FrapressΑντικείμενα και ψυχαναγκασμοί
- Οι οδοντόκρεμες πρέπει να πιέζονται σωστά, από πάνω προς τα κάτω και ΠΟΤΕ από τη μέση. Επίσης, πρέπει πάντα να ταπώνονται-καπακώνονται-βιδώνονται και να αφήνονται στη θέση τους. Σε διαφορετική περίπτωση, όχι μόνο χαλάς τη μέρα μου που ξυπνάω και βλέπω αυτό το ΧΑΟΣ, χαλάς και τη δική σου μέρα γιατί σε ξυπνάω για να το φτιάξεις και να αποκτήσει ο κόσμος ξανά την ισορροπία που στερήθηκε.
- Όταν βρίσκομαι κοντά σε αναπτήρα, πάντα μα πάντα θα τον αναβοσβήσω με μανία μέχρι να μου τον πάρει τελικά απτα χέρια ο ιδιοκτήτης του. Αυτό, διότι για πολύ καιρό δεν είχα μάθει την τεχνική του να τους ανάβεις, στοιχειωμένη από προειδοποιήσεις των γονιών μου για τους κινδύνους της φωτιάς, σαν τον Shir Khan απ΄ το βιβλίο της ζούγκλας ένα πράγμα (παρόμοιο δράμα και με τα σπίρτα).
Ρούχα
- Όταν βλέπω κουκούλα και τσέπες που να έχουν γυρίσει προς τα έξω πάω και τα φτιάχνω.
- Yπήρξε περίοδος που τα νύχια μου (ναι ,τα νύχια μου) έπρεπε να έχουν ασορτί χρώμα με τα ρούχα μου. Ευτυχώς πλέον οι ψυχαναγκασμοί μου μου επιτρέπουν να διαλέξω μια γκάμα χρωμάτων που ταιριάζουν μεταξύ τους και όχι μόνο ένα χρώμα.
Γραμματική
- Δε μπορώ να βλέπω αγγλικό ερωτηματικό σε ελληνική ερώτηση.Τι δουλειά έχει το αγγλικό ερωτηματικό σε ελληνική ερώτηση;;;;;;;
- Ξέρετε αυτές τις μονοσύλλαβες λέξεις που δε τονίζονται ποτέ όπως το “τι”..Ε μάθετε το επιτέλους!
Φοβίες
- Δε μπορώ να κολυμπήσω μόνη μου, λόγω υπερβολικής κατανάλωσης καρχαριοταινιών στην παιδική ηλικία. Φυσικά δεν έβαλα μυαλό, αφού ακόμα βλέπω σκουπιδοταινίες με τέρατα των βυθών, και ακόμα δηλώνω αφοσιωμένη κολυμβήτρια (εφόσον παρευρίσκεται παρέα). Ναι, αυτό αφορά και πισίνες οι ψυχαναγκασμοί δε νιώθουν από λογική.
- Έχω μια ανεξήγητη φοβία, συχνά πυκνά πως οτιδήποτε μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι κακό. Παραδείγματος χάριν μπορεί να περπατάω στον δρόμο και ναδω μια αιχμηρή γωνία, ή ένα αιχμηρό αντικείμενο και να σκεφτώ ότι μπορεί να γλιστρήσω, να πέσω και να βγάλω το μάτι μου. Τότε αλλάζω πεζοδρόμιο. Άλλο παράδειγμα: μπορεί να περνάω μπροστά από ένα σπίτι ετοιμόρροπο, γιαπί ή υπό κατασκευή και ξαφνικά φοβάμαι ότι μπορεί να γκρεμιστεί ή να πέσει κάτι βαρύ ακριβώς τη στιγμή που θα περνάω από κάτω. Πάλι αλλάζω πεζοδρόμιο. Ή, όταν λείπει κάποιος από το σπίτι και έχει αργήσει να γυρίσει, σκέφτομαι χίλια άσχημα πράγματα αστραπιαία, τα οποία προσπαθώ να αποδιώξω γιατί έχω μια παράλογη αίσθηση ότι αν τα σκέφτομαι πολύ, θα συμβούν.
- Όταν βλέπω ένα θρίλερ, η επήρεια του φόβου κάνει να περάσει τουλάχιστον έναν μήνα, κατά τη διάρκεια του οποίου βλέπω σχετικούς εφιάλτες.
- Έπειτα από την πολυ-ήμερη και πολύωρη πίεση της συντακτικής ομάδας της Frapress να βγάλω τα άπλυτα μου στη φόρα, θα σας αποκαλύψω, με τη σειρά μου, το μικρό μου “ψυχαναγκαστικό” μυστικό. Όλα ξεκίνησαν όταν η μικρή Σ., μαθήτρια του δημοτικού, είδε το “Dracula: Dead & Loving it” μία διόλου τρομακτική ταινία, που για κάποιο λόγο της δημιούργησε ένα μικρό μικρό τραύμα. Φοβούμενη μήπως τα βράδια την επισκεφτεί ο Leslie William Nielsen (θεός σχωρέστον), έβαζε πάντα ένα μικρό φωτάκι στο διάδρομο που οδηγούσε στο δωμάτιο της, για να μπορέσει να κοιμηθεί ήσυχη.Τα χρόνια περνούσαν, η Σ. μεγάλωσε, μπήκε στην Ψυχολογία Αθηνών, που πάντα ονειρευόταν, και ενώ δεν πιστεύει ακόμη ότι υπάρχουν δράκουλες, οι ψυχαναγκασμοί την ακολούθησαν και επιμένει να κοιμάται τα βράδια έχοντας μέσα στο δωμάτιο το οτιδήποτε φωτίζει, έστω και λίγο. Εντάξει Frapress; Μόλις έχασα κάθε ελπίδα να πετύχω ως Ψυχολόγος !
- Φοβάμαι τόσο τα περιστέρια που έχω φάει άπειρες τούμπες εξαιτίας τους. Σε όλους φαίνεται περίεργο και αστείο αλλά αισθάνομαι ότι με κυνηγάνε και έρχονται επίτηδες προς το μέρος μου. Υπάρχουν φορές που έχω μάρτυρες ότι όντως το κάνουν! Και δε φτάνει που οι ψυχαναγκασμοί μου μου λένε ότι με κυνηγάνε..κάθε μήνα με κουτσουλάει τουλάχιστον ένα. Γούρι λένε…αλλά μετά την 20η φορά που στη τελική ούτε λεφτά πήρα, ούτε άλλαξε κάτι στη ζωή μου το θεωρώ απλά εκδίκηση του είδους στο πρόσωπο μου. Όταν είμαι με φίλους σε αμάξι τους παροτρύνω να τα πατήσουν. Αλλά είναι τόσο ύπουλα που δεν πεθαίνουν με τίποτα.Έχω εμπάθεια. Μεγάλη εμπάθεια. Τέλος έχω φτάσει στο επίπεδο να ενημερώσω τους κοντινούς μου ανθρώπους για την φοβία μου οι οποίοι έχουν αναλάβει να τα διώχνουν από κοντά μου. Την μέρα που θα καταλάβω ποια είναι η χρησιμότητα του είδους πέρα από τη προμήθεια που παίρνουν από τα πλυντήρια αυτοκινήτων ίσως τα μισήσω λίγο λιγότερο. Μέχρι τότε…
- Όταν πηγαίνω σε δημόσιες τουαλέτες προσπαθώ να μην ακούγεται το τι κάνω, ενώ παράλληλα αν και έχω κλειδώσει την πόρτα αισθάνομαι μονίμως ότι για κάποιο λόγο θ’ανοίξει και κάποιος θα μπει…