Ελένη ΚαραβέλατζηΤο Reworks 2016 ήρθε να αλλάξει την άποψή μας για την ηλεκτρονική μουσική!
Από τη πρώτη χρονιά που ήρθα ως φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη άκουγα από όλους για αυτό το festival, το Reworks. Όλοι μιλούσαν για μια μεγάλη διοργάνωση, που μόλις έμαθα οτι περιελάμβανε ηλεκτρονική μουσική, με ξένισε αμέσως. Γενικά η ηλεκτρονική μουσική ποτέ δεν μου είχε αρέσει ιδιαίτερα. Μάλιστα, πολλές φορές μου δημιουργούσε και πονοκέφαλο. Οπότε δεν περίμενα ποτέ να βρεθώ σε ένα τέτοιο festival και να επιβιώσω χωρίς ημικρανίες.
Πέρυσι, όμως, μετά από ακόμα μια χρονιά που άκουγα όλους μου τους φίλους να το εκθειάζουν, είπα πως πριν τελειώσω με τις σπουδές μου θα του έδινα μια ευκαιρία, για την εμπειρία βρε παιδί μου. Οπότε, αφού είχα και δωρεάν εισιτήριο, αποφάσισα να το τολμήσω στο Reworks 2016.
Γιατί δωρεάν εισιτήριο; Για όσους δε το γνωρίζουν, το CU δίνει 1+1 εισιτήριο δώρο, οπότε με ένα μήνυμα πας όπου θες με τη παρέα σου έχοντας πληρώσει τα μισά. (Και πίστεψε με, σε festival όπως το Reworks που το εισιτήριο του Σαββάτου κάνει 30€, αυτή η προσφορά είναι σκέτη γλύκα για την τσέπη του φοιτητή! – Βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι, και τα δωρεάν εισιτήρια για τα Odeon ή ο δωρεάν καφές των Mikel δεν υστερούν γλύκας!) Αλλά δεν θα πολυλογίσω άλλο με αυτά, μπες στη σελίδα του CU Around και ενημερώσου!]
Επιστρέφω, λοιπόν, στο θέμα, το Reworks 2016. Εγώ επέλεξα να πάω σε δύο από τις τέσσερις βραδιές, που διήρκεσε το festival (14-18 Σεπτεμβρίου), την Παρασκευή και το Σάββατο.
Την Παρασκευή πήγαμε αρχικά με κάτι φίλους στο open free stage που είχε στην Ζεύξιδος, όπου γινόταν κυριολεκτικά χαμός! Ήταν πολύ ωραία και πραγματικά είχε πολύ κόσμο, γενικά το κέντρο είχε μια τρομερή ζωντάνια με τη μουσική και τον κόσμο εκεί.
Οπότε κάπως έτσι άρχισα λίγο να ‘μπαίνω στη φάση’ του Reworks 2016.
Κατά τις 12-1, το πάρτι συνεχίστηκε στο Block 33, ένα μεγάλο πολυχώρο λίγο δυτικά της πόλης, όπου υπήρχαν δύο stages και γέμισαν τη βραδιά πολλοί καλλιτέχνες. Είχε και πάλι πάρα πολύ κόσμο και στα stages γινόταν χαμός, ειδικά από μια ώρα και μετά.
Επειδή έκανα το λάθος και δεν είχα μελετήσει καλά τα ονόματα πριν πάω, δεν ξεχώρισα κάποιον αγαπημένο καλλιτέχνη. Αλλά μου άρεσαν όλοι όσοι άκουσα (γενικά είναι καλό να το κάνετε αυτό πριν πάτε σε ένα festival, βοηθάει πολύ στο να καταλάβετε πράγματα, ειδικά όταν το είδος της μουσικής είναι κάτι νέο για σας)!
Το Σάββατο, πιο οργανωμένη αυτή τη φορά, πήγα και πάλι με αυτούς τους φίλους στο ‘Μύλο’, όπου και στεγαζόταν το Reworks για εκείνο το βράδυ.
Εκεί, αρχικά έγινε το opening στο open-air stage, όπου και γινόταν επιεικώς πανικός! Το vibe ήταν πραγματικά μοναδικό! Γενικά, εκείνο το βράδυ υπήρχαν αρκετά διαφορετικά stages, με πολλούς καλλιτέχνες για να διαλέξεις, οπότε αν τύχαινε να μην σου αρέσει κάτι, μπορούσες να πας στο επόμενο.
Εμείς, μετά από το εξωτερικό stage πήγαμε σε αυτό που έπαιζε ο νικητής του CU Onstage, Nikola Regulus, ο οποίος κατάφερε να μας ξεσηκώσει και να γεμίσει το χώρο και να ξεκινήσει τέλεια τη σειρά των εμφανίσεων.
Στη συνέχεια, ακολούθησε ο Sefton, ο οποίος μου άρεσε αρκετά και συνέχισα τριγυρίζοντας στα υπόλοιπα stage, τα οποία επίσης ευχαριστήθηκα πολύ.
Εν τω μεταξύ όμως, επειδή στο Reworks υπήρχε ένα Techno Room από το CU στο οποίο μπορούσες να μπεις και να παίξεις ο ίδιος μουσική, εννοείται έκανα κι αυτό. Και εννοείται, σε κάποια φάση γέμισε και φαινόταν σαν ένα κανονικό stage!
Στη συνέχεια, απολαύσαμε με την παρέα τον Agoria και τον Michael Mayer, όπου γνώρισα και άλλα παιδιά (γιατί αυτά είναι τα καλά στα festivals!), ενώ παράλληλα περιμέναμε να πάρουμε σειρά για να ξαναμπούμε στο πάνω stage και να δούμε το «μεγάλο όνομα» της βραδιάς, τον Maceo Plex.
Εκεί, τελικά καταφέραμε να μπούμε κατά τις 6 το πρωί και γινόταν ακόμα χαμός. Για να μην τα πολυλογώ, 9 το πρωί φύγαμε από το Reworks και αυτό λέει ήδη πολλά, ειδικά για ένα άτομο που δεν θα άκουγε τέτοια μουσική.
Συνοψίζοντας, τι μένει από το Reworks 2016; Είναι μια τρομερή διοργάνωση που σίγουρα μπορεί να συγκριθεί με τα καλύτερα festivals του εξωτερικού, γι’ αυτό και πολλοί ξένοι έρχονται κάθε χρόνο γι’ αυτό!
Ακόμα κι αν δεν ακούς ηλεκτρονική μουσική, πρέπει να πας για την εμπειρία έστω και μια φορά και σίγουρα θα πρότεινα ένα εισιτήριο για όλες τις ημέρες, κάτι που σκέφτομαι σοβαρά να κάνω του χρόνου.
Θεωρώ, πως μαθαίνεις αρκετά από την καλή πλευρά της ηλεκτρονικής μουσικής και αξίζει έστω και σαν άκουσμα.
Επιπλέον, θέλει καλή παρέα, που να μην έχει θέμα και να τσαλαπατηθεί λίγο από το χαμό που χορεύει, και προαιρετικά, όρεξη για να γνωρίσεις και άλλες παρέες.
Άρα, αν άξιζε; Απόλυτα!!!
Τα λέμε στο επόμενο! #Reworks2017
Περισσότερα για τη διοργάνωση στο site τους και στη σελίδα τους στο Facebook.