Ελευθερία ΜαρίνουΗ όψη μιας ανησυχίας που πιάστηκε…
Ένας κόσμος γεμάτος πάθος και ανάγκη για έκφραση αναμετράται με την τέχνη. Η τέχνη αναμετράται με την δημιουργία και έπειτα συμπορεύονται προς το όλον που τους περιβάλλει. Έτσι φαντάζει η όψη μιας ανησυχίας που τελικά βρίσκει έδαφος στην αποτύπωση…
Ας ανοίξουμε τα ηχεία και ας ξεκινήσουμε μια χορογραφία ελεύθερη και αυτοσχέδια.
Σε βλέπω. Ήδη κάνεις βήματα δειλά στον χώρο.
Μη σταματάς! Συνέχισε!
Το κλείστρο θα παγώνει τον χρόνο κάθε τότε που οι διαστάσεις θα προσαρμόζονται στις κινήσεις του σώματος, εσύ μοναχα μη σταματάς…
Κινήσου! Ο φακός θα μας πιάσει…
Ας γνωρίσουμε λίγο την φιλοσοφία του σύγχρονου χορού…
Βρισκόμαστε στο 1920, στην Αμερική, και ένα κύμα αντίδρασης- ένας άνεμος επανάστασης ξεκινά από την Isadora Duncan για την απελευθέρωση του μπαλέτου από τις αυστηρές δομές που το όριζαν.
«Η τέχνη μου δεν είναι παρά μια προσπάθεια να εκφράσω την ύπαρξή μου»
Η ίδια θεωρείται θεμέλιος λίθος ώστε ο σύχρονος χορός να πάρει τη μορφή του, αφού απορρίπτει τους κανόνες που επιβάλλει το μπαλέτο
- στην τεχνική εκτέλεση των βημάτων
- στην ενδυμασία και
- στο στήσιμο των χορευτών
θεωρώντας ότι έρχονταν σε αντίθεση με την ανθρώπινη φύση.
Η ξυπόλυτη χορεύτρια, όπως και χαρακτηρίστηκε, πέρασε σαν θύελλα στο κατεστημένο της κοινωνίας αλλά και της τέχνης. Μαχητική και επαναστατική αναζητούσε τη «θεία έκφραση του ανθρώπινου πνεύματος» περισσότερο στην έμπνευση παρά στην τεχνική.
Μερικές από τις πιο σημαντικές χορεύτριες που επηρέασαν την εξέλιξη του σύγχρονου και ακολούθησαν τα βήματα της Isadora ήταν η Helen Tamiris και η Martha Graham.
“I’m not interested in how people move;
I’m interested in what makes them move.”Pina Bausch.
Από το 1980 και μετά ο σύγχρονος χορός δέχτηκε επιρροές από την κουλτούρα της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης και εξελίχθηκε σε θεατρικό στιλ που επηρέασε και άλλα είδη χορού, όπως το μπαλέτο και τους ballroom χορούς.
Η αντιφατικότητα του φακού όμως…
Η επιτομή του σύγχρονου χορού είναι η ροή της κίνησης, η πλαστικότητα του κορμιού με φυσικότητα, χωρίς βάρος και δυσκολία. Η απόδοση, όμως, στον φακό είναι άκρως αντιφατική:
Οι κινήσεις φαίνονται βαριές και αποκομένες αφού όλοι οι μύες είναι επιστρατευμένοι για το στήσιμο μιας και μόνο κίνησης. Μια διαδικασία που φαντάζει επίπονη στα μάτια του θεατή αλλά εξού και η αξία του χορευτή, να κάνει μια τέτοια κίνηση να φαίνεται απλή και ανάλαφρη, τόσο εύκολη που ο καθένας θα μπορούσε να την κάνει…
“Dance is the hidden language of the soul”
― Martha Graham
Η αποτύπωση από τους ίδιους τους χορευτές ως επαγγελματίες φωτογράφοι…
Παρακάτω, θα γνωρίσουμε δύο φωτογράφους που έχουν υπάρξει επαγγελματίες χορευτές και επιχείρησαν, πετυχημένα όπως θα δούμε, να παντρέψουν αυτές τις δύο τέχνες και να πιστοποιήσουν πως η στοχευμένη αποτύπωση ”περνά από την προσωπική τους κίνηση”.
Ο λόγος για την Nicola Selby και τον Alexander Yakovlev...
Η Νicola Selby αποτελεί διεθνώς αναγνωρισμένη φωτογράφο με μεγάλη εμβέλεια στο χώρο της. Η ίδια έχει κερδίσει πολλά βραβεία μέσα από το πάθος για τα στιγμιότυπα, ένα πάθος που γυρίζει στην πρωταρχική της ιδιότητα αφού έχει υπάρξει και η ίδια επαγγελματίας χορεύτρια. Αυτός ο συνδυασμός την βοήθησε να ξεπηδήσει την αλήθεια ενός χορευτή δημιουργώντας εμπνευσμένες εικόνες, γεμάτες δράση και έκρηξη…
“We should consider every day lost on which we have not danced at least once.”
― Friedrich Nietzsche
Ο φωτογράφος και χορευτής Alexander Yakovlev έχει καταφέρει να καλύψει ένα ευρύ φάσμα χορευτικών στυλ με ένα μοναδικό τρόπο προσθέτοντας στοιχεία μέσα στην σύνθεση όπως το αλεύρι. Kάτοικος της Μόσχας και απόφοιτος της σχολής του δικαίου στο ρωσικό κρατικό πανεπιστήμιο για τις ανθρωπιστικές επιστήμες μας κάνει σαφές ότι η ρητορική δεν είναι η μόνη του ειδικότητα…
Λίγα μόνο από τα έργα τους και ένα χορευτικό ταξίδι, αφού πέρασε από εικόνα και ήχο στον χώρο σου, έλαβε τέλος. Εσύ όμως συνέχισε να κινείσαι…
“You’ve gotta dance like there’s nobody watching,
Love like you’ll never be hurt,Sing like there’s nobody listening,And live like it’s heaven on earth.”
― William W. Purkey