Μαρία ΤσιμάραΈχουν περάσει έξι χρόνια από την 6η Δεκέμβρη του 2008. Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, δεκαπεντάχρονος μαθητής, δολοφονήθηκε, σύμφωνα με το πόρισμα του εισαγγελέα, εν ψυχρώ από τον ειδικό φρουρό της Ελληνικής Αστυνομίας Επαμεινώνδα Κορκονέα, ο οποίος συνοδευόταν από τον συνάδελφο του, Βασίλη Σαραλιώτη, στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια. Όπως απέδειξε η ακροαματική διαδικασία, ο αστυνομικός σκόπευσε ευθεία και πυροβόλησε όχι μία, αλλά δύο επαναληπτικές βολές, μια παρέα 4-5 παιδιών στα Εξάρχεια, πετυχαίνοντας τον Αλέξανδρο στο στήθος. Ο άτυχος νεαρός διακομίσθηκε στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος, σύμφωνα με την ιατροδικαστική και βαλλιστική εξέταση. Το πόρισμα, συγκεκριμένα, του δικαστηρίου κήρυξε ένοχο ανθρωποκτονίας από πρόθεση, με άμεσο δόλο τον Επαμεινώνδα Κορκονέα, χωρίς κανένα ελαφρυντικό, καθώς τονίζεται ότι ο ειδικός φρουρός προέβη σε αυτή την πράξη χωρίς να έχει προκληθεί με οποιονδήποτε τρόπο. Σύμφωνα και με αυτόπτες μάρτυρες, η αντιπαράθεση ανάμεσα στους αστυνομικούς και στα άτομα που βρίσκονταν σε εκείνο το σημείο περιορίστηκε σε φραστική διένεξη.
Αρχικά, όμως, ερώτημα αποτελεί το πως βρέθηκαν οι δυο ειδικοί φρουροί στο εν λόγω σημείο. Με βάση αρχεία της αστυνομίας, είχαν κληθεί να μεταβούν στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας από το αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων για μια τροχαία παράβαση. Οι δυο αστυνομικοί, όμως, κατά παράβαση των καθηκόντων τους, παρέκκλιναν την πορεία τους και βρέθηκαν στην οδό Τζαβέλλα, όπου πραγματοποιήθηκε φραστικό επεισόδιο μεταξύ των αστυνομικών και μιας ομάδας νεαρών. Οι αστυνομικοί αντέδρασαν ρίχνοντας κροτίδες κρότου λάμψης . Δεν σταμάτησαν, όμως, μόνο εκεί. Στάθμευσαν το όχημα τους στην οδό Χαριλάου Τρικούπη και επέστρεψαν στον δρόμο που βρίσκονταν οι νεαροί με άγριες διαθέσεις και δίνοντας συνέχεια στο φραστικό επεισόδιο. Ο Αλέξανδρος παρενέβη στην διένεξη. Και η έκβαση της ιστορίας είναι γνωστή. Ο Αλέξανδρος κείτεται νεκρός από τις σφαίρες του ειδικού φρουρού. Όσοι ήταν παρόντες στο περιστατικό σαστίζουν, καθώς αδυνατούσαν να πιστέψουν τι είχε μόλις συμβεί.Ωστόσο, οι ειδικοί φρουροί αποχωρούν από την περιοχή και ειδοποιούν την αρμόδια υπηρεσία τους πως είχαν δεχτεί επίθεση από μεγάλη ομάδα αναρχικών και 30 κουκουλοφόρων, καθώς και δεν ανέφεραν τίποτα περί πυροβολισμών αρχικά. Για κάποιο χρονικό διάστημα τα ίχνη τους αγνοούνταν. Όταν έγινε γνωστή η είδηση, οι εμπλεκόμενοι φρουροί προσήχθησαν στο αστυνομικό τμήμα για ανάκριση και ορίστηκαν εισαγγελείς για να διερευνήσουν το περιστατικό. Με βάση την μετέπειτα μαρτυρία του ειδικού φρουρού, ο οποίος προσπάθησε να δώσει μια διαφορετική εκδοχή του τραγικού αυτού συμβάντος, πυροβόλησε, γιατί βρίσκονταν σε άμυνα, τρεις φορές, δύο στον αέρα και μια στο έδαφος, η τελευταία των βολών εξοστρακίστηκε στο έδαφος και χτύπησε τον νεαρό στο στήθος. Σε πρώτο βήμα, οι δυο ειδικοί φρουροί και ο διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Εξαρχείων τέθηκαν σε διαθεσιμότητα .Ο εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση και για παράνομη οπλοχρησία στον ειδικό φρουρό που πυροβόλησε, και στο συνάδελφό του άσκησε δίωξη για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία. Οι δύο ειδικοί φρουροί παραπέμφθηκαν σε τακτικό ανακριτή από τον οποίο έλαβαν προθεσμία για να απολογηθούν την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου.
