Σάββατο ξημερώματα στην πόλη και τριγυρνάω με το κεφάλι βαρύ από το alcool , στα αυτιά μου ακόμα βουίζει η γλυκιά μελωδία της ψυχαγωγίας . Γυρνάω σπίτι και αναγκάζω τον εαυτό μου να κοιμηθεί , η ψυχή αναζητά ανάπαυση από την ένταση της νύχτας μα το σώμα δεν μπορεί να την ακολουθήσει σε αυτό . Το ίδιο θα συμβεί και πολλά ακόμη βράδια γιατί η ψυχαγωγία είναι ανάγκη , χωρίς αυτήν ο άνθρωπος μπορεί να τρελαθεί .
Η ψυχαγωγία όμως υπό κανονικές συνθήκες είναι ένα ευχάριστο διάλλειμα πριν πέσουμε πάλι στην ρουτίνα της καθημερινότητας με γεμάτες μπαταριές και χαραγμένες στιγμές εκτόνωσης στο μυαλό μας .Παρ’ όλα αυτά , για σκεφτείτε τι είδους είναι αυτή η ψυχαγωγία που μας πλασάρουν ; Η σύγχρονη εποχή εμφανίζει μια απογοητευτική ομοιομορφία ακόμα και στον τρόπο ψυχαγωγίας και συνήθως απαρτίζεται από social media – club ( μπουζούκια ) –καφετέρια – videogames(άγιο league of legends) . Δυστυχώς αυτού του είδους η ψυχαγωγία δεν έχει χαρακτήρα ελεύθερης έκφρασης , μέσα από αυτή ο νέος δεν δημιουργεί και δεν ασκεί το νου του . Υποτίθεται ότι διασκεδάζουμε αλλά δεν μπορούμε να μιλήσουμε με τον διπλανό μας , δεν τον ακούμε λόγω της έντασης της μουσικής και δεν τον βλέπουμε καλά από τα χιλιάδες φωτάκια που ανάβουν και σβήνουν με απίστευτη ταχύτητα . Θυμήσου πόσες φορές έκανες ακροβατικά ανάμεσα στον κόσμο για να κρατήσεις το ποτό σου όρθιο . Πώς μετά ο νέος να εκφραστεί , να πει στο φίλο του το πρόβλημά του ; Ίσως μέσα από το chat που κλαίει με emoticon και μιλάει πίσω από την ασφάλεια της οθόνης του.
Ένα άλλο μοντέλο ψυχαγωγίας που προβάλλεται είναι τα social media που είναι καλά και άγια γιατί αποτελούν έναν φτηνό τρόπο επικοινωνίας και έναν φορέα ενημέρωσης παγκόσμια μέχρι τη στιγμή όμως που θα εξαρτόμαστε από αυτά και η βασική μας επικοινωνία θα καθορίζεται από εκείνα. Επίσης είναι πια γνωστό το φαινόμενο της εικονικής πραγματικότητας. Στηριζόμαστε και κρίνουμε τους ανθρώπους από το προφίλ τους , από τις φωτογραφίες τους και από τον αριθμό των φίλων τους . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάνουμε τη φρεσκάδα της νεότητάς μας , να γνωρίσουμε καινούργιους ανθρώπους ,να ανακαλύψουμε πτυχές του εαυτού τους , να φλερτάρουμε , να ερωτευθούμε και εντέλει να ψυχαγωγηθούμε με έναν πιο υγιή τρόπο και όχι μέσα από τις φωτογραφίες και τις συνομιλίες μας στο chat .
Μα για κάτσε ρε Αθανασία θα ρωτήσουν πολλοί και τι να κάνουμε ; Να καθόμαστε με τους φίλους μας κυκλικά και να διαβάζουμε Όμηρο για να ψυχαγωγηθούμε; Η απάντηση μου πάνω σε αυτά τα ερωτήματα είναι να μάθουμε να ξεχωρίζουμε το ωραίο . Οι προγονοί μας ταύτισαν την Αφροδίτη με το ωραίο εμείς με το κιτς . Για εμένα είναι ανάγκη η αναγνώριση του μέτρου στην ψυχαγωγία , της ισορροπίας και της αρμονίας .
Tης Αθανασίας Χρυσανθοπούλου