Κατερίνα ΑδαμοπούλουΤο άρθρο περιέχει spoilers!
Το Θέατρο Ροές ανεβάζει φέτος ένα άγνωστο- σε πολλούς, ακόμα και σε εμένα- έργο του Fyodor Dostoyevsky “Τον Σωσία”. Το Frapress.gr παρακολούθησε την παράσταση και σας την παρουσιάζει…
Σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο συναντάμε, ένα μοναχικό και ήρεμο άνθρωπο εν ονόματι Γκολιάτκιν, που μάταια προσπαθεί να καταπολεμήσει τις ανασφάλειες και τους φόβους του. Ο Γκολιάτκιν είναι ένας φιλήσυχος άνθρωπος της πόλης ˙ που ενώ επιθυμεί διακαώς να αποκτήσει κοινωνικές συναστροφές, αντάξιες του κύκλου του, συνεχώς διαπράττει λάθη που τον εκθέτουν και τον υποβαθμίζουν στο περιβάλλον του. Κάθε φορά που του κλείνουν μια πόρτα, λέγοντας του πως δεν είναι επιθυμητή παρέα, εκείνος συνεχίζει να την χτυπά μ’ ένα αίσθημα ντροπής και ευελπιστεί πως η απάντηση που θα λάβει την επόμενη φορά να είναι διαφορετική. Έχοντας βιώσει την απόρριψη και τη σκληρότητα των συνανθρώπων του, που άλλοτε τον περιφρονούν και άλλοτε γελούν εις βάρος του, ο ήρωας μας αρχίζει να χάνει τον έλεγχο του εαυτού του και βυθίζεται σε σκοτεινές σκέψεις. Στο τελευταίο στάδιο της παράνοιας του δημιουργεί έναν άλλον Γκολιάτκιν, έναν Σωσία, που όμως είναι πολύ καλύτερος απο τον αυθεντικό. Το alter-ego του έχει χιούμορ, είναι κοινωνικός, αγαπητός σε όλους και του κλέβει την ζωή, επειδή έχει τη δύναμη να ζήσει.
Βαδίζοντας στα χνάρια του βιβλίου η παράσταση προσπαθεί με επιτυχία, να διεισδύσει στα μύχια της ανθρώπινης ψυχής και να μας αποκαλύψει επί σκηνής τους πιο σκοτεινούς μας φόβους.
Η σκηνοθεσία της Έφης Μπίρμπα είναι από τα πιο θετικά στοιχεία της παράστασης. Μ’ ένα λιτό σκηνικό καταφέρνει να δημιουργήσει μια πληθώρα εικόνων που περνούν ασταμάτητα μπροστά απ’ τα μάτια μας. Σ’ αυτό συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό και η αέναη κίνηση των ηθοποιών. Δεν υπάρχει καμία στατική σκηνή , τα πάντα κινούνται συνεχώς μέσα στον χώρο.
Δεν νομίζω να χρειάζεται να σας πω και εγώ πόσο καλός ηθοποιός είναι ο Άρης Σερβετάλης, αλλά νιώθω την ανάγκη να το κάνω και θα το κάνω: είναι μαγικός για ακόμα μια φορά. Παρακολουθώντας την παράσταση δεν έβλεπα έναν καλό ηθοποιό που πρωταγωνιστεί σ’ ένα πολύ καλό έργο, αντιθέτως ήταν σαν να ζωντάνευε μπροστά μου ο ήρωας του Dostoyevsky και επειδή λατρεύω τον τελευταίο, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα αυτή η μετουσίωση του Σερβετάλη.
Η υπέροχη σκηνοθεσία και οι ερμηνείες των ηθοποιών αντισταθμίζουν απολύτως την έλλειψη πολλών διαλόγων στο έργο. Κατά μια δική μου ερμηνεία, η απουσία αυτή ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι οι εικόνες και οι κινήσεις των ηθοποιών μαρτυρούν πιο πολλά απ’ όσα θα μπορούσαν να μας πουν οι λέξεις. Ενδεχομένως πάλι η απουσία τους να ήταν το απαραίτητο μέσο, για να δούμε την παράσταση και όχι απλά να την ακούσουμε.
Όταν τελειώσει η παράσταση μάλλον θα σας καταλάβει ένα αίσθημα κατάθλιψης που θα κορυφωθεί με μια μακρά συζήτηση με φίλους ή με τον εαυτό σας περί ζητημάτων ζωής και ευτυχίας. Μην φοβηθείτε όλα αυτά είναι φυσιολογικές “παρενέργειες” των όσων είδατε. Σας συμβουλεύω λοιπόν να παρακολουθήσετε το έργο μαζί με καλή παρέα, επειδή στη συνέχεια θα ακολουθήσει φιλοσοφική συζήτηση.
Πληροφορίες για την Παράσταση.
Θέατρο Ροές (Ιάκχου 16, Γκάζι)
Σκηνοθεσία: Έφη Μπίρμπα.
Ηθοποιοί: Άρης Σερβετάλης, Δρόσος Σκώτης, Γιώργος Συμεωνίδης, Συμεών Τσακίρης και Κωνσταντίνος Καρβουνιάρης .
Μέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη έως Σάββατο στις 21:00 , Κυριακή στις 20:00.
Τιμή εισιτηρίου: Κανονικό: 17 ευρώ, φοιτητικό και ανέργων: 12 ευρώ.