Γωγώ ΝταλλήΜετά την επιτυχημένη τριλογία του Κρίστοφερ Νόλαν, ένα πιθανό reboot του Batman θα έμοιαζε αρκετά ριψοκίνδυνο για τον κόσμο της DC. O Ματ Ρίβς φαίνεται να μην φοβάται να βουτήξει στα βαθιά, φτιάχνοντας μια στυλιζαρισμένη νουαρ περιπέτεια που πατά γερά στην πραγματικότητα.
Υπόθεση: Ο Μπρους Γουέιν βρίσκεται στα πρώτα χρόνια της δράσης του στη Γκόθαμ, ως σκοτεινός ιππότης, προσπαθώντας να καταπολεμήσει την εγκληματικότητα που μαστίζει τη χαοτική πόλη. Μια μυστηριώδης δολοφονία θα τον φέρει αντιμέτωπο με μια σειρά από αποκαλύψεις τόσο για την ηγεσία της Γκόθαμ όσο και για το παρελθόν του.
Ο Ματ Ριβς ξεκινά την ιστορία με τα λόγια του αντί-ήρωα του, ο οποίος διασχίζει τη νυχτερινή Γκόθαμ με μια μηχανή, περιμένοντας το σύμβολο της νυχτερίδας να φανεί στο νυχτερινό ουρανό. «Δεν ζω στις σκιές, είμαι οι σκιές», παραδέχεται στο ημερολόγιο του ο νεαρός Μπρους που παλεύει με τους δαίμονες του, προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στις πληγές του παρελθόντος και τον αγώνα που καλείται να δώσει στο όνομα της δικαιοσύνης για το καλό της πόλης.
Η νέα ταινία «Μπάτμαν» εμπνέεται από θρίλερ μυστηρίου και τη νουαρ φιλμική κουλτούρα , πλέκοντας ένα κουβάρι γρίφων σε ένα ατμοσφαιρικό σκηνικό που ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και το σύμπαν της DC.
Ο Ρόμπερτ Πάτινσον, φοράει όχι μόνο τη στολή αλλά και την εύθραυστη ψυχογραφική μάσκα του Μπάτμαν, αποδεινύοντας ότι μπορεί να υποδυθεί με επιτυχία έναν ήρωα τέτοιου βεληνεκούς, δίνοντας μια νέα πνοή στην προσωπικότητα του. Στο πλευρό του στέκεται ένα αξιόλογο καστ με την Ζόι Κράβιτς να κλέβει τα βλέμματα με τον αισθησιασμό της και να κερδίζει επάξια τη θέση της δίπλα στον Μπάτμαν με άνεση και ευκολία.
Την σκοτεινή ατμόσφαιρα ντύνει άψογα με την εικόνα του ο κινηματογραφιστής Greg Fraiser, στήνοντας ενορχηστρωμένα παιχνίδια με το φως και το σκοτάδι. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή στο κλαμπ με τα έντονα jump cuts στο κόκκινο φως που δίνουν ρυθμό και ένταση και παντρεύονται ιδανικά με την εμβατηριακή μουσική του Michael Giacchino.
Το σάουντρακ που ξεκινά με το τραγούδι των Nirvana «Something in the way» συνεχίζεται με στομφώδεις και δυναμικές μελωδίες που αρμόζουν στο μυστηριώδες σκηνικό που παραμονεύει το έγκλημα.
Το σενάριο απλώνει αρκετά στη μεγάλη διάρκεια της ταινίας, χάνοντας το ρυθμό της πλοκής ανά σημεία καταλήγοντας να θυσιάζει μια πιο σφιχτή προσέγγιση σε περιττές αφηγηματικές επεξηγήσεις. Ωστόσο, όταν οι τίτλοι τέλους πέσουν, ο Ριβς έχει κατορθώνει να σε βάλει μέσα στο σύμπαν του δικού του Μπάτμαν που συγχωρείς τις όποιες αστοχίες του. Γιατί ο νέος Μπάτμαν φαίνεται ότι ήρθε για να μείνει.