Κώστας ΔεσποτάκηςΌταν οι φήμες αρχίζουν δύσκολα σταματάνε. Μεταφέρονται και φουσκώνουν. Γίνονται ένα τέρας που τρέχεις να αποφύγεις. Εσύ φωνάζεις για να βγεις από το κουτί που σε κλείνουν. Αλλά οι φήμες συνεχίζουν να λένε…
“Χάρηκα για τη γνωριμία. Έχω ακούσει τόσα πολλά για σένα!”
Μία τόσο κοινότοπη φράση που όλοι είτε την έχουμε πει, είτε την έχουμε ακούσει. Κάθε φορά, όμως, θέλω να ρωτήσω τον συνομιλητή μου τι έχει ακούσει; Πόσα από αυτά ισχύουν, όντως. Πόσα από αυτά είναι αλήθειες. Πόσα ψέματα. Πόσα έχω πει και έχω κάνει εγώ απλά για να δώσω την εντύπωση που θέλω. Πόσα φήμες.
Και κάπως έτσι οι φήμες λένε…
Λένε για σένα και για αυτό που είσαι. Λένε για τον χαρακτήρα σου με μία λέξη. Μία λέξη που υποθετικά σε χαρακτηρίζει. Μπορεί, όμως, μία λέξη να σε χαρακτηρίσει; Όχι.
Και άσε τις φήμες να λένε…
Ο καθένας σε ξέρει από την πλευρά του. Σε ξέρει από αυτό που του δείχνεις. Σε ξέρει από την ιδιότητα του. Αλλιώς σε ξέρει ο φίλος. Αλλιώς οι γονείς σου. Αλλιώς οι απλοί γνωστοί και αλλιώς ο άνθρωπος που αγαπάς. Εσύ, λοιπόν, είσαι όλοι αυτοί οι διαφορετικοί μαζί. Δεν είσαι μία λέξη.
Και ας λένε οι φήμες…
Είσαι όλα αυτά και άλλα τόσα μαζί. Είσαι όλα αυτά που δείχνεις, αλλά και αυτά που κρύβεις. Αυτά που λες μόνο στον εαυτό σου. Παρόλα αυτά, όλοι έχουν μία άποψη για σένα. Όλοι μπορούν να σε χαρακτηρίσουν και να σε συστήσουν ως κάτι σε κάποιον.
Και οι φήμες συνεχίζονται…
Για πάντα θα είσαι το καλό παιδί που ξέρει η θεία σου. Για πάντα θα είσαι ο χαμογελαστός γείτονας. Για πάντα θα είσαι αυτός που ακούει. Για πάντα θα είσαι ο εγωιστής. Για πάντα θα είσαι ο τσιγκούνης. Ίσως, εσύ ο ίδιος κάποιες φορές τα ενισχύεις αυτά. Έτσι φτιάχνεις την εικόνα σου. Αυτό που βλέπουν οι απέξω.
Και οι φήμες λένε…
Όταν αλλάζεις. Όταν δοκιμάζεις μία νέα μορφή του εαυτού σου τότε τα κοράκια ορμούν. “Δεν το περίμενα αυτό από σένα!” Και τι περίμενες ακριβώς; Πως ξέρεις εσύ για τι είμαι εγώ ικανός αφού εδώ εγώ δεν ξέρω τόσο καλά εμένα; Πως εσύ μπορεί να πεις ποιος είμαι; Πώς;
Και οι φήμες δεν σταματούν εκεί…
“Α, αυτός είναι καλό παιδί!” “Αχ, όχι μακριά από αυτόν. Σκέφτεται μόνο τον εαυτό του.” “Καλά πας καλά; Που τον γνώρισες αυτόν;” “Πω, πολύ ευγενικό και γλυκό παιδί!” Δεν θέλω να είμαι όλα αυτά. Δεν είμαι μόνο αυτά. Είμαι πολύ παραπάνω και πολύ λιγότερα. Είμαι όλα αυτά και άλλα πολλά. Είμαι αυτός που δεν ξέρει πόσο χαμηλά και πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει. Είμαι αυτός που θέλει να εκπλήσσεται από τον εαυτό του. Είμαι εγώ και αυτό δεν περιορίζεται σε μία λέξη. Σε μία φράση. Σε ένα έχω ακούσει τόσα πολλά.
Και ας λένε οι φήμες ότι θέλουν…