FrapressΕπειδή φημιζόμαστε για τη φαντασία μας, επιχειρήσαμε άλλο ένα ομαδικό άρθρο για να μοιραστούμε τις… εμπνεύσεις μας! Όλα ξεκίνησαν όταν ονειρευτήκαμε πως έχουμε ένα κατοικίδιο που μιλάει!
Όταν έχεις κατοικίδιο έναν γάτο, η ζωή σου μπορεί να γεμίσει από αγάπη
και τρυφερότητα, αλλά και συνάμα μπορεί να γίνει πολύ δύσκολη. Σήμερα,
όμως, δεν θα ασχοληθούμε με το τι τραβάω εγώ από τον γάτο μου, αλλά με
τι τραβάει αυτός από μένα. Και σίγουρα τραβάει πολλά το ζωντανό. Κι αν
είχε στόμα να μιλήσει, υποθέτω πως θα ήθελε να μου πει πολλά. Ένας,
υποθετικός μονόλογος του γάτου μου προς εμένα θα ήταν κάπως έτσι:
” Αγαπητό μου αφεντικό,
Το ξέρω πως με αγαπάς, πώς θα μπορούσες άλλωστε να μη με αγαπάς, αφού
είμαι ο πιο όμορφος γάτος της γειτονιάς, ή μάλλον της Αθήνας, ‘ντάξει
του κόσμου όλου, αλλά δεν μου αρέσει να περιαυτολογώ… Απλά προσπάθησε
την αγάπη σου αυτή να την εκφράζεις με μη ενοχλητικούς τρόπους. Μην με
ενοχλείς όταν κοιμάμαι!! Για ένα γάτο δύο πράγματα είναι ιερά, ο ύπνος
και το φαΐ! Δεν θέλω να ‘μαι αχάριστος, από φαγητό δεν έχω παράπονο,
αλλά γιατί πάντα μα ΠΑΝΤΑ θες να με χαϊδεύεις κάθε φορά που γλαρώνω;
Όταν θέλω εγώ χάδια, το ξέρεις πολύ καλά πως έχω τον τρόπο μου να
έρχομαι και να χώνομαι ανάμεσα σου ζητώντας τρυφερότητα. Αν δεν το
κάνω, σημαίνει πολύ απλά πως δεν το θέλω! Και ειδικά, μην μου ζουμπάς
την κοιλιά όταν έχω φάει! Αλλιώς θα αναγκαστείς να ξαναζήσεις τη
μοναδική εμπειρία του να με δεις να κάνω εμετό, και πίστεψέ με δεν το
θες. Κάτι ακόμη, που η αγάπη σου για μένα σε οδήγησε να κάνεις,
θέλοντας απεγνωσμένα να με κρατήσεις δίπλα σου, έκανες την κάκιστη
επιλογή να με στειρώσεις. Μην απορείς, όμως, γιατί είμαι όλη την ώρα
κατσούφης και βαριεστημένος! Αν δεν μπορώ να έχω γάτα, έτσι είμαι, και
εσύ έτσι θα ήσουν.
Εν πάση περιπτώσει, όσο περήφανος κι αν είμαι κι όσο ανεξάρτητος
μπορεί να το παίζω, το ξέρεις πως κατά βάθος σε χρειάζομαι. Και σε
χρειάζομαι γιατί με τον δικό μου γατίσιο τρόπο σε αγαπάω. Νιάου!! Άσε
με τώρα γιατί πείνασα.. Νιάάάου..!!”
Μαρία Τσιμάρα
Ça suffit!
Σταματήστε να ασχολείστε με την προσωπική μου ζωή, s’il vous plaît!
Με έχετε κουράσει με τις αγωνίες σας. Πότε θα νοικοκυρευτώ, πότε θα γίνω μάνα… Είμαι μια χαρά στην ησυχία μου! Χωρίς υποχρεώσεις ή δεσμεύσεις, σουλατσάρω ανέμελα και αφ’ υψηλού, ελεύθερη κι ωραία.
Γιατί με ταλαιπωρείτε; Εμένα που σας κάνω τόσο υπέροχη παρέα, σας επιτρέπω να με αγκαλιάζετε, να με χαϊδεύετε, να διοχετεύετε όλη σας την τρυφερότητα. Μην ξεχνάτε ότι φροντίζω και για τη φυσική σας κατάσταση αφού σας αναγκάζω κάθε λίγο να έρχεστε 2 ορόφους πάνω να μου ανοίξετε την μπαλκονόπορτα να μπω για να κατέβω. Πόσες φορές θα σας το πω; Για την υγεία σας το κάνω! Ανεβαίνω στη λεμονιά και μετά πηδάω στο μπαλκόνι, ρεμβάζω, παίρνω τον αέρα μου και μετά σας καλώ. Δεν είναι ότι δεν μπορώ να κατέβω ή ότι φοβάμαι το ύψος. Αλλά μια αριστοκράτισσα σαν εμένα κατεβαίνει μόνο από τις σκάλες. Προς θεού, επουδενί μην κόψετε τη λεμονιά! Αυτή μας κρατάει όλους σε φόρμα!
