Αφροδίτη Μαργαρίτη«Η γυναίκα είναι ο νέγρος του κόσμου», είχε πει ο John Lennon και ίσως να μην είχε τόσο άδικο τελικά.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η γυναίκα συνυπάρχει μαζί με τον άνδρα, δίχως όμως να απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες ευκαιρίες στη ζωή.
Στην Αρχαία Ελλάδα οι γυναίκες στερούνταν ακόμη και τη βασική παιδεία, ζώντας στην αφάνεια του σπιτιού.
Η θέση που είχε ήταν αυτή της συζύγου, της δούλης, της εταίρας που δε διέφερε πολύ από το ρόλο μιας ιερόδουλης πολυτελείας, ενώ δεν έλειπαν οι παλλακίδες, οι οποίες εξασφάλιζαν την ευτεκνία μαζί με τις συζύγους σε περιόδους πολέμων όσον αφορά την τάξη των ευγενών.
Η Σπάρτη θα μπορούσε να θεωρηθεί ίσως η πόλη, όπου οι γυναίκες δεν κλείνονταν μες στο σπίτι, αλλά γυμνάζονταν όπως και οι άνδρες, για να αποκτήσουν γερά τέκνα.
Μπορούμε να πούμε ότι η αντιμετώπιση ήταν διαφορετική κατά τρόπο τινά, αλλά η φιλοσοφία ίδια.
Άρα η γυναίκα της αρχαιότητας χρησίμευε κυρίως για την τεκνοποιία, τις οικιακές εργασίες, ενώ συμμετείχε σε θρησκευτικές τελετές, που ήταν ανοιχτές σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτου φύλου.
Ερχόμαστε όμως στη σύγχρονη εποχή όπου στα μέσα του 19ου αιώνα περίπου εμφανίζονται για πρώτη φορά τα φεμινιστικά κινήματα, τα οποία ζητούν ίσα δικαιώματα μεταξύ των ανδρών και των γυναικών.
Αυτά τα δικαιώματα σήμαιναν την ανεξαρτησία της γυναίκας σε όλα τα επίπεδα και την ίση αντιμετώπιση των δυο φύλων από το κομμάτι της μόρφωσης μέχρι αυτό που αφορά την εργασία.
Οι πρώτες φεμινίστριες ονομάστηκαν «suffragettes».
Αρχικά ήταν ειρηνικές κι έστελναν επιστολές στο κοινοβούλιο όμως κατέληξαν να συμπεριφέρονται όπως οι σημερινοί διαδηλωτές, διότι η φωνή τους δεν ακουγόταν. Δεν έλειψαν βέβαια οι απεργίες πείνας, αλλά και οι παραδειγματικές αυτοκτονίες.
Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι γυναίκες ανέλαβαν τις ανδρικές δουλειές και τα κατάφεραν καλά…
Έτσι σιγά –σιγά αποκτούν το δικαίωμα της ψήφου…
Έχει υποστηριχθεί όμως, το γεγονός ότι η ένταξη του γυναικείου φύλου στα κοινά είχε ως σκοπό τη δημιουργία περισσότερων εργατικών χειρών και όχι την καθιέρωση της ισότητας ανάμεσα στα δυο φύλα.
Και ίσως να έχουν δίκιο εν μέρει, αλλά αυτό είναι κάτι που θα αναλυθεί λίγο πιο κάτω στη δυσκολία της ύπαρξης της γυναίκας τη σήμερον ημέρα.
Κ αφού έγινε μια ικανοποιητική ιστορική αναδρομή επί του θέματος, ας επιστρέψουμε στο έτος 2014 και στη σημερινή θέση της γυναίκας.
«Το μεγαλύτερο και σχεδόν μόνο πλεονέκτημα του να είσαι γυναίκα, είναι ότι μπορείς πάντα να προσποιηθείς ότι είσαι πιο χαζή απ’ ότι πραγματικά είσαι», ισχυρίζεται η Freya Stark.
Γενικότερα όμως οι απόψεις πάνω στο θέμα είναι αμφιλεγόμενες.
Η γυναίκα του σήμερα έχει καταφέρει πολλά.
Κέρδισε το δικαίωμα της ψήφου από τα 18 πλέον έτη της, λαμβάνει την ίδια παιδεία-μόρφωση με το αντίθετο φύλο, έχοντας ίσες ευκαιρίες εργασίας στα περισσότερα επαγγέλματα.
Στον 21ο αιώνα υπάρχουν άτομα που υποστηρίζουν ότι η γυναίκα είναι το ισχυρό φύλο εκ των οποίων το μεγαλύτερο ποσοστό είναι άνδρες.
Και άδικο δεν έχουν για τους εξής λόγους:
Η γυναίκα του 2014 δεν είναι η μαθήτρια, η σύζυγος, η μητέρα, η ερωμένη, η νοικοκυρά και η εργαζόμενη ξεχωριστά. Είναι συγχρώνως περισσότερα από δυο εξ αυτών.