Ο Ε. Κορκονέας συλλαμβάνεται
Ο θάνατος του μικρού Αλέξη και η αυθαιρεσία της ειδικής κατηγορίας της Ελληνικής αστυνομίας πυροδότησαν σχεδόν πρωτόγνωρες βίαιες κοινωνικές αντιδράσεις, σε ολόκληρη της χώρα. Η είδηση έγινε σύντομα πρώτο θέμα σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Μερικά, εξ αυτών, δε, προσπάθησαν να διαστρεβλώσουν την αλήθεια ή να υποβαθμίσουν την σημασία του γεγονότος. Όμως, η οργή του κόσμου ήταν ανεξέλεγκτη. Οι πρώτοι που ξεσηκώθηκαν ήταν οι μαθητές, οι φοιτητές και οι νέοι. Στο πρόσωπο του Αλέξη έβλεπαν τον φίλο τους, που θα μπορούσε να είχε χάσει κι αυτός την ζωή του λόγω αντιστοίχων ενεργειών. Την επόμενη κιόλας ημέρα, έγιναν καταλήψεις σε πολλά γυμνάσια και λύκεια της Ελλάδας ενώ ο υπουργός Παιδείας κήρυξε την επομένη ημέρα, ημέρα πένθους και κλειστές παρέμειναν και σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Πορείες μαθητών και απεργίες καθηγητών ακολούθησαν τις επόμενες ημέρες.Εκτός, όμως από ειρηνικές διαμαρτυρίες, σημειώθηκαν και πιο βίαιες, όπως επιθέσεις με βόμβες μολότοφ σε αστυνομικά τμήματα.
στιγμιότυπο από τα επεισόδια στα κέντρο της Αθήνας
Είναι πολύ σημαντικό, ακόμη, να αναφέρουμε κάποιος από τους λόγους που συνέβαλαν στο κοινωνικό αυτό φαινόμενο. Την περίοδο του 2008 και κατά την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υπό τον Κώστα Καραμανλή, ουκ ολίγα σκάνδαλα διαφθοράς είχαν έρθει στην επιφάνεια (υπόθεση Μονής Βατοπεδίου, υπόθεση ομολόγων, σκάνδαλο Siemens κλπ) , οπότε και η λαϊκή δυσαρέσκεια είχε αμβλυνθεί κατά πολύ. Επιπλέον, διάφορα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας και κατάχρησης κρατικής εξουσίας είχαν προκαλέσει στο λαϊκό αίσθημα αρνητική στάση (χαρακτηριστικό παράδειγμα η υπόθεση ‘’ζαρτινιέρας”, όπου αστυνομικοί ξυλοκόπησαν νεαρό διαδηλωτή και η ποινή που τους αποδόθηκε υποτυπώδεις.) Τέτοια δυσάρεστα και κατακριτέα, ακόμα και από την ηγεσία της αστυνομίας, περιστατικά επηρέασαν την κοινή γνώμη δημιουργώντας αρνητικό στερεότυπο προς της αστυνομικές αρχές.
ο Ε. Κορκονέας και ο Β.Σαραλιώτης στο εδώλιο του κατηγορουμένου
Μέσα σε όλον αυτόν τον αλαλαγμό, η είδηση της δολοφονίας του Αλέξη ήταν απλά η αφορμή και το έναυσμα για κοινωνική έκρηξη και οργή εναντίων του κράτους. Η οργή αυτή εκφράστηκε με δολιοφθορές και εμπρησμοί κυριαρχούσαν σε όλα τα αστικά κέντρα, με αποκορύφωμα, όμως τα γεγονότα του κέντρου της Αθήνας. Στο στόχαστρο βρίσκονταν τράπεζες, μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες ή εμπορικά καταστήματα, τα οποία υπέστησαν σοβαρές ζημιές ή καταστράφηκαν ολοσχερώς. Οι εξεγερμένοι τα έβλεπαν ως ‘’εχθρούς’’ και εν μέρη ως υπαίτιους του συστήματος για την συγκεκριμένη κοινωνική κατάσταση. Πολλά, μαγαζιά μικρομεσαίων, παρ’ όλα αυτά ήταν θύματα επιθέσεων και υπέστησαν μεγάλες καταστροφές. Το πλιάτσικο δεν έλειπε και πολλά μαγαζιά είχαν συληθεί.