Για να επανέλθω στο θέμα, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΑ. Βλέπω τις άλλες τι έχουν πάθει. Κρεμααάσανε, μένουν απεριποίητες, κυκλοφορούν για βιοπορισμό και μόλις δουν αρσενικό… ουου τυφλώνονται! Οι καημένες! Κι αυτά τα αρσενικά… μα τι χλεχλέδες κυκλοφορούν. Ούτε να σε προσεγγίσουν όμορφα, να σε φλερτάρουν, να σε διεκδικήσουν. Λίγο να τους κουνήσεις την ουρίτσα σου και νομίζουν ότι θα ανέβουν έτσι απλά και στο κρεβάτι σου.
Επειδή δεν μου αρέσουν οι πολλές κουβέντες, σας παρακαλώ πάψτε να αναρωτιέστε γιατί δεν έχω γίνει ακόμα μάνα. Δεν έχει βρεθεί ο κατάλληλος να μου ταράξει τα νερά, να με αναστατώσει, να έρθει σαν κύριος να με ζητήσει. Δεν μπορεί μια κεραμιδόγατα σαν εμένα να κάνει παιδιά με τον πρώτο τυχόντα.
Και για να μην ξεχνιόμαστε υπενθυμίζω: να μην κοπεί η λεμονιά. Κι αν γίνεται πείτε στον σκύλο να μην με κοιτάει έτσι γιατί θα του ρίξω καμιά νυχιά. Α! και την κονσέρβα πάπιας την προτιμώ ολόκληρη στο κεσεδάκι – όχι τσιγγουνιές. Α! και να με χτενίσετε την Κυριακή γιατί έχω γίνει σαν τον Bob Marley και δεν μου πάει καθόλου η τσίβα.
Φιλικά,
Μένια η Καραμελένια
Ελένη Βαλσαμάκη
Τη λένε Bella και είναι πλέον ένα 8χρονο canis-griffon, απίστευτα έξυπνη αλλά άκρως εγωίστρια. Φυσικά πολλές φορές έχω αναρωτηθεί τι θα μπορούσε να πει αν είχε λαλιά. Μέχρι στιγμής περιορίζεται στο να δαγκώνει την ουρά της όποτε νευριάζει, αλλά είμαι σίγουρος ότι πολλές φορές αυτό που σκέφτεται θα αποτυπωνόταν τέλεια αν μπορούσε να το φωνάξει κιόλας.
Ας ξεκινήσω από την αγαπημένη μας κίνηση. Έχουμε αναπτύξει το δικό μας χορευτικό υπό τους ήχους του τραγουδιού “I like to move it”. Εκεί λοιπόν όπως την έχω ψηλά δεν είναι λίγες οι φορές που πραγματικά την ακούω να λέει:
-Άσε με κάτω ρε, δε θέλω να χορέψω άλλο. Αρκετά! Ούτε στο video-clip από το παιδικό τόση φιγούρα ρε δικέ μου.
Επίσης όταν πηγαίνουμε βόλτα πάντα μου αρέσει να τη συναγωνίζομαι στο τρέξιμο, καθότι σκυλί αυτή, wanna-be δρομέας εγώ, υπάρχει άμεση σύνδεση. Πάλι όμως φαίνεται να είναι μερικές φορές σε mood:
-Δε μπορώ άλλο. Μου έχει βγει η γλώσσα ρε. Κόψε λίγο και περίμενε.
Φυσικά οι στιγμές σκυλίσιας ζωής δε λείπουν από το καλεντάρι μας. Είτε πάνω στον καναπέ, είτε απλά δίπλα στη ζεστασιά της σόμπας, είτε το καλοκαίρι στο μπαλκόνι να απολαμβάνει τον ήλιο. Και να έχεις επισκέψεις στο σπίτι που να θέλουν να παίξουν με το σκυλί και το σκυλί να είναι σε φάση έτοιμο να πει:
-Μα καλά, δε βλέπετε ότι την έχω αράξει; Αφήστε με τώρα. Καμία όρεξη για τίποτα, μόνο να κοιτάω το μαυρόασπρο άπειρο και να ακούω την ανάσα μου. Αν βαρεθώ θα πάω να πιω νερό και πάλι πίσω… Ωωωωχ!
Τέλος όμως υπάρχουν και εκείνες οι στιγμές που κάποιοι άνθρωποι φοβούνται τα σκυλιά. Είπαμε όμως, η Bella είναι πανέξυπνη και το καταλαβαίνει. Και επειδή ακριβώς το καταλαβαίνει, συμπεριφέρεται αναλόγως. Η ιστορία λοιπόν πάει κάπως έτσι:
-Τώρα θα σου δείξω εγώ. Γαβ, γαβ.
