Αγάπη είναι…

• Αγαπάμε αληθινά μόνο όταν αγαπάμε χωρίς λόγο. – Ανατόλ Φρανς

Και γιατί να αγαπάμε με λόγο; Γιατί να μπορούμε να εξηγήσουμε την αγάπη; Δεν εξηγείται! Δεν κατανοείται! Η αγάπη είναι για λίγους, αλλά εκλεκτούς. Αυτός που αγαπάει, ζει!

• Αγάπη είναι να είσαι πρόθυμος να θυσιάσεις ακόμα και τον εαυτό σου για αυτόν που αγαπάς.

Φυσικά! Η αγάπη θέλει θυσίες! Θέλει το «εμείς» και όχι το «εγώ». Δε θέλει εγωισμό. Θέλει να δίνεις χωρίς να περιμένεις να πάρεις. Εάν δώσεις, σημαίνει ότι είσαι τυχερός που έχεις νιώσει αυτό το θείο συναίσθημα.

• Αγάπη είναι να μπορείς να κατανοείς και να σέβεσαι τον άλλο και τις αποφάσεις του.

Σεβασμός! Μεγάλο κεφάλαιο σε μία σχέση! Εάν χαθεί ο σεβασμός, χάνονται όλα! Αλλά προϋποθέτει αυτο-σεβασμό! Εάν δε σεβόμαστε τον εαυτό μας, σίγουρα δε θα σεβαστούμε τον άνθρωπό μας.

• Αγάπη είναι να βλέπεις κάποιον που είναι λάθος και εσύ να του δείξεις τον σωστό δρόμο…. Αγάπη είναι να αγαπάς κάποιον και να θες το καλό του και μόνο. Όταν δεν μπορείς να τον έχεις κι όμως γνωρίζεις πως ο άλλος είναι καλά κι ευτυχισμένος και να είσαι και εσύ μαζί του γιατί θες το καλό του και δεν βάζεις τον εγωισμό σου πάνω απ’ όλα….

Ναι, όλα αυτά είναι σίγουρα αγάπη! Να είσαι σίγουρη ότι εάν τον βοηθήσεις δε θα παρεξηγηθεί επειδή ξέρει ότι θες ό, τι καλύτερο για εκείνον… Να χαίρεσαι που είναι ευτυχισμένος ακόμη κι αν δεν είναι κοντά σου… Θα είναι δίπλα σου, αλλά όχι κοντά σου… Δεν έχει σημασία όμως… Έτσι είναι η ζωή!

• Αγάπη είναι να κάθεσαι σε ένα παγκάκι με τον συνάνθρωπό σου μετά από χρόνια και να κουβεντιάζεις ήρεμα. Η αγάπη απαιτεί μηδενική δύναμη, μηδενική εξουσία, όπου υπάρχει εξουσία δεν υπάρχει αγάπη. Το ένα είναι σκιά του άλλου, άλλωστε. 

Έτσι είναι! Στην αγάπη όλοι είναι ίσοι. Εάν προσπαθείς να είσαι πάνω από τον άνθρωπό σου, ίσως δεν το σέβεσαι…. Δεν τον εκτιμάς… Και γενικά, δεν…..

• Αγάπη: πονόδοντος στη καρδιά.

 Ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας…. Ποιος δεν έχει πονέσει; Ποιος δεν έχει κλάψει για κάτι που τελείωσε; Ποιος δεν έχει στενοχωρηθεί για κάτι που ούτε καν άρχισε; Και βασικά, όποιος δεν έχει πονέσει, δεν έχει αγαπήσει!!!

• Αν στο σκοτάδι σταθείς, με δίλημμα τον Θάνατο ή την Αγάπη… Τον Θάνατο να διαλέξεις γιατί μονάχα αυτός θα σε γλυτώσει, από τον πόνο θα σε απαλλάξει και θα σε λυτρώσει. – Τσατόπουλος Σπύρος

Αυτό που λέγαμε για τον πονόδοντο…. Πονάει… Και η αγάπη! Και πονάει πολύ! Υπερβολικά πολύ, εάν δοθείς… Και γιατί να μη δοθείς;; Μία ζωή έχουμε –έτσι ξέρουμε τουλάχιστον- και πρέπει σ’ αυτή να τα ζήσουμε όλα! Καλά και κακά! Να δινόμαστε, ρε παιδιά! Να δινόμαστε!

• Η αγάπη είναι μια αρρώστια του μυαλού. Δίνει αφή στις παραισθήσεις. Κάνει τα κορμιά να αναριγούν. Κάνει τα όνειρα να αιμορραγούν. Τη μοναξιά να τρίζει τις σκάλες τα μεσάνυχτα και να τρομοκρατεί. – Δημήτρης Βάρος

Τα σχόλια δικά σας…….!