το φλεγόμενο χριστουγεννιάτικο δέντρο – μια από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες των ”Δεκεμβριανών”
Η κατάσταση είχε ξεφύγει εκτός ελέγχου τις επόμενες ημέρες, όπου τα επεισόδια συνεχίζονταν. Ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος συμβολικά την παραίτησή του για το περιστατικό για λόγους ευθιξίας η οποία δεν έγινε δεκτή από τον πρωθυπουργό. Οι φήμες περί εφαρμογής του άρθρου 48 του Συντάγματος για κήρυξη της χώρας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και επιβολής στρατιωτικού νόμου για επιβολή της τάξης ήταν πολύ έντονες. Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση δήλωσε πως επρόκειτο για τυφλές πράξεις βίας που δεν ενέχουν κανένα ιδεολογικό υπόβαθρο, και άρα δεν είναι επίφοβες. Η Στάση της κυβέρνησης,όμως, ήταν εξαιρετικά δύσκολη και λεπτή, καθώς από την μία έπρεπε να επιβάλει την τάξη και από την άλλη να μην υπάρξει σε καμία περίπτωση δεύτερος νεκρός. Παρ’ όλα αυτά, η ρήξη χημικών και ο πετροπόλεμος μεταξύ ΜΑΤ και διαδηλωτών δεν αποφεύχθηκε. Ερωτηματικά είχαν δημιουργηθεί για την ταυτότητα των κουκουλοφόρων που ήταν πρωταγωνιστές στα επεισόδια. Ορισμένοι τους εξέτασαν σε κόμματα της αντιπολίτευσης, άλλοι στην εξωκοινοβουλευτικοί αριστερά κι άλλοι τους χαρακτήριζαν παρακρατικούς ή προβοκάτορες. Το ερώτημα αυτό, παρ’ όλα αυτά, μένει ακόμη αναπάντητο. Σημειωτέον πως η στάση της αστυνομίας εξακολουθούσε να είναι ιδιαίτερα σκληρή παρά τα ήδη πεπραγμένα γεγονότα. Προκλητικές ήταν και φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν με αστυνομικούς να προτάσσουν τα όπλα τους και να ρίχνουν βολές στον αέρα. Θύματα της αστυνομικής βίας,μεταξύ άλλων, ήταν και δημοσιογράφοι που κατέγραφαν τα γεγονότα.
η επίμαχη φωτογραφία όπου αστυνομικοί προτάσσουν τα όπλα τους κατά διαληλωτών
Η Τρίτη 9 Δεκεμβρίου ήταν ημέρα της κηδείας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και παρευρέθηκαν χιλιάδες κόσμου.Μετά την κηδεία σημειώθηκαν επεισόδια πετροπόλεμου με ομάδες των ΜΑΤ .Τα επεισόδια συνεχίστηκαν μέχρι και την 18η Ιανουαρίου, ημέρα μνημοσύνου του θανάτου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Όμως,τίποτα δεν είναι, πλέον, ίδιο με το παρελθόν.Ο Δεκέμβρης του 2008 επέδρασαν καταλυτικά στην κοινωνία. Το τραγικό γεγονός της δολοφονίας ενός αθώου παιδιού, που απλά βρέθηκε στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή, επηρέασε όλη την σύγχρονή νέα γενιά. Πολύ πιστεύουν εν αγνοία του πως αποτελεί σύμβολο της γενίας του 21ου αιώνα. Ο Αλέξης χαρακτηρίζονταν ως ένα πολύ ήσυχο παιδί , επιμελής μαθητής, προερχόμενο από μια σχετικά ευκατάστατη οικογένεια. Ουδεμία σχέση είχε με τον αντιεξουσιαστικό χώρο, όπως το ισχυρίζονταν ορισμένοι βεβηλώνοντας την μνήμη του. Δεν πρόλαβε να σπουδάσει, δεν πρόλαβε να αγωνιστεί, δεν πρόλαβε να μεγαλώσει. Κι όμως τον αγώνα που δεν έκανε, πράττουν στο όνομά του χιλιάδες άλλοι.
Τέλος, θα ήταν αμέλεια, και ιδιαίτερα υπό το βάρος των τρεχόντων γεγονότων να μην αναφερθεί πως ένας εκ των παρόντων στο συμβάν και φίλος του Αλέξη ήταν ο Νίκος Ρωμανός.
Οδός Α. Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια
πηγή : Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα