Γωγώ ΝταλλήΠίνακες, καβαλέτα και μπογιές αναδεύονται στη μεγάλη οθόνη, δημιουργώντας νέες καλλιτεχνικές ιστορίες. Τι συμβαίνει όταν οι τέχνες παντρεύονται μεταξύ τους ; Μικρά θαύματα.
1Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι (1945)
Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Όσκαρ Ουάιλντ, η ταινία του Άλμπερτ Λιούιν εξιστορεί την θρυλική ιστορία του Ντόριαν Γκρέι ο οποίος πούλησε τη ψυχή του στο διάβολο, υποκύπτωντας στα πάθη και τις ηδονές με αντάλλαγμα την νεότητα του. Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι στέκει ως αδιάσειστη απόδειξη της διεφθαρμένης ψυχής του,το οποίο γερνά αντί για εκείνον.
Ο πίνακας που απεικονίζει το Ντόριαν Γκρέι σε νεαρή ηλικία φιλοτεχνήθηκε από τον Ενρίκο Μεντίνα ενώ το πορτραίτο του γερασμένου Γκρέι το οποίο κοσμεί το Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγου,ανέλαβε να ζωγραφίσει ο Ιβάν Λε Λορέν Όλμπραιτ, παραδίδοντας το ένα περίπου χρόνο μετά.
Η ταινία ήταν υποψήφια για τρία όσκαρ κερδίζοντας εκείνο της ασπρόμαυρης φωτογραφίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι αν και η ταινία γυρίστηκε σε ασπρόμαυρη φωτογραφία,οι σκηνές με το πορτραίτο είναι έγχρωμες.
2Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι (2003)
Ένας ιδιαίτερα γνωστός πίνακας του ολλανδού ζωγράφου Γιοχάνες Βερμεέρ αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την ταινία «Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι» σε σκηνοθεσία Πίτερ Γουέμπερ και με πρωταγωνιστές την Σκάρλετ Γιόχανσον και τον Κόλιν Φέρθ.
Σύμφωνα με τους ιστορικούς τέχνης,το κορίτσι του πορτραίτου είναι ή η 16χρονη κόρη του Μαρία η όποια πόζαρε συχνά στους πίνακες του ως μοντέλο ή η νεαρή υπηρέτρια Γκριέτ, με την οποία έζησε έναν απαγορευμένο μάλλον πλατωνικό έρωτα λόγω της μεγάλης διαφοράς ηλικίας τους. Σε αυτή την εκδοχή βασίστηκε το μυθιστόρημα της Τρέισι Κεβαλιέρ και μετέπειτα η ομώνυμη ταινία.
Ο ζωγράφος φημολογείται ότι ζήτησε από την Γκριέτ να τρυπήσει τα αυτιά της προκειμένου να φορέσει τα σκουλαρίκια της γυναίκας του και να δοθεί το απαραίτητο φως που θα ολοκληρώσει τον πίνακα. Τα έργα του Βέρμεερ διακρίνονταν για τη χρήση φωτός, καθώς κατά τον ίδιον το φως έδινε νόημα στα πρόσωπα στους πίνακες τους.
3Big Eyes (2014)
H Μάργκαρετ Κιν ζωγράφισε στο υπόγειο του σπιτιού της πίνακες παιδιών, γυναικών ή ζώων με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους τα μεγάλα μάτια. Ωστόσο, κανένας πίνακας δεν έφερε την υπογραφή της. Ο σύζυγος της Γούολτερ Κιν φρόντιζε να τους υπογράφει και να τους πουλά ως δικούς του στο χώρο της μαζικής εκτύπωσης. Μετά το διαζύγιο τους ξέσπασε μια δικαστική διαμάχη μεταξύ τους σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα του έργου της.
Την πραγματική ιστορία της ζωγράφου μετέφερε στην μεγάλη οθόνη ο επί χρόνια θαυμαστής του έργου της Τιμ Μπάρτον με πρωταγωνίστρια την Έιμι Άνταμς, που κέρδισε για την ερμηνεία της Χρυσή σφαίρα.
4Καρδερίνα (2019)
Μπορεί ένας πίνακας να σου αλλάξει τη ζωή; Στην περίπτωση του μυθιστορήματος της Ντόνα Τάρτ,η «Καρδερίνα» του Φαμπρίσιους οδηγεί το μικρό Θίοντορ στην ενηλικίωση,την παρανομία, και εν τέλει τη λύτρωση, μπλέκοντας τον σε ένα παράδοξο παιχνίδι επιβίωσης και απώλειας.
Ο ταλαντούχος μαθητής του Ρεμπράντ, Κάρελ Φαμπρίσιους, με το μικροσκοπικό του πίνακα δημιούργησε ένα είδος οφθαλμαπάτης, με ένα ανοιχτό φόντο που θα μπορούσε να ενωθεί με οποιοδήποτε τοίχο που θα μπορούσε να κρεμαστεί. Την εποχή εκείνη,οι καρδερίνες αποτελούσαν δημοφιλή κατοικίδια που μπορούσαν εύκολα να μάθουν κόλπα για να ψυχαγωγήσουν τους ιδιοκτήτες τους.
Η ομώνυμη ταινία που βγήκε στις αίθουσες το 2019,με πρωταγωνιστές τους Άνσελ Έλγκορτ, Νικόλ Κίντμαν και Σάρα Πόλσον διασκεύασε την βραβευμένη ιστορία της Τάρτ παντρεύοντας την τέχνη με την απώλεια.
5Το πορτραίτο μιας γυναίκας που φλέγεται (2019)
Στα τέλη του 18ου αιώνα, μια ζωγράφος αναλαμβάνει να ζωγραφίσει το γαμήλιο πορτραίτο μια νεαρής κοπέλας. Η Σελίν Σιαμά παραδίδει μια αξιέπαινη queer ιστορία αγάπης ανάμεσα σε δυο γυναίκες που προσπαθούν να βρουν τη θέση τους σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία. Το καβαλέτο που τις χωρίζει εκφράζεται ως η αφορμή αλλά και το εμπόδιο του δεσμού που αναπτύσσεται μεταξύ τους. Το πορτραίτο αλλάζει χρώματα και βλέμμα όταν αναπτύσσονται συναισθήματα, υπογραμμίζοντας την αγάπη ως πηγή έμπνευσης στο έργο του δημιουργού.