτο παιχνίδι ήταν φυσικά το Crash Bandicoot.
Μία κονσόλα, χιλιάδες ιστορίες
Οι ώρες που έχω ξοδέψει σε αυτό το παιχνίδι είναι πραγματικά αμέτρητες. Πρέπει να το τερμάτισα μετά από κάνα εξάμηνο και αυτό μαζί με τις καλοκαιρινές διακοπές, στις οποίες είχα προφανώς περισσότερο χρόνο.
Ρομαντικό ε; Φαντάσου, λοιπόν, το σοκ μου όταν πριν μερικά χρόνια ενώ χάζευα τυχαία διάφορα stream στο Twitch (μία πλατφόρμα livestreaming χτισμένη γύρω από το gaming) όταν πέτυχα έναν τυπά να τερματίζει όλο το παιχνίδι σε ΣΑΡΑΝΤΑ ΛΕΠΤΑ. Σοκ, δέος, θαυμασμός και λιποθυμιά.
Αφού συνήλθα άρχισα να ψάχνω για πληροφορίες που θα μπορούσαν να καλύψουν τα ερωτηματικά. Και βρήκα ολόκληρο χρυσωρυχείο. Ο μαγικός κόσμος τους Speedrunning είχε βρεθεί μπροστά μου και με περίμενε να τον ανακαλύψω.
Όχι σοβαρά, τι φάση μαν μου;
Τι είναι όμως το Speedrunning;
Δες το σαν αγώνα δρόμου μεταξύ τον gamers. Το στόρι έχει ως εξής: Ξεκινάμε ένα παιχνίδι από την αρχή και πρέπει να το τελειώσουμε στον λιγότερο δυνατό χρόνο. Η προσπάθεια καταγράφεται σε βίντεο ή μεταδίδεται live για να υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία και όποιος κάνει το μικρότερο χρόνο κατέχει το “παγκόσμιο ρεκόρ”.
“Έλα μωρέ σιγά το πράμα” σε ακούω να λες. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι τύποι το έχουν πάρει τόσο σοβαρά που έχουν “χαρτογραφήσει” τα παιχνίδια, έτσι ώστε να τα τερματίζουν στο τσακ μπαμ. Στην πορεία μελετήσανε το AI των εχθρών, ανακάλυψαν glitches που τους επέτρεψαν να προσπεράσουν πολλά υποχρεωτικά σημεία, σημειώσανε τους “κύκλους” τους οποίους κάνουν οι κινούμενες πλατφόρμες και άλλα πολλά. Ξεκινώντας από σύντομα platformers τα οποία δεν ξεπερνούσαν τα 20 λεπτά, το speedrun έχει φτάσει και σε ακραία σημεία όπου κάποιος τερματίζει ένα παιχνίδι σε 13 ώρες συνεχούς παιξίματος!
Κάπου εκεί στο 2010, λοιπόν, μια ομάδα ανθρώπων κατάλαβαν πως οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον speedrunning είναι πραγματικά πολλοί. Θέλοντας να δώσουν το στίγμα τους και να αποδείξουν πώς δεν είναι απλά δέκα καμμένοι που κλείνονται στο υπόγειο τους παίζοντας όλη την ώρα έφτιαξαν την ομάδα Games Done Quick (θα την λέμε GDQ από δω και πέρα). Η ιδέα ήταν να διοργανώσουν έναν μαραθώνιο στον οποίο θα μάζευαν λεφτά για την φιλανθρωπική οργάνωση CARE. Ο μαραθώνιος κράτησε 3 ημέρες και μάζεψε πάνω από κοντά 10 χιλιάδες δολάρια.
Το team του GDQ στο κλείσμο του μαραθωνίου του 2017. Το τελικό ποσό των δωρεών είναι 2,222,791 δολλάρια.
Από τότε το GDQ έχει οργανωθεί παραπάνω και έχει γίνει ένας θεσμός στη κοινότητα των speedrunners αλλά και των απλών gamers. Με δύο events το χρόνο, ένα χειμερινό και ένα καλοκαιρινό το GDQ μάζεψε μόνο το 2017 πάνω από 3μιση εκατομμύρια δολάρια τα οποία προσέφερε στους Γιατρούς χωρίς σύνορα και στο Prevent Cancer Foundation. Καθόλου άσχημα για nerd-ουλα έτσι;
Το φετινό AGDQ (A stands for Awesome) διεξάγεται από τις 7 μέχρι τις 14 Ιανουαρίου και έχεις την ευκαιρία να το παρακολουθήσεις από το επίσημο κανάλι του GDQ στο Twitch. Προτείνω να το τσεκάρεις είτε σε συγκινεί το gaming είτε όχι, γιατί ο γρήγορος ρυθμός μαζί με την απειλή του ρολογιού είναι ένα πραγματικά αξιόλογο θέαμα. Και ίσως σε πείσουν αρκετά έτσι ώστε να κλικάρεις το κουμπάκι του donate. Σε καλό σκοπό πάνε άλλωστε…
Sites για να ψαχτείς:
speedrun.com
gamesdonequick.com
speedrunslive.com