Όλγα Τότου
«After Life», ένας ύμνος για τη ζωή!
2 σεζόν, 12 επεισόδια, ένας σωτήρας σκύλος, ένας άνδρας που χηρεύει και πολλές ακόμα «cult» φιγούρες, έρχονται να μας υπενθυμίσουν τα πιο απλά πράγματα στη ζωή με τον πιο αυστηρό, θα ‘λεγε κανείς, κι ειρωνικό τόνο.
Απώλεια
Πόσο πόνο κρύβει η απώλεια; Είναι ίδιος ο πόνος για όλες τις απώλειες, ή διαφοροποιείται η ένταση κάθε φορά; Μπορείς να τον ζυγίσεις; Μπορείς, δηλαδή να πεις σήμερα είμαι 100 κιλά πονεμένος ή χθες ένιωσα 1 τόνο πονεμένος; Αν και δύσκολα μπορείς να τον περιγράψεις με μια μονάδα μέτρησης, σίγουρα είσαι σε θέση να συμπάσχεις. Είσαι σε θέση να μπεις στη θέση του άλλου και να πεις: “Πολύ λυπάμαι για τον τάδε!”. Κι ύστερα; Ύστερα θα συνεχίσεις τη ζωή σου μέχρι κάτι άλλο να βρεθεί και να σε “ταρακουνήσει”.
Περί τίνος πρόκειται;
Στην ευφυέστατη βρετανική σειρά After Life, την οποία υπογράφει ο ταλαντούχος κατά τα άλλα κωμικός ηθοποιός Ricky Gervais, έχεις την τύχη να γνωρίσεις τον Τόνι, τον οποίο και υποδύεται. Ο Τόνι βρίσκεται αντιμέτωπος με μια από τις πιο βαριές απώλειες (100 x 1000 … και βάλε!), αυτήν της αγαπημένης του. Α ναι, βέβαια! Η Λίσα! Η Λίσα ήταν η προσωποποίηση της ζωής, της ξεγνοιασιάς, της άνοιξης. Στο πρόσωπό της, ο Τόνι είχε βρει το νόημα της ζωής. Ανυπομονούσε κάθε μέρα να σχολάσει από την τοπική εφημερίδα, στην οποία και εργαζόταν ως συντάκτης, να επιστρέψει στο σπίτι, και κρατώντας την στην αγκαλιά του, να απολαύσουν μαζί ένα ποτήρι κρασί. Άλλωστε, αυτή δεν είναι και η ουσία στο τέλος κάθε μέρας; Μια συνύπαρξη, ένα συνταίριασμα, μια ελευθερία μέσα από μια γλυκιά δέσμευση …
Τι απέγινε το humor;
Αν και ολόκληρη η σειρά είναι δομημένη πάνω και γύρω από τον χαμό της Λίσα, οι φορές που θέλεις να βάλεις τα γέλια είναι πολλές, πάρα πολλές. Άλλες φορές μάλιστα, πιθανόν κλάψεις και γελάσεις ταυτόχρονα. Τόσο αριστοτεχνικά δοσμένα: το black humor, ο αυτοσαρκασμός, η λεπτή ειρωνεία, η “χοντρή” ειρωνεία, η αστείρευτη ευφυΐα, που ανυπομονείς να ξεκινήσεις το αμέσως επόμενο επεισόδιο κάθε φορά που τελειώνει το αμέσως προηγούμενο. Και αυτό γιατί, το κάθε ένα από αυτά αποτελεί κι ένα μικρό δίδαγμα, ένα δίδαγμα για ζωή. Ένα δίδαγμα πως ο άνθρωπος με όπλο τα παραπάνω μπορεί ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές του να ξεκινά ξανά και ξανά. Έρχονται αυτά τα μισάωρα επεισόδια να υπενθυμίσουν στον κάθε έναν από εμάς πως κάθε πρωί είναι μια καινούργια αρχή που αξίζει να την ζήσουμε και να την φτάσουμε στο τέλος της. Ναι! Πονάς, ναι! Θέλεις να τα παρατήσεις, ναι! Έχεις κουραστεί! Δεν αντιλαμβάνεσαι, όμως πόσο τυχερός είσαι, καθώς η ζωή κυλά και στον επόμενο τόνο θα απολαύσεις τα δώρα της, έτσι αβίαστα και ξεκούραστα.
Για φινάλε
Ο Τόνι πολλές φορές θέλησε να βάλει τέλος στη ζωή του. Συντροφιά με τη βαριάς μορφής κατάθλιψή του, το κάθε πρωινό γι’ αυτόν ήταν σκέτος εφιάλτης. Παρ’ όλα αυτά, χάρη σ’ αυτόν, η νεοπροσληφθείσα αρθρογράφος στην εφημερίδα έκανε επιτέλους μια δουλειά που αγαπούσε. Χάρη σ΄αυτόν, ο ταχυδρόμος της γειτονιάς γνώρισε την “sex worker” της γειτονιάς κι έγιναν ζευγάρι. Χάρη σ’ αυτόν, ο ανιψιός του έπαψε να εκφοβίζεται από τον συμμαθητή του. Χάρη σ΄ αυτόν, έγιναν πολλά καλά πράγματα. Χάρη σ’ εμάς, γίνονται πολλά καλά πράγματα. Χάρη σε εμάς, κάποιος χαμογελάει. Χάρη σε μας … Τι τιμή!