Αντώνης ΜαντζαβίνοςΟι εποχές άλλαξαν, μαζί τους και εμείς. Μήπως όμως αποξενωθήκαμε;
Η εικόνα που ένας κύριος με ψηλό καπέλο και μακρυά καμπαρτίνα κάθεται στο παγκάκι μίας πλατείας και διαβάζει την εφημερίδα του, σε τίποτα δε θυμίζει το νέο της εποχής που ενημερώνεται από τη μεγάλη και φωτιζόμενη οθόνη του πανίσχυρου smartphone που μόλις αγόρασε. Δύο διαφορετικοί άνθρωποι, δύο διαφορετικές εποχές. Η εξέλιξη εμφανής!
Η μετάβαση από το παλιό στο νέο συνέβαλλε κατ’ αρχήν σε τεχνολογική ανάπτυξη, αλλά σε ένα βαθμό έκανε μεγαλύτερο το χάσμα της αποξένωσης. Τα παλιά media γρήγορα αντικαταστάθηκαν από τα νέα και αυτά με τη σειρά τους σταδιακά ενισχύθηκαν και τελικά σε ένα βαθμό τείνουν να αντικατασταθούν από τα Social media. Η σταδιακή αυτή εξέλιξη διαμορφώθηκε φυσικά και από την ύπαρξη των μεγάλων ειδησεογραφικών πρακτορείων που εμφανίστηκαν και λειτουργούν με μεγάλη απήχηση στις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης.
Για να επανέλθω βέβαια, η αποξένωση σε ένα βαθμό οφείλεται φυσικά στη τεχνολογική εξέλιξη και διευρύνεται μέσα από τη ραγδαία προώθηση των τεχνολογικών επιτευγμάτων που εμφανίζονται με μεγάλη συχνότητα στην εποχή μας σε κάθε μέσο. Στην αρχή ήταν το ραδιόφωνο, στη συνέχεια η τηλεόραση και τέλος τέλος η δημιουργία των γνωστών σε όλων κοινωνικών μας δικτύων που στις μέρες μας αφθονούν.
Η ιστορική εφεύρεση του ραδιοφώνου, ώθησε τους ανθρώπους να κάθονται όλοι μαζί συγκεντρωμένοι και να ακούνε πότε τις ειδήσεις και πότε μουσική, να ενημερώνονται για την επικαιρότητα αλλά και να ακούνε αγαπημένα τους αφιερώματα.
Η συνέχεια παρόμοια. Τη θέση του ραδιοφώνου ενίσχυσε η τηλεόραση, αλλά με την ακόμα μεγαλύτερη δύναμη της εικόνας. Και πάλι οι άνθρωποι ήταν όλοι μαζί. Η ευχάριστη αυτή εικόνα που ακόμα και στις μέρες μας προκαλεί ζεστασιά και οικογενειακή θαλπωρή, πλέον δε συμβαίνει με την ίδια συχνότητα.
Στην εποχή που ο κάθε ένας από εμάς διατηρεί τη δυνατότητα σύνδεσης με το διαδίκτυο ανά πάσα ώρα και στιγμή, οι μακρινές αποστάσεις μπορεί να έχουν μικρύνει, αλλά οι κοντινές έχουν σχεδόν σίγουρα μεγαλώσει. Όσο αντιφατικό και αν ακούγεται, είναι μία μεγάλη αλήθεια του σήμερα! Δε μπαίνουμε όλοι μαζί στο internet. Δε χαζεύουμε όλοι μαζί τις οθόνες του υπολογιστή. Ο καθένας από εμάς πλέον, έχει τη δική του συσκευή και η είσοδος στο χώρο των κοινωνικών δικτύων στο internet γίνεται μέσα από αυτές.
Εν δυνάμει η αποξένωση είναι κομμάτι της σύγχρονης ρουτίνας. Πόσες φορές έχετε παρατηρήσει δίπλα σας άνθρωποι να είναι σε μία παρέα, αλλά μόνο κατ΄ επίφαση, επειδή βρισκόντουσαν στον κόσμο των κοινωνικών δικτύων μέσα από το καινούργιο τους κινητό;
Αντίστοιχα και στα σπίτια μας, οι υπολογιστές είναι μονίμως ενεργοποιημένοι. Μπορούμε να μιλάμε με μία κίνηση με τους φίλους μας σε μία άλλη ήπειρο, αλλά να κρατάμε αποστάσεις από τους γονείς μας και τα αδέλφια μας που είναι μόλις λίγα μέτρα δίπλα και σε αυτό περιλαμβάνεται και ο γράφων.
Φυσικά και εδώ το νόμισμα έχει 2 πλευρές. Το ζήτημα είναι να υπάρχει μέτρο. Τότε πραγματικά η τεχνολογία μπορεί να αξιοποιηθεί και όχι να χρησιμοποιηθεί. Όλα για το καλό της ευρύτερης ανθρωπότητας.