Γωγώ ΝταλλήΤο αουτσάιντερ που κέρδισε το όσκαρ καλύτερης ταινίας είναι μια τρυφερή ιστορία για την αγάπη και την κατανόηση.
Υπόθεση: H 17χρονη Ρούμπι,το μόνο μέλος μιας οικογένειας κωφών ψαράδων προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις ανάγκες της οικογένειας της και το όνειρο της να ασχοληθεί με τη μουσική.
Το CODA, ή αλλιώς παιδί κωφών ενηλίκων (child of deaf people), είναι το αμερικάνικο ριμέικ της γαλλικής δραμεντί “Oικογένεια Μπελιέ“, η οποία άγγιξε το κοινό με την ευαισθησία της το 2014. Η Σίαν Χέντερ ακολουθεί το δρόμο της ενσυναίσθησης στα βήματα του γαλλικού πρωτοτύπου, μεγεθύνοντας όμως με το φακό της την καθημερινότητα των κωφών ενηλίκων που προσπαθούν να εισακουστούν σε μια κοινωνία που δεν τους κατανοεί.
Ο συνδετικός κρίκος της οικογένειας με την κοινωνία είναι η Ρούμπι που νιώθει από πολύ μικρή ηλικία το βάρος της διερμηνείας και της στήριξης να πέφτει σαν σκιά πάνω στο όνειρο της να ασχοληθεί με τη μουσική. Η επιλογή της αυτή μοιάζει με σημειολογική ειρωνεία, καθώς οι γονείς της αδυνατούν να καταλάβουν το ταλέντο της ενώ συγχρόνως νιώθουν «εκτεθειμένοι» στον κόσμο χωρίς την παρουσία της εκπροσώπου τους. Το δίλημμα είναι καίριο για την ηρωϊδα. Να μείνει στους κόλπους της οικογένειας για να τους βοηθήσει στο επόμενο επιχειρηματικό βήμα ή να κυνηγήσει το όνειρο της;
Η κάμερα της Χέντερ διαπνέεται από μια εσωτερική ματιά, δείχνοντας την οπτική του κόσμου από την πλευρά των κωφών αλλά συγχρόνως αγκαλιάζοντας την ανησυχία της Ρούμπι που θέλει να ανοίξει τα φτερά της μακριά από την οικογένεια της.
Η ταινία πατάει γερά στην αρχική ιδέα, στήνοντας ένα μεστό σενάριο που παντρεύει το χιούμορ με τη συγκίνηση και αποτίει σεβασμό στην κοινότητα των κωφών. Αυτός ίσως ήταν και ο βασικός λόγος που κέρδισε την Ακαδημία, καθώς συγκριτικά με τη γαλλική «Οικογένεια Μπελιέ» υπάρχουν αρκετές αστοχίες που την απομακρύνουν από την καλλιτεχνική ορθότητα. Το τραγούδι «Both sides» της Τζόνι Μίτσελ παρά τη σημειολογία του δεν έχει την ίδια δυναμική με το αισθαντικό «je vole» της Louane, επιτυγχάνοντας ωστόσο το σκοπό της συγκίνησης.
Η σκηνή που ο εξαιρετικός Τρόι Κότσουρ βάζει το χέρι του στην καρδιά της Ρούμπι όταν τραγουδά σου ραγίζει την καρδιά χωρίς λόγια, μόνο με το βλέμμα του πατέρα που προσπαθεί να νιώσει τη μουσική στην καρδιά της κόρης του. Αυτή ίσως ήταν και η καθοριστική στιγμή που του χάρισε το βραβείο β’ ανδρικού ρόλου για την συγκινητική ερμηνεία του.
Το CODA είναι μια καλοκουρδισμένη τρυφερή ταινία με ανθρωπιστική ματιά που στόχευσε στις καρδιές και κατάφερε παρά το χαμηλό της προϋπολογισμό να κερδίσει κοινό και κριτικούς, κατακτώντας το όσκαρ καλύτερης ταινίας.