FrapressΜάλλον το φιλί είναι θέμα απλά της δυτικής κουλτούρας…
Ανάμεσα σε 168 κουλτούρες, μόνο το 46% ανταλλάζουν φιλιά, με τη ρομαντική έννοια. Αυτό δείχνει την αντίθεση σε μια παλιότερη έρευνα που έδειχνε το ίδιο ποσοστό στο 90%. Το φιλί είναι μια συμπεριφορά που μαθαίνεται κυρίως στις δυτικές κοινωνίες. Οι ερευνητές βρήκαν ότι οι άνθρωποι από πιο πολύπλοκες κοινωνίες φιλούν πιο συχνά.
Μπορεί να νομίζουμε ότι ένα παθιασμένο φιλί είναι μια παγκόσμια ευχαρίστηση, αλλά σε μερικές κουλτούρες, το φιλί δεν υπάρχει καν!
Σύμφωνα με μία νέα έρευνα, λιγότερες από τις μισές κοινωνίες σε όλον τον κόσμο χρησιμοποιούν το φιλί για να εκφράσουν σεξουαλικό πόθο – και κάποιες κοινωνίες το βρίσκουν και αποκρουστικό.
H έρευνα απέδειξε ότι από τις 168 κουλτούρες σε όλο τον κόσμο, μόνο το 46% αυτών φιλάει με τη ρομαντική έννοια. Τα ποσοστά κάθε χώρας που φιλιούνται ή όχι απεικονίζονται στο χάρτη.
Για παράδειγμα, οι πληροφορίες λένε ότι 15 κουλτούρες από τις 33 στη Βόρεια Αμερική δε φιλιούνται.
Το ρομαντικό φιλί ανταλλάσσεται σε όλες τις χώρες της Μέσης Ανατολής, αλλά στην Ευρώπη, 3 στις 10 χώρες στην έρευνα βρήκαν ότι το φιλί ως ρομαντικό σενάριο είναι απαράδεκτο.
Στην Ασία, 27% ή 10 από τις 27 χώρες, δεν φιλιούνται ρομαντικά.
Η νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε σ’ ένα άρθρο στο American Antropologist , επικεντρωνόταν στα ρομαντικά φιλιά μεταξύ των ζευγαριών.
«Κανένας εθνογράφος που εργαζόταν με φυλές από την Αφρική, τη Νέα Γουινέα ή από τον Αμαζόνιο δεν έχει αναφέρει κάποια περίπτωση στην οποία οι υπό μελέτη πληθυσμοί τους αντάλλαζαν ρομαντικά-σεξουαλικά φιλιά», αναφέρουν οι ερευνητές.
«Ωστόσο, το φιλί φαίνεται να σχεδόν πανταχού παρόν ανάμεσα σε 9 από τις 11 φυλές στην Αρκτική περιοχή (Βόρεια Ασία και Βόρεια Αμερική).
Σύμφωνα με το BBC, η φυλή Mehinaku στη Βραζιλία είπε πολύ εκδηλωτικά ότι είναι «αηδία».
O William Jankowiak από το Πανεπιστήμιο της Νεβάδα στο Λας Βέγκας ισχυρίζεται ότι η έρευνα αποκαλύπτει πώς το φιλί είναι μαθησιακή συμπεριφορά, που έχει δημιουργηθεί από τις δυτικές κοινωνίες και έχει περάσει στις γενιές.
Οι ερευνητές ήθελαν, επίσης, να ανακαλύψουν αν υπήρχε κάτι διαφορετικό ανάμεσα στις κουλτούρες που φιλούν και σε αυτές που δε φιλούν. Ανακάλυψαν ότι «υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στην παρουσία του φιλιού και στο επίπεδο διαστρωμάτωσης μέσα στην κοινωνία, με το φιλί να φαίνεται πιο συχνά στις πολύπλοκες κοινωνίες».
Συνολικά, η μελέτη έρχεται σε αντίθεση με μια παλιότερη έρευνα που ήθελε το ποσοστό να φτάνει στο 90%.
«Υποπτευόμαστε ότι μάλλον ο Δυτικός εθνοκεντρισμός μπορεί να καθοδηγεί την κοινή παρανόηση ότι το ρομαντικό-σεξουαλικό φιλί είναι (σχεδόν) παγκόσμιο», γράφουν οι ερευνητές.
Τα χείλη μας είναι ένα από τα πιο ευαίσθητα σημεία στο σώμα μας, γεμάτα αισθητικούς νευρώνες που συνδέονται με τα κέντρα ευχαρίστησης του εγκεφάλου.
Μερικοί πιστεύουν ότι γεμίζει τον εγκέφαλο με χημικά αγάπης, ασφάλειας και άνεσης που συνδέονται με το θηλασμό.
Και οι πρόγονοί μας μάλλον απογαλάκτιζαν τα μωρά τους με το από-στόμα-σε-στόμα τάισμα, ενδυναμώνοντας τη σύνδεση μεταξύ του κοινού σάλιου και της ευχαρίστησης.
Μια άλλη ιδέα είναι ότι οι πρόγονοί μας ελκύονταν από τα κόκκινα φρούτα και γι’ αυτό ανέπτυξαν τα κόκκινα χείλια για να δελεάζουν τους σεξουαλικούς παρτενέρ τους.
Το φιλί μειώνει τα επίπεδα της ορμόνης του στρες, κορτιζόλης, και αυξάνει την ορμόνη του «δεσίματος», την ωκυτοκίνη, οπότε είναι καλό για την υγεία και την ευτυχία μας.
Αλλά το φιλί, όπως το κάνουμε σήμερα, είναι μια σχετικά πιο πρόσφατη εφεύρεση, σύμφωνα με τον Rafael Wlodarski, έναν ερευνητή στο πανεπιστήμιο του Oxford.
Όπως είπε στο BBC, οι φερορμόνες, οι ορμόνες που ελκύουν το αντίθετο φύλο, είναι ένα μεγάλο κομμάτι που δείχνει πώς διαλέγουν τα θηλαστικά ένα σύντροφο.
«Έχουμε κληρονομήσει όλη τη βιολογία μας από τα θηλαστικά, απλά έχουμε προσθέσει και άλλα πράγματα όσο περνάει ο καιρός», είπε.
Αν η άποψή του είναι σωστή, τότε στις δυτικές κοινωνίες το φιλί είναι ένας απλός τρόπος να έρθουμε κοντά.
