FrapressΤη δεκαετία του 1920 δημιουργήθηκε ένα κίνημα εναντίον του φλερτ. Οι κυρίες της εποχής αγανάκτησαν με τους επιδειξίες – κάγκουρες της εποχής, που έκαναν μόστρα με τα νέα τους –πρώτα- αμάξια, προσκαλώντας τις να τις πάνε βόλτα. Σε απάντηση λοιπόν αυτών των χυδαίων προσκλήσεων, δύο γυναίκες από την Ουάσινγκτον ίδρυσαν την Ομάδα Κατά του Flirt. Ο σκοπός ήταν η προστασία νεαρών γυναικών και κοριτσιών που εισέπρατταν ανεπιθύμητη προσοχή από άντρες σε αυτοκίνητα και σταυροδρόμια. Η αρχική ομάδα, όταν δημιουργήθηκε έκανε θραύση. Το παράρτημα της Νέας Υόρκης μάλιστα διοικούνταν από άντρες.
Η ομάδα λειτουργούσε με μία σειρά κανόνων που είχαν τη σημασία σοβαρών συμβουλών. Ο δεκάλογος της ομάδας ήταν ο εξής:
- Μη φλερτάρεις: αυτές που φλερτάρουν βιαστικά, μετανιώνουν αργότερα
- Μη δέχεσαι βόλτες από οδηγούς που φλερτάρουν: δε το κάνουν για να σε εξυπηρετήσουν
- Μη χρησιμοποιείς τα μάτια σου για να γλυκοκοιτάζεις: τα έχεις για καλύτερες χρήσεις
- Μην βγαίνεις με άντρες που δεν ξέρεις: μπορεί να είναι παντρεμένοι, κι εσύ μπορεί να εμπλακείς σε μαλλιοτραβήγματα
- Μην ανοιγοκλείνεις το μάτι: το φτερούγισμα ενός ματιού μπορεί να κάνει το άλλο να δακρύσει
- Μην χαμογελάς σε ξένους που σε φλερτάρουν: κράτα το χαμόγελό σου για τους ανθρώπους που ξέρεις
- Μην δέχεσαι όλους τους άντρες: φλερτάροντας με πολλούς μπορεί να χάσεις τον έναν
- Μην συγκινηθείτε από τον γλοιώδη, εξεζητημένο δανδή: ο αγυάλιστος χρυσός ενός πραγματικού άντρα αξίζει περισσότερο από τη γυαλάδα ενός γόη
- Μην αφήσεις μεγαλύτερους άντρες με πονηρές διαθέσεις να σου χαϊδέψουν τον ώμο και να δείξουν πατρικό ενδιαφέρον. Αυτοί είναι συνήθως που θέλουν να ξεχάσουν πως είναι μπαμπάδες.
- Μην ξεχνάς τον άντρα που σίγουρα θες, όταν φλερτάρεις με άλλον. Όταν γυρίσεις στον πρώτο, αυτός μπορεί να έχει φύγει.
Δεσποινίδες, μη χαμογελάτε, μη γλυκοκοιτάτε και μη μιλάτε με άντρες. Και παρακαλώ, για το ΘΕΟ, αν πιάσετε τον εαυτό σας να συγκινείται από αυτόν τον γλοιώδη, εξεζητημένο δανδή, παρακαλώ να θυμάστε ότι ο αγυάλιστος χρυσός ενος πραγματικού άντρα αξίζει πολλά περισσότερα.
Το κίνημα απέκτησε οπαδούς. Η αστυνομία προχώρησε σε συλλήψεις αγοριών και αντρών. Το θέμα είναι ότι πολλοί πολιτικοί είχαν προσπαθήσει να ρυθμίσουν το θέμα του flirt μέσω νομοθεσιών στα τέλη του προηγούμενου αιώνα, αλλά κανείς δεν ήταν επιτυχής. Από την άλλη, η Ομάδα Κατά του Flirt πέτυχε αναγνωρισιμότητα αλλά και καταδίκη των αντρών που τόσο πρόστυχα (και αδιάφορα για τη γυναικεία φύση και φινέτσα) προσκαλούσαν τις γυναίκες. Η αστυνομία είχε αρχίσει πλέον να συλλαμβάνει συστηματικά.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, για τους περισσότερους συλληφθέντες δεν ήταν ξεκάθαρος πάντα ο λόγος σύλληψης, οπότε ο κόσμος άρχισε να βαριέται. Το κίνημα κατέληξε να γίνεται αντικείμενο καζούρας μέχρι να καταλήξει στην αφάνεια στα τέλη της δεκαετίας του 1930, από όπου και το ανασύραμε.
Η Ομάδα εναντίον του Φλερτ εισήγαγε την «Εβδομάδα εναντίον του Φλερτ» που ξεκίνησε στις 4 Μαρτίου του 1923. Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που πραγματοποιήθηκε.
Προφανώς πρόκειται για ένα φαινόμενο που άρμοζε σε εκείνη την εποχή. Παρόλα αυτά, αξίζει να σκεφτεί κανείς πως με το πέρασμα των χρόνων ο άνθρωπος γίνεται σκληρόπετσος και σκληροπυρηνικός. Ήταν τότε οι άνθρωποι εύθικτοι με την αξιοπρέπεια και την αισθητική τους ή είμαστε εμείς σήμερα αναίσθητοι;