Αλίσια ΦοήΜία ταινία που πρέπει και δεν πρέπει να δεις… οι λόγοι παρατίθενται στο άρθρο.
Το παράξενο τσίρκο είναι μία ταινία σκληρή και αριστουργηματική. Να ξεκαθαρίσω από την αρχή πως δεν την προτείνω σε όσους δεν βλέπουν “βαριά” θρίλερ ή δεν έχουν δει ας πούμε το Κουρδιστό Πορτοκάλι επειδή “περιείχε πολύ βία”. Για την ακρίβεια δε θα έπρεπε να την προτείνω σε κανέναν. Αλλά όσοι αποφασίσουν -με δική τους ευθύνη- να την δουν, τελικά δε θα θεωρήσουν πως έχασαν το χρόνο τους.
Περίληψη και συντελεστές:
Μία συγγραφέας ερωτικών ιστοριών γράφει μία νουβέλα για την καταστροφή μιας οικογένειας από φόνους, νοσηρές καταστάσεις, σεξουαλικές και κάθε άλλου είδους παρενοχλήσεις. Ο βοηθός της αναλαμβάνει να ερευνήσει κατά πόσο αυτή η ιστορία είναι αληθινή. Όμως η πραγματικότητα πίσω από την ιστορία είναι πολύ σκληρή για να την αντέξει.
Σκηνοθέτης και σεναριογράφος είναι ο Sion Sono, ο οποίος είναι εξοικειωμένος με τέτοιου είδους σενάρια και το συγκεκριμένο αποτελεί την κορυφή της έμπνευσης του. Τα ονόματα των υπόλοιπων ηθοποιών δεν θα τα αναφέρω γιατί και να το κάνω δεν θα καταλάβει κανείς μας τίποτα, αλλά αξίζει να αναφέρω ότι είναι ένα καστ ηθοποιών με υπεράνθρωπο ερμηνευτικό ταλέντο και είναι πολύ πιθανό να αναζητήσετε κάποιους από αυτούς μετά το τέλος της ταινίας. Μη σας τρομάζει το γεγονός ότι είναι Ιαπωνική, τα περισσότερα θρίλερ άλλωστε έχουν βασιστεί σε Ιαπωνικές παραγωγές πριν εμπορευματοποιηθούν από τον Αμερικάνικο κινηματογράφο και χάσουν την αρχική τους μαγεία.
Λίγα λόγια για την ταινία:
Καταρχήν να προσδιορίσουμε το είδος της. Δεν είναι θρίλερ. Μπορεί να χαρακτηριστεί ταινία τρόμου αλλά το κύριο θέμα κινείται γύρω από κοινωνικό άξονα. Είναι ταινία μυστηρίου, δραματική, αλλά κυρίως ενοχλητική. Αν είστε λάτρεις των σκηνών splatter και σας αρέσουν ταινίες τύπου Saw, να σας πληροφορήσω πως αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στο Strange Circus. Όχι μόνο από άποψη αίματος, αλλά και από άποψη ολοκληρωμένου storyline. Έχει πολύ δυνατή ιστορία και αυτό είναι που την κάνει να δραπετεύει από το είδος των θρίλερ και να συγκαταλέγεται σε μία δική της κατηγορία με πιο κατάλληλη ονομασία το “περίεργο“.
Γιατί δεν πρέπει να την δείτε:
Είναι υπερβολικά παράξενη, αλλά για κάποιο λόγο δε θα επιχειρήσετε να την κλείσετε ούτε μία στιγμή. Οι λέξεις που αντιπροσωπεύουν το τι πρόκειται να δείτε είναι: βιασμοί, αιμομιξία, σκληρότητα, τρόμος, ψυχικές διαταραχές και αίμα, πολύ αίμα. Επίσης, να ξέρετε ότι δε θα θέλετε να ξαναδείτε μπροστά σας θήκη βιολιού, ποτέ. Όσο τη βλέπετε μπορεί να υπάρξουν στιγμές που θα εύχεστε να μπορούσατε να την ξε-δείτε αλλά αν παρόλα αυτά, έχοντας διαβάσει μέχρι εδώ, θέλετε ακόμα να την παρακολουθήσετε, μπορείτε να μάθετε παρακάτω τα θετικά της.
Γιατί δεν θα μετανιώσετε που την είδατε:
Θα μπερδέψει το μυαλό σας με κάθε δυνατό τρόπο, θα σας δημιουργήσει απορίες κατά τη διάρκεια αλλά μέχρι το τέλος όλα θα έχουν λυθεί. Έχει αμέτρητες ανατροπές και εναλλαγές που θα σας εκπλήξουν, κορυφώνοντας προς το τέλος που σίγουρα δεν θα ταιριάζει με καμία από τις υποθέσεις σας για το τι μπορεί τελικά να συμβεί. Το παράξενο τσίρκο είναι λυτρωτικό, γιατί παρουσιάζει με τον καλύτερο τρόπο το αίσθημα της δικαίωσης και της εκδίκησης. Αλλά είναι και αληθινό, γιατί αυτές οι καταστάσεις μπορεί να μην συμβαίνουν σε τέτοιο βαθμό, αλλά συμβαίνουν. Από τα βαθιά ψυχολογικά προβλήματα, την εκμετάλλευση και την διπροσωπία, μέχρι την ενδοοικογενειακή βία, τους βιασμούς και την διαστροφή είναι πράγματα που κάποιοι δεν αντέχουν να δουν ούτε σε ταινία, αλλά κάποιοι άλλοι τα βιώνουν στην πραγματικότητα.
Όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι πέρα από τις εκπληκτικές ερμηνείες αυτό που ξεχωρίζει είναι η σκηνοθεσία και το χρωματικό φάσμα. Γίνεται η καλύτερη χρήση του κόκκινου που έχει υπάρξει στο σινεμά. Σκηνές γεμάτες θερμά χρώματα και λήψεις που αιχμαλωτίζουν την ατμόσφαιρα της ιστορίας. Η ταινία είναι όμορφη με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο.
Αν είστε έτοιμοι, λοιπόν, να διαταράξετε το μυαλό σας και την ησυχία σας δεν έχετε παρά να δείτε “Το Παράξενο Τσίρκο”. Το σίγουρο είναι πως θετικά ή αρνητικά, σίγουρα μετά θα το συζητάτε.