Και δεν είναι κάτι που θα χαρακτήριζε μια άλλη γυναίκα ως δύσκολο, γιατί πολύ απλά οι συνθήκες, στις οποίες ανατρέφεται μια κοπέλα, την κάνουν να τα καταφέρνει με επιτυχία.
Ένας άνδρας από την άλλη κάτι τέτοιο θα το θεωρούσε ακατόρθωτο, αλλά αυτό το θέμα δεν είναι του παρόντος.
Το να είσαι βέβαια γυναίκα έχει και τη δυσκολία του. Μπορεί να καταφέραμε πολλά όμως πρέπει να κατακτηθούν άλλα τόσα.
Διότι ο ρατσισμός, που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει το «αδύναμο φύλο» είναι ακόμη αρκετός και ιδιαίτερα στο χώρο της εργασίας.
Δεν είναι λίγες εκείνες όπου έχουν χάσει την ευκαιρία να εργαστούν σε κάποιο κλάδο, επειδή είναι γυναίκες.
Ή να έχουν κατώτερο μισθό για τον ίδιο λόγο επίσης…
Το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών κρίνεται ή και κατακρίνεται από την εμφάνιση καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, κάτι που εντάσσεται στα στερεότυπα που υπάρχουν ακόμη σε όλα τα κοινωνικά πλαίσια.
Πολλές γυναίκες έχουν βιαστεί και κακοποιηθεί λόγω της εμφάνισής τους ή είναι έγκλειστες στο ίδιο τους το σπίτι, επειδή τους το επιβάλλει η θρησκεία τους(ένα τρανταχτό παράδειγμα τέτοιας θρησκείας αποτελεί ο μουσουλμανισμός).
Γιατί; Διότι είναι γυναίκες!
Γενικότερα υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που πιστεύουν ότι μια γυναίκα είναι κατώτερη από έναν άνδρα, κοινώς οι φαλλοκράτες. Θα μπορούσαμε όμως να δικαιολογήσουμε κατά κάποιον τρόπο εκείνους που απλά έχουν μείνει στις απόψεις της εποχής τους.
Τι κάνουμε όμως, όταν εκφράζεται ο μισογυνησμός από νέους ανθρώπους;
Γιατί δεν είναι το ίδιο να ισχυρίζεται κάποιος ότι είναι φαλλοκράτης ή μισογύνης. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί η ανατροφή που δίνει η εκάστοτε οικογένεια στα αρσενικά της, καθώς και η διαπαιδαγώγηση από το χώρο του σχολείου.
Όσο αυτά βαδίζουν προς τα πίσω, εκεί μένουν οι απόψεις των ατόμων που βρίσκονται σε ένα κοινωνικό περιβάλλον.
Άρα λοιπόν, οι γυναίκες έχουν παλέψει πολύ, για να αποκτήσουν τα δικά τους ανθρώπινα δικαιώματα. Ό δρόμος όμως που βαδίζουν είναι μακρύς και θα είναι για ακόμη πολύ καιρό.
Κάτι που μπορούμε να πούμε, ότι δεν έχει κατακτηθεί ή μάλλον έχει χαθεί εν έτει 2014, είναι η αξιοπρέπεια των περισσότερων νεαρών κοριτσιών. Είναι μεν δεκτό το γεγονός ότι οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί ανάμεσα στα δύο φύλα, αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει να «δίνονται» εύκολα είτε στο ερωτικό κομμάτι ή στο πνευματικό.
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι αρχικά αγαπητά μου κορίτσια πρέπει να γνωρίσετε τον εαυτό σας, να τον αγαπήσετε και μετά να δοθείτε στους άλλους ανθρώπους. Ακόμη κι εδώ η παιδεία και η ανατροφή παίζει πολύ σημαντικό ρόλο.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι το Α και το Ω!
Εν κατακλείδι, είναι λάθος για μια γυναίκα να κρίνεται από την εμφάνιση.
Όλοι γνωρίζουμε ότι οι γυναίκες της εποχής είναι πολυμήχανες, έχουν μοχθήσει για πολλά κι έχουν διακριθεί σε ποικίλους τομείς, που κάποιοι ίσως να το έβρισκαν ακατόρθωτο…
Και τα παραδείγματα πάνε κι έρχονται…
Είναι λάθος μια γυναίκα να κρίνεται ως γυναίκα και όχι σας άνθρωπος, αλλά αυτό το γνωρίζετε ήδη!
Η εξωτερική ομορφιά δε σημαίνει τίποτα. Η πνευματική είναι αυτή που έχει σημασία και αυτή που μένει στο τέλος!
Γι’ αυτό μην τα παρατάτε, με το φόβο ότι θα σας προσπεράσουν, διότι είστε γυναίκες!
Γιατί όπως λέει και ο απλός λαός «ο τολμών νικά»!
Πηγή ιστορικών γεγονότων : “Ιστορική πορεία της γυναίκας στη Βίβλο και ισότητα των δυο φύλων”, Ε.Π. Χριστινάκη, Αθήνα 2005.