Θανάσης Παπαδόπουλος6 αγαπημένες καφροταινίες που είναι πιο έξυπνες απ’ ότι νόμιζες!
Θα χρειαστεί να αναφέρω ξανά πως δεν είμαι σινεφίλ. Οι αγαπημένες μου ταινίες είναι το Eurotrip και ο Borat και ναι δηλώνω υπερήφανος. Αν και το Eurotrip έχει μόνο στόχο την καφρίλα, το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για τον Borat. Οι περισσότεροι φαντάζονται πως οι κάφρικες ταινίες κυκλοφορούν με μόνο σκοπό τα χαζά γέλια, τα ξημερώματα τρώγωντας πίτσα.
Μήπως τελικά υπάρχουν και καφροταινίες που σε βάζουν να σκεφτείς; 🤔🤔🤔🤔🤔 (κάμερα σε μένα)
1. Borat
Αν ξεχάσεις στη σκηνή που ο Borat και ο Άζαματ παλεύουν στο ξενοδοχείο (γυμνοί) και το “χαζό” χιούμορ του (για τους α δ α ε ί ς ), ο Borat είναι μια πανέξυπνη κωμωδία, που κριτικάρει και ταυτόχρονα επαινεί την Αμερική.
Το cult δημιούργημα του Sasha Baron Cohen, ο Καζακστανός δημοσιογράφος Borat δημιουργεί ένα ντοκιμαντέρ για τους λόγους, που η Αμερική είναι τόσο σπουδαία χώρα. Μέσω της ταινίας, ο Cohen χρησιμοποιεί τη σάτιρα για να καυτηριάσει το καπιταλιστικό υπόβαθρο της χώρας, τρολλάρει χωρίς έλεος τους πάντες, ενώ παράλληλα η Αμερική παρουσιάζεται ως μια χώρα που υποδέχεται τις διαφορετικές απόψεις που εκθέτει ο Borat.
Επίσης, η αστυνομία χρειάστηκε να επέμβει 91 φορές στα γυρίσματα, όσες και οι φορές που έχω δει τη ταινίά (περίπου)
2. Sausage Party
Όπως έχει χιλιοειπωθεί, το Sausage Party παρά το κάφρικο χιούμορ του, είναι μια πολύ έξυπνη σατιρική ταινία κινουμένων σχεδίων. Στο ενδιάμεσο των πολλών σεξουαλικών αστείων και της χιουμοριστικής δράσης, βρίσκεται η κριτική της οργανωμένης θρησκείας.
Η ταινία έχει ως στόχο να κατακρίνει τις κεντρικές ιδέες της θρησκείας, όπως τον παράδεισο. Για τα τρόφιμα-πρωταγωνιστές, παράδεισος θεωρείται η αγορά από κάποιον καταναλωτή. Ωστόσο, μόλις τα τρόφιμα βλέπουν τη φρικτή πραγματικότητα, προσπαθούν μάταια, αρχικά, να διαδώσουν την αλήθεια στα υπόλοιπα τρόφιμα.
Οι δημιουργοί προσπάθησαν μέσω των κινουμένων σχεδιών να καυτηριάσουν τη θεωρία της πίστης, κάτι που είναι δύσκολο και #controversial να επιτευχθεί, ενώ η έ ν τ ο ν η σεξουαλική δράση, λειτουργεί πολύ σωστά σαν αντίβαρο.
3. Tropic Thunder
Το Tropic Thunder πέρα από μια εκπληκτική κωμωδία, είναι και ένα εξαιρετικό παράδειγμα των ακραίων μεθόδων που οι ηθοποιοί του Χόλιγουντ δημιουργούν για να μπουν στο πετσί ενός ρόλου.
