Σταύρος ΓεννίτσαρηςΟ Τσαρλς Μπουκόφσκι, έχοντας γράψει περισσότερα από 50 βιβλία, χαρακτηρίστηκε από τον Ζαν-Πολ Σαρτρ ως ο «μεγαλύτερος ποιητής» της Αμερικής.
Η πρώτη ποιητική συλλογή του Τσαρλς Μπουκόσφσκι Flower, Fist and Bestial Wail εκδόθηκε το 1959 σε μορφή φυλλαδίου σε μόνο 200 αντίτυπα. Μέχρι που τον ανακάλυψε ο Jon Edgar Webb, εκδότης του περιοδικού The Outsider και άρχισε να δημοσιεύει δουλειές του.
Η κοσμοθεωρία του Μπουκόφσκι σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Τοστ Ζαμπόν
«Τον έβλεπα εγώ το δρόμο μπροστά μου. Ήμουν φτωχός και θα έμενα φτωχός. Αλλά δεν τα ήθελα και πολύ τα χρήματα. Δεν ήξερα τι ήθελα. Ή μάλλον ναι, ήξερα. Ήθελα ένα μέρος να πάω να χωθώ, να λουφάξω, ένα μέρος όπου δεν είσαι αναγκασμένος να κάνεις τίποτα. Η σκέψη τού να είμαι κάτι όχι μόνο μου ήταν αποκρουστική, αλλά και με αρρώσταινε. Η σκέψη να είμαι δικηγόρος ή σύμβουλος ή μηχανικός, οτιδήποτε τέτοιο, μου φαινόταν αδιανόητη.
Κι ακόμα, το να παντρευτώ, το να κάνω παιδιά, το παγιδευτώ στην οικογενειακή ζωή. Το να πηγαίνω σε κάποιο μέρος και να εργάζομαι καθημερινά και μετά να επιστρέφω από τη δουλειά. Αδιανόητο. Το να κάνω πράγματα, απλά πράγματα, να είμαι μέλος αναπόσπαστο σε οικογενειακά πικνίκ, στα Χριστούγεννα, στην 4η Ιουλίου, στην Εργατική Πρωτομαγιά, στη Γιορτή της Μητέρας… Υπήρχε άνθρωπος ικανός να τα υπομείνει όλα αυτά και μετά να πεθάνει; Κάλλιο να γινόμουνα λαντζιέρης, να γυρίζω σε μια καμαρούλα μια σταλιά, δύο επί τρία, και να πίνω μέχρι να πέσω ξερός για ύπνο.»
Αφιέρωμα στην κλασσική λογοτεχνία: 6 αριστουργήματα για τους λάτρεις του είδους
Γεννήθηκε στην Γερμανία το 1920 και μεγάλωσε στο Λος Άντζελες με έναν πατέρα, στρατιωτικό, βίαιο και συντηρητικό. Μια φιγούρα που εμφανίζεται συχνά στα κείμενα του.
Μαζί και οι γυναίκες. Οι γυναίκες που λάτρεψε όσο τίποτε άλλο. «Αν είχα γεννηθεί γυναίκα, σίγουρα θα ήμουν πόρνη. Αλλά αφού γεννήθηκα άντρας, λαχταρώ τις γυναίκες συνεχώς.» Κατηγορήθηκε και κατηγορείται ως σεξιστής. Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, όμως δεν ήταν σεξιστής. Ήταν ένας άντρας που αγάπησε τις γυναίκες όπως είναι. Δεν γράφει για γυναίκες αγγελικές, τέλειες, σαγηνευτικές. Γράφει για γυναίκες πραγματικές. Με αδυναμίες, με ψεγάδια, με ατέλειες, που πίνουν, που μεθούν, που ζουν.
Τα κείμενα του είναι γραμμένα από έναν άνθρωπο αυτού που ονομάζουμε περιθώριο. Είναι γραμμένα από εκείνον τον γείτονα σου, τον πορνόγερο, τον μεθύστακα, το καμένο χαρτί, που η ίδια η κοινωνία πέταξε στο δικό της περιθώριο, στα σκουπίδια. Είναι εκείνος ο άνθρωπος που όσο και να πιει το βράδυ, θα πρέπει το πρωί να σηκωθεί να πάει στο ταχυδρομείο για δουλειά.
Τα πεζά και η ποίηση του είναι βρώμικα, πρόστυχα και γεμάτα not politically correct λέξεις. Τα κείμενα του μυρίζουν όπως το φτηνό αλκοόλ και οι καυλωμένες γυναίκες.
Στις 9 Μαρτίου 1994 πεθαίνει και στην ταφόπλακα του έχουν γραφτεί δύο λέξεις:
«Μην προσπαθείς»
Στην επόμενη σελίδα θα βρεις τη συνταγή για τη ζωή από τον Τσαρλς Μπουκόφσκι. Ή μάλλον τι πρέπει να κάνεις για να βρεις μόνος σου τη σωστή συνταγή…