Και ορμάει να δαγκώσει. Μεμιάς κάνει πάλι πίσω, αφού απλά αστειευόταν. Αλλά και πάλι συνεχίζει.
-Έλα μωρέ πλάκα σου κάνω. Άντε χάιδεψέ με, αφού ξέρεις πως μ’ αρέσει. Αλλά αν κάνεις πως φοβάσαι πάλι, στην άναψα.
Αντώνης Ματζαβίνος
Φοβάμαι τον ανεμιστήρα. Πολύ.
Νομίζω ότι απ΄όταν αρχίσατε να με λέτε «τίγρη» την έχω ψωνίσει περισσότερο.
Δηλαδή τώρα εσένα σου αρέσει να σου πιάνουν την κοιλιά;
Όταν με φωνάζεις, δεν έρχομαι με την πρώτη για να το παίξω και λίγο δύσκολος και να μην σε κακομάθω.
Πάντα μπορείς να με ταΐζεις περισσότερο.
Μερικές φορές ουρλιάζω σαν να έχω χτυπήσει μόνο και μόνο για να ασχοληθείς μαζί μου.
Το σπίτι είναι δικό μου.
Μερικές φορές, όταν ξυπνάς νωρίς μου αρέσει να σου θυμίζω ότι είμαι γάτα και μπορώ να συνεχίσω να κοιμάμαι.
Θέλω να παίζουμε πιο συχνά κυνηγητό.
Είναι απαίσιο όταν φεύγεις για διακοπές. Είμαι μόνος και φοβάμαι πως δεν θα ξανάρθεις ποτέ.
Μερικές φορές θα βγαίνω στο ισόγειο για να αποδείξω στον εαυτό μου ότι είμαι ακόμα περιπετειώδης.
Μου αρέσει να κάθομαι ψηλά για να παρατηρώ καλύτερα όλους εσάς τους πληβείους.
Έχεις περίεργους φίλους.
Όταν με πατάς, ξέρω ότι είναι πάντα καταλάθος.
Μου αρέσει να με βουρτσίζεις. Επίσης μου αρέσει να περιφέρομαι στο σπίτι ενώ το κάνεις.
Δίνε μου συχνότερα γάλα.
Οι κατσαρίδες και τα άλλα ζωύφια που σου σκοτώνω κάθε τόσο είναι δωράκι. Από μένα για σένα. Παρακαλώ, δεν κάνει τίποτα.
Μην αναρωτιέσαι καν αν ξαπλώνω επίτηδες πάνω στα βιβλία σου όταν διαβάζεις.
Μην μου ξαναφέρεις μωρό γατί. Φοβάμαι πως θα το αγαπάς πιο πολύ από εμένα διότι έχω γεράσει.
Μου αρέσει να βλέπουμε μαζί σειρές και ταινίες.
Όσο ζω θα γραπώνομαι από το πόδι σου ενώ περνάς από δίπλα για να σε κρατάω σε εγρήγορση.
Είμαι καλύτερος από εσένα στο μανικιούρ. Για αυτό μην μου ξανακόψεις τα νύχια.
Ευχαριστώ που δεν μου κρεμάς κουδουνάκια ή που γενικά δεν κάνεις κάτι που θα έκανε τα άλλα γατάκια να με κοροϊδεύουν.
Δεν ξέρω τι θέλω. Αλλά ξέρω τι δεν θέλω.
Μπορεί να είμαι δύσκολος, αλλά υπάρχει λόγος που σκαρφαλώνω ακόμα πάνω σου για να κοιμηθώ, όσο και να με ξεβολεύεις.
Τα ρούχα σου είναι πιο ωραία με τρίχες μου πάνω.
Όταν στεναχωριέσαι θα έρχομαι πάντα κοντά σου για αγκαλίτσες.
Το νερό της μπανιέρας είναι πιο ωραίο από το δικό μου και θα πίνω αυτό.
Μερικά πράγματα δεν καταλαβαίνω γιατί τα κάνεις, όμως υποθέτω τα κάνεις για το καλό μου γιατί ζω ακόμα.
Δεν είσαι η ιδανική μαμά. Όμως, για άνθρωπος, καλή είσαι.
Ξέρω ότι μου συγχωρείς τη γκρίνια μου και με αγαπάς όπως είμαι γιατί κάποιον σου θυμίζω.
Δανάη Νάντια Λοΐζου Μάνσκε
Α μια πέτρα! Ας πάω εκεί.
Α μια πέτρα! Ας πάω εκεί.
Α μια πέτρα! Ας πάω εκεί.
Α μια νιφάδα! Ας τη φάω.
Α μια γέφυρα. Ας περάσω από κάτω της.
Α μια πέτρα! Ας πάω εκεί.
Α μια πέτρα! Ας πάω εκεί.
Σχόλιο: είναι πολύ βαρετό να έχεις χρυσόψαρο για κατοικίδιο…
Κατερίνα Χλιάρα