Μαριάννα ΧατζησάββαΚάθεσαι ποτέ να κάνεις αναδρομή στο παρελθόν;
Σκέφτεσαι ποτέ τον τρόπο που συνήθιζαν να είναι τα πράγματα; Τις στιγμές που πέρασες κάτι βράδια σε παραλίες ή σε σπίτια φίλων. Όλα εκείνα τα ξημερώματα που ήσουν ζαλισμένος από το ποτό, το ποτό που ήπιες όχι για να ξεχάσεις, αλλά για να θυμηθείς. Αυτό το ποτό που σε έκανε να ξανανιώσεις δυνατά όλα τα συναισθήματα που ένιωσες κάποτε.
Ξέρεις, εγώ το κάνω πολύ συχνά. Κάνω αναδρομές, σ’ αυτά που πέρασα κάποτε, σ’ αυτά που ένιωσα εκείνες τις στιγμές και θυμάμαι τα συναισθήματα μου. Συναισθήματα, που πλέον δε ζω. Μα Μαριάννα μου, κανένα συναίσθημα δεν είναι ίδιο με το άλλο ή το επόμενο και δεν μπορείς να αντιγράψεις ό,τι ένιωσες. Αυτή είναι και η μαγεία.
Αυτή είναι η μαγεία και η κατάρα, μαζί. Το καλό είναι, πως υπάρχει η δυνατότητα ένα συναίσθημα, να ξεπεράσει το προηγούμενο και να είναι ακόμα καλύτερο. Αλλά ναι, είναι αυτές οι φάσεις που κλείνεσαι στον εαυτό σου και δεν βρίσκεις μία άκρη να σταθείς πουθενά.
Κάτι λείπει και δεν ξέρεις τι. Κι επειδή δεν ξέρεις τι είναι αυτό, τυραννιέσαι ακόμα πιο πολύ. Κι ακόμα πιο πολύ. Και λίγο περισσότερο όταν αρχίσεις να νιώθεις μόνος σου.
Αλλά γιατί να μην μπορείς να ξανανιώσεις όπως τότε; Άλλαξε κάτι μέσα σου; Εκτός από αυτό, ίσως άλλαξαν και οι άνθρωποι που σε περιβάλλουν και αυτό έγινε για καλό και για κακό. Δεν ξέρω τελικά αν βοήθησε ή όχι. Ξέρω πως οι τοξικοί άνθρωποι πρέπει να φεύγουν από τη ζωή σου αλλά τα συναισθήματα; Γιατί; Γιατί να φύγουν και να μην ξανάρθουν;
Κάτι που ξέρω ακόμη, και δεν ξέρω πολλά πράγματα σίγουρα, είναι πως όταν κυνηγάς κάτι ποτέ δεν έρχεται. Η μοίρα βλέπεις σου επιφυλάσσει τα δικά της σχέδια και όσο και να χτυπιέσαι εσύ κάτω, δεν θα καταφέρεις κάτι. Και αυτό θέλω να πιστεύω πως είναι για καλό. Δεν μιλάω μόνο για τα γκομενικά σου, δε θέλω να γίνω τόσο πεζή.
Μιλάω για τα ό ν ε ι ρ α. Ό,τι κι αν κρύβει αυτή η 
λέξη πίσω της. Όποιο κι αν είναι το μεγαλύτερο όνειρο σου. Ό,τι κι αν σκέφτεσαι λίγο πριν αφήσεις το κεφάλι σου να πέσει στο μαξιλάρι απογοητευμένος που σήμερα δεν έζησες αυτό το κ ά τ ι. Που και πάλι σήμερα έπεσες με τα μούτρα στη δουλειά και στη ρουτίνα μη τυχόν προλάβεις και σκεφτείς και στεναχωρηθείς.
Αληθεια, ποιον κοροϊδευεις;
Ξέρω επίσης πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Είναι μία φράση που με βοηθούσε πάντα στα δύσκολα. Όντως, βλέπεις, αν πεις κάτι πολλές φορές από μέσα σου στο τέλος θα το πιστέψεις. Όταν λέω αυτή τη φράση οι φίλοι μου με κοροϊδεύουν. Είναι ένα inside joke μεταξύ μας αλλά για μένα είναι κάτι πολύ παραπάνω. Είναι ελπίδα και δύναμη.
Πολλές φορές οι λέξεις έχουν μεγάλη δύναμη, ειδικά αυτές που λες κάθε βράδυ στον εαυτό σου μυστικά.
Όλα γίνονται για κάποιο λόγο. 
Ξέρεις, βλέπω τις λέξεις που έχω γράψει και δεν έχουν καμία σχέση με το πως νιώθεις εσύ ή ο διπλανός σου. Αυτά που λέω έχουν νόημα μόνο αν τα νιώσεις και τα αισθανθείς. Μόνο αν νιώσεις την ανάγκη να πεις αυτή τη φράση.
Αλλά είναι μία ελπίδα για εσένα που μελαγχολείς και στεναχωριέσαι, που κάνεις αναδρομές σε αυτά που έχεις ζήσει… να ξέρεις τουλάχιστον πως σ’ αυτό, δεν είσαι ο μόνος αλλά ούτε μόνος.
Let’s suppose that you were able every night to dream any dream you wanted to dream, and you would naturally as you began on this adventure of dreams, you would fulfill all your wishes.
You would have every kind of pleasure, you see, and after several nights you would say, well that was pretty great, but now let’s have a surprise, let’s have a dream which isn’t under control.
Well, something is going to happen to me that I don’t know what it’s gonna be. Then you would get more and more adventurous, and you would make further and further out gambles as to what you would dream, and finally, you would dream where you are now.