Από τα ψεύτικα τρείλερ πριν αρχίσει η “ταινία”, μέχρι την ερμηνεία του Robert Downey Jr. ως ένας λευκός ηθοποιός, που υποδύεται έναν έγχρωμο στρατιωτικό, η ταινία σατιρίζει ολόκληρη τη βιομηχανία του κινηματογράφου. Στόχος της ταινίας είναι να δείξει πως η ηθοποιία είναι ως επί το πλείστον αρκετά “χαζή” και οι ακραίες προσπάθειες των ηθοποιών να υποδυθούν κάποιον ρόλο είναι χαζές επίσης.
4. Swiss Army Man
Ειλικρινά, ποιος φαντάστηκε τον Χάρι Πότερ στο ρόλο ενός νεκρού που κλάνει;
Και τώρα που έχω τη προσοχή σας, όντως αυτό ακριβώς συμβαίνει στη ταινία. Ο Hank (Paul Dano) βρίσκεται ναυαγός σε ένα νησί και λίγο πριν την αυτοκτονία, βρίσκει ένα πτώμα (Daniel Radcliffe). Ο Χανκ αντιλαμβάνεται πως το πτώμα μπορεί να του φανεί χρήσιμο στην επιστροφή του στον πολιτισμό και για αυτό το χρησιμοποιεί σαν εργαλείο (spoiler alert: το χρησιμοποιεί σαν τζετ σκι, ενώ το πτώμα κλάνει)
Ωστόσο, πέρα από το ξαφνικό σοκ του πτώματος που κλάνει, η ταινία δείχνει τον Manny (το πτώμα) να αρχίζει να αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του και να θέλει να μάθει το τι συμβαίνει γύρω του. Ο Χανκ, που ζει τη καταθλιψάρα του, τον βοηθάει να γνωρίσει τον κόσμο και αντιλαμβάνεται πως το πτώμα έχει περισσότερη θέληση για ζωή από εκείνον.
Και το πτώμα κλάνει, μην το ξεχνάμε.
5. This is The End
Ο ορισμός της απόλυτης καφρίλας των Rogen & Franco. Απλό σενάριο, οι ηθοποιοί βρίσκονται στο πάρτι του Φράνκο και ξαφνικά γίνεται η Αποκάλυψη. Πέρα από τους random διαλόγους και τις αστείες σκηνές, η ταινία είναι πολύ έξυπνη και meta.
Καθώς οι ηθοποιοί παίζουν τους εαυτούς τους, η ταινία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον αυτοσχεδιασμό. Αυτό δίνει την ευκαιρία στους ηθοποιούς να παρουσιάσουν διάφορες πτυχές των εαυτών τους και κυρίως να αυτοσαρκαστούν (π.χ Ο Jonah Hill είναι ψωνισμένος για την υποψηφιότητά του στα Όσκαρ). Η ταινία δείχνει τον τρόπο με τον οποίο η φήμη επηρεάζει τους ανθρώπους, τις φιλίες τους και το ευρύτερό τους περιβάλλον.
Α, δείχνει και τον Michael Cera να σνιφάρει κόκα και να τρώει χαστούκι απο την Rihanna.
6. Zoolander
To Zoolander ίσως να είναι η ταινία-σήμα κατατεθέν του Ben Stiller. Και πραγματικά, είναι μια φοβερή κωμωδία, που ωστόσο είναι αρκετά έξυπνη. Ο Ben Stiller υποδύεται ένα εκκεντρικό μοντέλο που ανταγωνίζεται ένα άλλο επίσης εκκεντρικό (βλαμμένο) μοντέλο, τον Owen Wilson.
Παρότι οι πρωταγωνιστές της ταινίας δεν είναι καθόλου έξυπνοι, αυτό δεν ισχύει και για τη ταινία. Ο Ben Stiller ως σκηνοθέτης, θέλει να κατακρίνει τον εγωισμό της βιομηχανίας της μόδας, και οι ξεκαρδιστικές σκηνές της ταινίας δείχνουν τη γενικότερη παράνοια που επικρατεί στη μόδα.
Το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για το Zoolander 2, που ήταν πατάτα.