Με αφορμή τις παραστάσεις EUROPERAS 1&2 του John Cage στην εναλλακτική σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής τον Μάρτιο του 2020 συναντούμε τον Αρχιμουσικό Μιχάλη Παπαπέτρου.
Τι είναι η μουσική και ποιος ο λόγος ύπαρξής της?
Τι είναι μουσική; Μουσική είναι τα πάντα, οι ήχοι της φύσης, οι ομιλίες ακόμα και ο θόρυβος. Ο άνθρωπος χρειάζεται ένα μέσον να εκφραστεί, να εκφράσει αυτό που νιώθει, τη χαρά, τη λύπη, τον ενθουσιασμό, την αγάπη, το φόβο κτλ. Η μουσική ήρθε εδώ και αιώνες να υπηρετήσει αυτό το σκοπό μαζί φυσικά με τις υπόλοιπες τέχνες, το θέατρο, το χορό κ.α.
Ο τόσο πρωτοπόρος John Cage έχει θέση στο 2020 και τι θα θέλατε να περάσει στον σύγχρονο άνθρωπο μέσω της παράστασής σας?
Ο Cage, ως εκπρόσωπος της αμερικανικής avant-garde σκηνής, πειραματίστηκε αρκετά με το χρόνο και το τυχαίο. Από τα πρώτα του έργα ,το Theater Piece no.1, άρχισε να ενώνει τις τέχνες του χορού και των εικαστικών, δίνοντας στους ερμηνευτές ένα συγκεκριμένο κομμάτι χρόνου, συγκεκριμένες οδηγίες και ελευθερίες. Ετσι δημιούργησε το συγκεκριμένο έργο. Βασισμένος στο αρχαίο κινέζικο βιβλίο πιθανοτήτων Ι-τσίνγκ, επέλεξε 64 αποσπάσματα από όπερες από τον Γκλουκ μέχρι τον Πουτσίνι, σε μια παράσταση που οι άριες, τα μουσικά μέρη, τα κοστούμια, οι φωτισμοί έχουν επιλεχθεί με τυχαία σειρά, δημιουργώντας ένα καινούριο έργο. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι να παρατηρήσει κανείς πως συνδιαλέγονται όλες αυτές οι πληροφορίες μαζί και τι μπορεί να προκύψει μέσα από αυτή τη διαδικασία.
Μουσική είναι τα πάντα, οι ήχοι της φύσης, οι ομιλίες ακόμα και ο θόρυβος.
Πρώτη πανελλήνια παρουσίαση του συγκεκριμένου έργου, γιατί θεωρείτε άργησε τόσο να φτάσει στο ελληνικό κοινό ?
Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1987 στη Φρανκφούρτη. Έκτοτε έχουν γίνει κάποιες αναβιώσεις ανά τον κόσμο, όχι ωστόσο πάρα πολλές. Νομίζω χρειάζεται χρόνος για να εκπαιδευτεί και το κοινό στην πιο σύγχρονη μουσική και τη διάστασή της. Τα τελευταία χρόνια η Λυρική σκηνή έχει δώσει βάρος και στη σύγχρονη οπερατική δημιουργία με παρουσιάσεις σύγχρονων οπερών και παραγγελίες και έχουν δημιουργηθεί εξαιρετικά σύνολα στην Ελλάδα που έχουν ειδικευτεί γενικότερα στη σύγχρονη μουσική, γεγονός αρκετά ελπιδοφόρο για το μέλλον.
Ποιο είναι το κοινό στοιχείο που ενώνει μουσικούς, χορευτές, τραγουδιστές, εικαστικούς σε μία παράσταση ή σε μία ιδέα ?
Η κοινή αγάπη και πίστη στο έργο το ίδιο. Όταν υπάρχει μια κοινή οπτική και αισθητική για την παράσταση, τότε μπορούμε να οδηγηθούμε σε θαυμαστά αποτελέσματα. Έτσι συνδιαλέγονται οι τέχνες επιτυχημένα.
Αν δεν κάνω λάθος δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεστε με την Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων (ΑΣΟΝ), διακρίνω μία πίστη και εμπιστοσύνη στη νέα γενιά και το έργο της συγκεκριμένης ορχήστρας?
Υπηρετώ εδώ και κάποια χρόνια και το χώρο της εκπαίδευσης που με γοητεύει. Η αντίδραση των παιδιών που αγαπούν τη μουσική στο νέο είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Θέλουν και να μάθουν αλλά και να υπηρετήσουν με όλες τους τις δυνάμεις το έργο που έχουν να ερμηνεύσουν. Αυτό μου άρεσε πολύ και στην επαφή που είχα με τα παιδιά της ΑΣΟΝ. Όρεξη για δημιουργία και μάθηση και οφείλω να συγχαρώ θερμά τον Μαέστρο της και καθηγητή μου στο Πανεπιστήμιο Παύλο Σεργίου.
Όταν υπάρχει μια κοινή οπτική και αισθητική για την παράσταση, τότε μπορούμε να οδηγηθούμε σε θαυμαστά αποτελέσματα. Έτσι συνδιαλέγονται οι τέχνες επιτυχημένα.
Είναι μεγάλη μας η χαρά να συναντούμε ανθρώπους με όραμα και πίστη στον συνάνθρωπο ,είτε αυτός βρίσκεται ανάμεσα στο κοινό είτε ανάμεσα στους καλλιτέχνες του!